به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، مهمان ارجمند این هفته برنامه «دستخط»، یکی از جوانترین مدیران ارشد صنعتی کشور است که فکر میکنم اولین مدیرعاملی است که در رأس یک شرکت بزرگ در کشور قرار گرفته است.
در آستانه یازدهم اردیبهشت روز کارگر هستیم، ایشان هم به نمایندگی از اقشار مختلف کارگری که در ذیل مجموعهاش و این شرکت بزرگ کار میکنند به برنامه دستخط آمده است تا هم از سختیهای کار و هم از پیشرفتهایی که در این ایام سخت تحریم صورت گرفته است. از جمله مسئولیتهای ایشان پیش از مدیرعاملی این شرکت بزرگ معاون وزیر صنعت و معاون برنامهریزی شرکت شهرکهای صنعتی کشور بوده که در همین سن و سال و با همین ۴۴ سال سن تجربه کرده است.
در خدمت فرشاد مقیمی مدیرعامل شرکت ایران خودرو هستیم که بخشهایی از سوابق ایشان را عرض کردم. در سال تولید، پشتیبانیها و مانعزداییها که از سوی مقام معظم رهبری شعار آن انتخاب شده، گفتیم در خدمت ایشان باشیم و در باب مسائل مختلف صنعتی و اقتصادی صحبت کنی.
سلام و خیلی خوش آمدید.
من هم خدمت شما و همه بینندگان شما سلام عرض میکنم.
متولد ۵۵ هستید؛ چطور بالاخره یک فرد جوان را اعتماد کردند و در این سمت قرار دادند؟ سفارش کسی بود؟
واقعیت این است که سفارش خاصی نبوده و این محبت و لطف دوستان بوده که این اعتماد را به بنده حقیر داشته باشند و قبل از این که بخواهم در گروه صنعتی ایران خودرو مشغول فعالیت شوم، در وزارت صنعت، معدن و تجارت بعنوان معاون امور صنایع بودیم و بعد از کش و قوسهایی که در سال ۹۸ وجود داشت، به یکباره مطلع شدیم تصمیم بر این است که به سمت گروه صنعتی ایران خودرو برویم. از همان روزهای ابتدایی هم که در جریان امر قرار گرفتیم سعی کردیم که با یک همت و تلاش ویژهای در این گروه حضور پیدا کنیم و کارمان را آغاز کنیم.
در شرایط سختی هم به ایران خودرو رفتید؟
بله. شرایط ما در شهریور ۹۸ شرایط سختی بود. شرایطی بود که با تحریمهای بینالمللی مواجه شده بودیم و وضعیت تولیدمان خوب نبود.
اولین با شما چه کسی صحبت کرد؟
واقعیت این است که آن زمان آقای وزیر با من صحبت کرد، از زمانی که صحبت شد تا زمانی که عمل شد، شاید ساعات زیادی هم نگذشت.
آقای رحمانی؟
بله.
آن زمان یک جهش قیمتی شدید و وحشتناک هم اتفاق افتاد. همین الان هم مثال میزنند که پراید به ۱۰۰ و خردهای رسید.
وقتی در شرایط تلاطمهای کلان اقتصادی قرار میگیریم، در دورههای مختلف این چنین بوده که خودرو بعنوان یک کالای سرمایهای محسوب میشود و در این جرگه وقتی میپیوندد علاقهمندی پیدا میشود که در اینجا سرمایه گذاری شود، البته در گذشته هم سرمایهگذاریهایی در قالب طرحهای پیش فروش و فروشهای آتی اتفاق میافتاد، ولی اختلاف قیمتی که قیمت کارخانه و همین طور قیمت بازار اتفاق میافتاد، در بازار بخشی به عرضه کم خودرو برمیگشت که من هم اشاره کردم در ماههای ابتدایی سال ۹۸ ما نسبت به سال ۹۷ یک کاهش قابل توجه تولید داشتیم.
