به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمد تقی حسین زاده در گفتگویی پیرامون ارزش و جایگاه دعای جوشن کبیر در شب‌های قدر گفت: دعای جوش کبیر را جبرئیل به «پیامبر اسلام (ص)» در یکی از جنگ‌ها برای در امان بودن از آسیب‌های جنگ آموزش داده است.

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا بیان کرد: دعای «جوشن کبیر» دارای ۱۰۰ بند، حاوی ۱۰۰۱ نام و صفت از خداوند متعال است. در این دعا، بیشتر نام‌های خداوند متعال و تعبیرات دیگر از قرآن گرفته شده است و آن‌ها به گونه‌ای در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند که علاوه بر مسجع و موزون بودن، در بیشتر موارد، اسماء و صفات از لحاظ حروف پایانی نیز یک شکل و مشابه‌اند.

وی در همین راستا ادامه داد: در یکی از جنگ‌ها، «پیامبراکرم (ص)» زرهی سنگین پوشیده بودند و آن زره جسم ایشان را اذیت می‌کرد، جبرئیل نازل شد و ضمن رساندن سلام خدا بر «پیامبراکرم (ص)» فرمود: «این زره را از بدنت بیرون بیاور و به جای آن این دعا را بخوان که برای تو و امت تو امان است».

بیشتر بخوانید

• قطره‌ای از دریای فضایل و کرامات شب‌های قدر بنوشید

حسین زاده پیرامون کلید واژه نهفته در دعای جوشن کبیر ابراز کرد: در دعای جوشن کبیر آمده است: «سُبْحَانَکَ یَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ، خدا یا ما را از آتش جهنم دور کن»، یعنی کسی که می‌گوید خدا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ است که قطعا همین است، اما در کنار آن «مالک یوم الدین» نیز هست یعنی صاحب روز قیامت و خدایی که بهشت را قرار داده در مقابل آن جهنم را نیز برای گنهکاران قرار داده است.

وی اجرایی کردن دعای «جوشن کبیر» در زندگی را اصلی مهم دانست و بیان کرد: کسی که این فراز‌ها را می‌خواند باید تلاش کند تا آینه فراز‌های «دعای جوشن کبیر» باشد و گرنه خداوند بنده‌ای که به دعا‌ها عمل نکند و بر آن توجه نداشته باشد را مشمول مغفرت و رحمت خود قرار نمی‌دهد.

حسین زاده با مثالی به بیان چرایی و عملیاتی کردن فرامین و دستورات الهی پرداخت و اظهارکرد: در واقعه کربلا دیده شد که «امام حسین (ع)» جلساتی را با دشمنان گذاشتند و حتی در برخی موارد به آنان اعتاب کردند، این امام بزرگوار پیرامون «بهشت و دوزخ» و «حق و حقیقت» بیانات فراوانی را بیان نمودند، اما آنان متوجه نشدند به عبارت دیگرحرکت باید از سوی خودمان انجام شود مثال اجرایی کردن فرامین گنجانده شده در دعای جوشن کبیر همانند نصایحی است که «امام حسین (ع)» به دشمنان داشتند، اما گوش شنوایی نبود و به هیچ یک از آن توصیه‌ها عمل نشد لذا دشمنان راه خطا را ادامه دادند و از سعادت ابدی دور شدند.

وی با اشاره به یک نکته ارزشمند پیرامون دعای «جوشن کبیر» بیان کرد: بندگان باید بیاموزند که خود را نزدیک به صفات پروردگار کنند که این مهم همان «عمل صالح» است، به عبارت دیگر تلاش کنند تا صفات خداوند را در درون خود پرورش دهند، این مهم می‌تواند ما را از عذاب خدا دور و به راه سعادت راهنمایی کند در عین حال خوف و رجاء از پروردگار را نباید فراموش کرد، خوف همان «سُبْحَانَکَ یَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ» است که خدا را به یاری صدا می‌زنیم و رجاء نیز «مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ» است.

حسین زاده پیرامون فضیلت‌های نهفته در دعای «جوشن کبیر» خاطرنشان کرد: هر کس دعای «جوشن کبیر» را هنگام خروج از خانه بخواند، خدا او را حفظ می‌کند و ثواب بسیار به او می‌دهد و هرکس آن را بر کفنش بنویسد از عذاب قبر مصون می‌ماند و هرکس آن را اول ماه مبارک رمضان بخواند، خدا به او درک فضیلت شب قدر را روزی می‌دهد و هر کس آن را سه‌بار در این ماه بخواند، در طول زندگی‌اش در امان خدا قرار می‌گیرد.

منبع:میزان

انتهای پیام/