در این شرایط مردم قدری در بحث خرید و فروش خودرو تردید میکنند و این باعث میشود یک شرایط نابسامان این گونهای ایجاد شود و نتیجهاش این میشود که قیمت کالا افزایش در بازار مییابد و نابسامانیها را مردم و مسئولین حس میکنند و تدبیر این است که باید رشد تولید اتفاق بیفتد؛ یعنی بازار بتواند اشباع شود و البته شرایط اقتصادی هم ثبات یابد. هر چه شرایط اقتصادی در کشور با ثباتتر شود و تولید رشد کند، حتماً هر بازاری باشد، من لزوماً بازار خودرو را بیان نمیکنم، این بازار تثبیت میشود.
*پس افزایش قیمت را طبیعی میدانید؟
در آن شرایط بله؛ در آن شرایط افزایش قیمت در بازار اتفاق میافتد که بخشی از این حباب است؛ یعنی ارزش واقعی کالا نیست. این ارزشی است که در بازار کسانی هستند که در آن بازار حضور دارند و گاهاً نام برده میشود که افرادی در این حوزه بازار دنبال منافعی هستند و این منافع هم باعث میشود تغییرات ایجاد شود.
من مثالی بیان کنم، گاهی در یک فضای مجازی خودرویی قیمت گذاری میشد. وقتی مراجعه میکردید، من بعنوان یک شهروند دسترسی ندارم که این خودرو با این قیمت معامله شده است یا خیر، یا در برخی از حوزهها ورود میشد مشخص میشد این فقط یک قیمت کاذب است تا آن فضای قیمتی و کالا را در آن بازه قیمتی تثبیت کند. افرادی هم در آن مقطع بودند که میخواستند خودرو بخرند. به یکباره نگران میشوند که این خودرو امروز X ریال قیمت دارد و فردا میتواند با افزایش قیمتی مواجه شود. اینها ترغیب میشوند و برای حضور در بازار عجله میکنند تا خریداری کنند. از آن سو، عرضه محدود است و در یک جاهایی هم محدود با مدیریتی در عرضه اتفاق میافتد که این باعث میشود ناخودآگاه وقتی در بازار مراجعه کنید و کالایی را نتوانید خریداری کنید، قطعاً افراد در بحث مربوط به قیمت میتوانند تعیین کننده باشند.
در کنار این تغییر در شاخصهای کلان اقتصادی نیز بیتاثیر نبوده است. همزمان با این نکاتی که اشاره کردم افزایش در نرخ ارز را در بازار میدیدید. وقتی ارز افزایش مییافت آن قطعات وارداتی هم با افزایش قیمت مواجه میشود پس انتظاری در مردم ایجاد میشود که قیمت خودرو در آینده نزدیک افزایش مییابد. این هم عاملی میشود تا دامن بزند که قیمت افزایش یابد.
*چقدر فضای مجازی در این افزایش قیمت موثر بود؟
خب فضای مجازی امروز تعیین کننده شده است و یکی از راههای جمع آوری اطلاعات مردم فضای مجازی شده است. خوراک بیشتری هم تولید میشود و در اختیار مردم قرار میگیرد. حالا اگر اطلاعاتی که در اختیار قرار میگیرد اطلاعات جریان دهی باشد، این جریان در جامعه میتواند شکل بدهد و ایجاد کند. در بحث خودرو هم به همین ترتیب بود. واقعاً در برخی از روزها و برخی جاها من به یاد دارم که آن زمان در وزارتخانه بودم که خودم شخصاً با برخی دفترخانهها تماس میگرفتم و میپرسیدم امروز تعداد معاملههایی که در خودرو انجام دادید چه تعداد است؟ نسبت به ماه گذشته چه تغییری کرده است؟ کاملاً مشهود بود نه خودروی دست دوم فروش میرود و نه خودروهای صفر! یعنی فضا برای کسانی محیا میشد که افرادی که تعدادی خودرو در دست دارند و تعدادی که منابع مالی در اختیار دارند در این فضا بیایند و استفاده کنند.
*اثر ویژهای فضای مجازی در این امر داشت!
بله.
*من میخواستم به صحبتهای حضرت آقا در نوروز اشاره کنم که ایشان به نوعی رهاشدگی در فضای مجازی اشاره کردند. اگر ساختار درست داشته باشیم، به نوعی مانند خیلی از کشورها که این ساختار را دارند اجازه نمیدهند که مثلاً در عرصه حساسی مثل خودرو یا هر عرصه دیگری چنین اطلاعات و فضاسازیهایی کنند که در نهایت دود این در چشم مردم میرود.
ببینید، واقعیت این است که قوانین و مقررات کشور باید منطبق به این فضا شود. در غیر این صورت همانطور که شما اشاره کردید، این فضا میتواند فضای سازنده و همچنین فضای بسیار مخربی باشد. من به یاد دارم از همان روزهای ابتدائی که در مجموعه صنعتی ایران خودرو بودم، بر اساس اطلاعاتی که همکاران به من میدادند روزی ۸ هزار هشتگ از یکی از کشورهای همسایه برای ایجاد شیطنت، تخریب و ایجاد مزاحمتهای کاری در مجموعه کانالهای داخلی گروه صنعتی ایران خودرو منتشر میشد.
*از کدام کشور بود؟
کشور عربستان. این را گزارش رسمی دادند و این عدد قابل توجهی است. آنها بدنبال این بودند که این صنعت را واقعاً زمینگیر کنند، یعنی هیچ تولیدی در کشور اتفاق نیفتد.
*فرانسویها هم که رفتند.
فرانسویها که از روزها و ساعات ابتدائی که هنوز خیلی زمان مانده بود که تحریم بخواهد اجرا شود، رفتند! چون اگر به خاطر داشته باشید ابتدا اعلام میکردند در ۴-۳ ماه آینده، برای ۱۳ آبان آن زمان وعده میدادند، از ۱۳ فروردین اعلام شد در ۱۳ آبان تحریمها اعمال میشود که فرانسویها از همان ایام چمدانها را بستند و از کشور خارج شدند و مردم را در مقابل این محصولاتی که باید تولید میشد تنها گذاشتند.
*گفته بودید اصرار برای همکاری با فرانسویها به آفتی برای صنعت خودروسازی تبدیل شده است.
واقعیت این است که در سنت ما هم اینطور است که باید همکاری کنیم. هر چه همکاری و مشارکت بیشتر باشد طبیعتاً توفیق در دستورد اهداف بیشتر میشود، اما این که همکاری را با چه کسی انجام دهیم و روی چه موضوعی انجام دهیم، به نظر من از نکات کلیدی و اساسی است که باید تعیین تکلیف شود.
واقعیت این است که در همکاریهای مشترک با خارج از کشور، به هیچ وجه بر روی محصول نباید همکاری کنیم. امروز به اعتقاد من باید روی دانش و فناوری شریک بگیریم. حالا هر کسی که شرایط لازمه را برای این همکاری دارد میتواند ارتباط برقرار کند، البته یکسری شروط دیگر هم وجود دارد که ممکن است در یک شاخصهایی که قرار میگیرد، آن حوزهها از دستور کار و زمین بازی همکاری ما خارج شوند.
*در واقع این دانش به بچههای ما منتقل میشود.
همینطور است. مردم خوب است که بدانند قطعات را به ما نمیدادند. ورود هرگونه قطعه را ممنوع کرده بودند و حتی برخی از قطعات در گمرک جمهوری اسلامی ایران بود و با چه مصیبت و با طی چه فرایندی توانستیم مصوباتی را بگیریم و بتوانیم این قطعات را بیرون بیاوریم و خودروها را در اختیار مردم قرار دهیم.
*یعنی قطعات در گمرک ما بود هم نمیتوانستیم؟
بله. بدلیل این که شرایطش هنوز اظهار نشده بود و این عدم اظهار باعث شده بود که نمیتوانستیم قطعات را ترخیص کنیم. بخشی هم در مبدا بود و هنوز برخی از این قطعات هست، یعنی در مبدا تولید شد، ولی ارسال نشد. ولی امروز میتوانم باافتخار بیان کنم که خیلی از این قطعات را مهندسیان ایرانی، تکنسینهای ایرانی پای این امر ایستادند، تلاش و کوشش کردند، البته سختی هم زیاد کشیدند. این به نظر من از نعمات تحریم است.
*الان ما به فرانسویها در قطعات خودروهایی که میسازیم وابسته نیستیم؟
به طور متوسط در هر خودرو هزار و ۷۲۰ یورو ارزبری داریم. مثلا فرض کنید ورقهایی که میخواهیم در خودرو مصرف کنیم، برخی از اینها در داخل کشور تولید نمیشود. اینها را اگر بگذاریم، ۳۷ درصد از کل ارزبری را به خود اختصاص میدهد یعنی حدود ۶۲۰-۶۱۰ یورو به این مواد اولیهای برمیگردد که وارد کشور میشود. مسئول این تولید مواد اولیه صنایع مختلف هستند. آنها باید در بحث مربوط به سرمایهگذاریهای لازم برای تولید این نوع محصولی که نیاز داریم. این نیاز تنها در صنعت خودروسازی نیست، در سایر صنایع هم وجود دارد. یک کار خوبی را به دستور وزیر محترم، سازمان گسترش و نوسازی صنایع دنبال میکند که ما هم فهرستمان را به دوستان اعلام کردیم.
بخش دیگر اینها حدود ۳۰ درصد از اینها به قطعات الکترونیکی برمیگردد. امروز در صنعت خودروی کشور مصرف کننده قطعات الکترونیکی هستیم و هر چه به آینده میرویم به سمت برقیسازی خودرو حرکت میکنیم. این به معنای استفاده از قطعات الکترونیکی بیشتر در خودروست. این قطعات الکترونیکی بیشتر در خودرو یعنی وابستگی به خارج کشور. خودرو که تنها نباید در داخل ایران تولید شود و داخل ایران مصوف شود، ما باید حتماً به بازارهای جهانی دسترسی پیدا کنیم. امروز برای این که بتوانم خودروی خودمان را به بازار جهانی عرضه کنم، یکی از ابزارها و روشها این است که خودرو را به روز کنم. در محصول جدیدی که گروه صنعتی ایران خودرو نیت کرد، هدف گذاشت و دنبال کرد، به این رسیدیم که این خودرو را در کمتر از ۱۲ ماه به سرانجام برسانیم. بخش قابل توجهی از اینها باید از خارج از کشور میآمد تا تولید شود، ولی الحمدلله قطعهسازان ما کار کردند، ما یک نشستی را با قطعهسازان برگزار کرد و همه قطعهسازان را در سراسر کشور دعوت کردیم. آنجا با هم میثاقنامهای را امضا کردیم. این میثاق نامه در دفتر من قرار دارد. مجدد میثاقنامه دوم را امضا کردیم. آن میثاق نامه میثاقی بود که با قطعهساز بستیم به این که ظرفیت تولید خود را از حدود ۷۰۰-۶۰۰ دستگاه در روز به حدود دو هزار دستگاه برسانیم. میثاقنامه اول را که گذاشتیم به دو هزار دستگاه رسیدیم و میثاق نامه دوم را با قطعهسازان مجدد برگزار کردیم و تا خود را به دو هزار و ۵۰۰ دستگاه در روز برسانیم؛ این عدد قابل توجهی است. کسانی که در مجموعه خودرو کشور فعال میکنند میدانند بالای دو هزار دستگاه شرایط خوبی است. هر چقدر این بیشتر شود و بازار کشش داشته باشد، این باعث میشود هزینههای سربار را سرشکن بیشتری کنیم و هزینه سربار کمتر شود.
۳۷ درصد این به مواد اولیه برمی گردد. ۳۰ درصد به قطعات الکترونیکی برمی گردد و ۳۳ درصد دیگر باقی میماند؛ آن ۳۳ درصد در صنعت خودرو است. وظیفه آن امروز در صنعت خودرو بر عهده بنده و بقیه عزیزان که در این حوزه فعالیت میکنند. در همین خودروی جدید ما که «تارا» است، که عن قریب هم به بازار عرضه میشود. مسائل کیفیاش به شرایط بسیار خوبی رسیده و شرایط عرضه به مردم عزیز را دارد، در اینجا ۳/۹۲ درصد قراردادهایمان با داخل کشور است. حتی دنا پلاس اتومتیک را در سال ۹۸ به بازار عرضه کردیم و تا به آن روز، رام این خودرو را به خارج از کشور میدادیم تا طراحی کند.
*الان خودمان میسازیم؟
بله. همه کسانی که امروز سوار خودروی دناپلاس اتوماتیک هستند میتوانند گواهی دهند انصافاً این خودرو توانسته شرایط خوبی را از نظر کیفی بدست بیاورد که ما اولین خودروی ۵ ستاره کیفی داخل کشور دناپلاس اتوماتیک شد و برای هیچ کسی هم محدودیت قائل نشدیم. ما فهرست قطعات مورد نیاز خودمان را در نمایشگاهی به عرضه گذاشتیم، با محوریت وزارت صنعت بود و اعلام کردیم که هر کسی داخل کشور امکان این را دارد برای ما این را تولید کند، دست او را میبوسیم و دست یاری هم به سمت او دراز میکنیم که بتوانیم از این طریق مسائل خود را حل کنیم.
من مصادیقی دارم که میخواهم در این زمینه توضیح دهم که مردم در جریان باشند. یکی از مهمترین اجزای پلت فرم یک خودرو قوای محرکه است. اراده این را در یکی از شرکتهای گروهمان گذاشتیم. انصافاً اینها همت کردند و گیربکسهای متعددی را از جاهای مختلف دنیا آوردند و اینجا بررسی کردند و نهایتاً یک گیربکس طراحی کردند که این طراحی برای اولین بار داخل کشور اتفاق افتاده است. اینجا با افتخار بیان میکنم متوسط سنی افرادی که روی این کار کردند ۳۲-۳۱ سال بیشتر نیست، ولی امروز به این افتخار دست پیدا کردیم. ادامه این راه قله اول ما در بحث مربوط به گیربکس بود. قله دوم ما این بود که ما بتوانیم این گیربکس را نیمه اتوماتیک تولید کنیم که دو مورد از این گیربکس نیمه اتوماتیک هفته آینده روی خودرو نصب میشود. یکی نصب شده و تستهای اولیهاش دارد انجام میشود، در سال ۱۴۰۰ تولید انبوه گیربکس نیمه اتوماتیک را در مجموعه صنعتی نیرومحرکه خواهیم داشت.
روی کدام خودرو؟
تمام تلاش ما بر این است که این گیربکس را روی خودروهایی که با نام و نشان ایرانی است به بازار عرضه کنیم. بلافاصله ما همزمان با این گیربکس اتوماتیک را هم در دستور کار داریم یعنی ما فکر میکنم تا برج ۸ تولید گیربکس اتوماتیک ما به مرحله نهایی خواهد رسید. وقتی آن دانش را پیدا کردیم، باعث شد بتوانیم یک دنده هم اضافه کنیم. گیربکس ۶ سرعته ۲ تا ۲.۵ درصد مصرف سوخت را مدیریت میکند و آن را کاهش میدهد. پس یک مسیر برای تحقق کاهش مصرف سوخت میتواند همین گیربکس ۶ سرعته باشد. در کنار این، بحثهای طراحی آیرودینامیک خوردو و وزن خودرو است؛ این که به این سمت بروید که خودرویی تولید کنید که استانداردهای ایمنی را پاس کند، ولی با وزن کمتر باشد. این نوعی دانش است. بتوانی قطعاتی را استفاده کنید که وزن کمتری داشته باشد، در این صورت نیروی کمتری مصرف میکند تا خود را حرکت دهد و به آن سرعت برساند.
آیرودینامیک خودرو هم هست؛ این خودرو تارا اینطور است. از این باب مثالها را روی این خودرو میزنم که این خودروها طراحی ایرانی است. این مهندسی ایرانی است، این همت ایرانی است که امروز تست ... این را هم توانستیم از کشورهای اروپایی بدست بیاوریم و دریافت کنیم، ایمارک خودرو را هم توانستیم بگیریم، این بدین مهنا است که این خودرو این قابلیت را دارد که استفاده شود.
*آن هم در دوران تحریم!
بله. در سال ۱۳۹۸ در مجموعه با تمام تلاشهایی که کردیم توانستیم دو هزار و ۳۰۰-۲۰۰ دستگاه خودرو تولید کنیم که این نسبت به سال قبلترش رشد قابل توجهی داشت. در سال ۱۳۹۹ نه تنها ما رشد داشتیم که ۶۷ درصد رشد تولید داشتیم. به ۳ هزار و ۷۰۳ دستگاه خودرو رسیدیم، ولی نکته قابل توجه ترکیب تولید بود. در سال ۹۸ در مجموعه ایران خودرو دیزل، تولید ما ۶۴ درصدش CKD بود؛ یعنی اجزا و قطعات را از خارج از کشور آورده بودیم و اینجا به هم مونتاژ کردیم و به مردم تحویل دادیم. در سال ۱۳۹۹ بیش از ۶۸-۶۷ درصد تولید داخل بود. در این تولید داخل نه تنها محصولات قدیمی را تولید کردیم بلکه یکسری از محصولات جدید را هم تولید کردیم. امروز کشنده جدید به بازار عرضه میکنیم. اتوبوس را بعد از ۹ سال که خط تولید آن در کشور خوابیده بود، مجدد راهاندازی کردیم. خاطرهای از یک کارگر عزیز دارم که در آن صحنهای که میخواستیم این خط را راه بیندازیم چه صحنه زیبایی را ایجاد کرده بود.
*بگویید.
واقعیت این است، شرایط کرونایی که در کشور حاکم شده بود یکی از دغدغههای حمل و نقل شهری ما بحثهای ناوگان حمل و نقل شهری شد. دو مسیر وجود داشت، یک مسیر اینکه به خارج از کشور برویم و بلافاصله سفارش گذاری کنیم و اتوبوس را به داخل کشور بیاوریم. یک راه هم این بود که بررسی کنیم داخل کشور میتوانیم چه کاری انجام دهیم. روز اول برای این که بتوانیم اتوبوس را تولید کنیم باید سرمایه در گردش داشته باشیم. خب با آن حال و روزی که داشتیم سرمایه در گردشی وجود نداشت تا از آن استفاده کنیم و این خط را راه بیندازیم. ضمن اینکه اتوبوس سفارشمحور است، من باید سفارش بگیرم و بعد تولید کنم. این طور نیست که تولید کنید و بصورت سوپرمارکتی بخواهید بفروشید. در جاهای مختلف رفتیم و ارتباط برقرار کردیم. یکی از آن جاها شهرداری تهران بود. آن زمان هم تصوری وجود داشت که تصور غلطی هم نبود، بررسیهای همکاران بود که اینجا جایی است که هم نیاز وجود دارد و هم ممکن است منابع وجود داشته باشد، برای اینکه بتوانیم بگیریم. روزهای ابتدایی مراجعه کردیم و با چیزی که مواجه شدیم این بود که ما اصلاً اعتمادی به سیستم تولیدی شما نداریم، آنقدر بدقولی اتفاق افتاده که میگفتند نمیتوانیم مجدد اعتماد کنیم. در جلسات مختلف این مسئله را پیگیری کردیم و به شهردار تهران دکتر حناچی عرض کردم که به ما اعتماد کنید و برای سفارش بگذارید، این تعهد من با شما باشد، تعهد ایران خودرو دیزل نباشد.
به این راضی شد و توانست همکاران را راضی کند. این طور نبود که ایشان شخصاً ناراضی به این کار باشد، سیستم مقابله داشت و میگفت اینها نمیتوانند به تعهدات خود عمل کنند. کاری که اتفاق افتاد این بود که آقای شهردار اردیبهشت ماه سال گذشته برای بازدید به ایران خودرو دیزل آمد. در مسیری که با آقای شهردار برای بازدید میرفتیم جالب بود، من در حین بازدید احساس کردم صدای ناهنجاری در میان صداهای چکش زدن به ورقهها وجود دارد. سوال کردم این چه کاری است که این پتک را با این ضربه به این آهن میزنی. جواب این کارگر عزیز این بود که میخواست با این ضرب زیاد و صدای زیاد به آقای شهردار متوجه کند که ما میتوانیم اینجا بسازیم. در آن لحظه اشک در چشمانم جمع شد، یک کارگر در شرایطی که تولید کشور را اینطوری نشانه گرفته اند، اینجور احساساتش را بروز میدهد. من به آقای شهردار این نکته را متذکر شدم و گفتم این کارگر ما به شما این چنین حس خود را انتقال میدهد. خلاصه این منجر به این امر شد که تفاهم نامهای را امضا کردیم و متعاقب آن قرارداد را امضا کردیم و خودرو را حتی زودتر از آن چیزی که در قرارداد بسته بودیم تحویل دادیم.
نکته قابل توجه در اینجاست که این اتوبوس را با حدود ۵۸ هزار یورو ارزبری شروع کردیم و امروز که با شما صحبت میکنم ما به ۴۴ هزار یورو ارزبری کاهش دادیم. در سال ۱۴۰۰ هدفگذاری کردهایم که به ۳۳ هزار یورو کاهش دهیم. یک خواسته از فضای عمومی کشور این است که به صنعت داخل اعتماد کنید و ما هم تمام تلاش خودمان را میکنیم که رضایت مردم را فراهم کنیم.
متولد سال ۵۵ در تهران هستید؟
بله.
*اصالتاً اهل طالقان هستید؟
بله.
*پدر چه کاره بودند؟
پدر من معلم بودند و الان بازنشسته هستند. یکی از افتخاراتم این بود که دو سالی پدرم معلم خودم بود.
*مادر خانهدار بودند؟
بله.
*چند خواهر و برادر هستید؟
بنده ۳ خواهر دارم و یک برادر داشتم که فوت شده اند.
*خدا رحمتش کند؛ چه زمانی ازدواج کردید؟
سال ۱۳۸۰ ازدواج کردم.
*چطور آشنا شدید؟
آشنا بودیم، بدلیل نسبت فامیلی که وجود داشت از قبل آشنا بودیم.
*مهریه چقدر بود؟
مهریه حدود ۱۱۳ سکه بود.
*چند فرزند دارید؟
من دو فرزند دارم. یک پسر و یک دختر دارم.
*اهل ورزش هستید؟
واقعیت این است که اهل ورزش خیلی نبودم، ولی نرمش روزانه و صبحگاهی را معمولاً سعی میکنم انجام دهم.
*علاقهمند چه رشته ورزشی هستید؟
اگر فرصتی پیدا شود فوتبال میبینم، والیبال را هم دنبال میکنم.
*قرمز یا آبی؟
الان تیم ما پیکان است و واقعاً هم اینطور است. شاید هیچ رصدی از شرایط فوتبال در کشور نداریم. اینکه چه ردهای است، برد و باخت و ... را اطلاع دارم.
*پیکان چندمی است؟
تیم نهم است. فکر میکنم آخرین بازی که مساوی کرد باعث شد به رده نهم بیاید.
*تیم را میخواهید نگه دارید؟ چون اخباری منتشر شد که میخواهید تیم را به هرمزگان بدهید.
بحثی در خصوص واگذاری به هرمزگان نداشتیم، ولی از بابت اینکه یک سیاستی را در مجموعه گروه صنعتی ایران خودرو دنبال میکنیم که آن هم مبنی بر این است که سازماندهی مناسبی در کل مجموعه گروه شکل بگیرد. پیکان یکی از وظایف اصلی که دارد، با توجه به این مردم پیکان را یک تیم فوتبال یا والیبال پیکان میشناسند، ولی ما ورزش کارگری خودمان را از طریق پیکان دنبال میکنیم. آنجا یکی از وظایف ما همین است که باید دنبال کنیم و این وظیفه را به این موسسه فرهنگی ورزشی سپردیم که دنبال کند.
*در آستانه روز کارگر هستیم، چقدر با کارگران خودتان مینشینید؟
من خودم یک کارگرم. همیشه سعی میکنم که در خطوط تولید حضور پیدا کنم و خداقوت بگوید.
*مهمترین مشکل جامعه کارگری چیست؟
جامعه کارگری مشکلات متعددی دارد. در شرایط اقتصادی امروز ضعیفترین قشر ما قشر کارگری است. اینها در بحث خدمات بیمهای که دریافت میکردند، خدمات بیمهای مجزا بود. این را از تجمیع بیمهها توانستیم سطح خدمات را تا دو برابر افزایش دهیم.
*یعنی بیمه تکمیلی هم دارند؟
بله. بیمهها را تا دو برابر خدماتی نسبت به سال گذشته افزایش دادیم. این میتواند بخشی از دغدغه این عزیزان را در حوزه بیماریها جبران کند. امور پدر (پیشگیری، درمان، رفاه) داریم که اینها را بسیج کردیم و آنها هم کار ویژه و خاص کردند، مانند همه عزیزانی که در جبهه سلامت کشور تلاش میکنند، همکاران ما هم در گروه صنعتی این کار را انجام میدهند. از اینها هم درخواست کردیم که تلاش میکنند و توانستند سطح رفاهی را بعد از اینکه عزیزان در مجموعه مشکلاتی دارند، بتوانند پیگیری کنند تا بتوانند کمی از دغدغه این همکاران را کم کنند.
*در یک سال و ۴ ماهی که از کرونا میگذرد، چند نفر در ایران خودرو مبتلا شدند و چند نفر فوت شدهاند؟
بله، متاسفانه ما در مجموعه گروه آخرین عددی که داشتیم حدود ۱۲ نفر بود که منجر به فوت شد. در اینکه تعداد افرادی که مبتلا شدند، یکی از سیاستها این شد که ورود تمام افرادی که آسیب پذیر هستند را به مجموعه ممنوع کردیم. فکر میکنم در این جامعهای که شاید بالغ بر یک سال و خردهای بعضی در محل کار حاضر نشدند، یعنی ما اجازه ندادیم بیایند در حالی که آنها علاقهمند هستند در محل کار حضور یابند. کارتهای این افراد را غیرفعال کردیم یعنی اگر جلوی درب ایران خودرو مراجعه کنند، امکان این که وارد شوند را ندارند.
*منظور افرادی است که بیماری زمینهای دارند؟
بله، افرادی که بیماری زمینهای داشتند، افرادی که بیماریهای خاص داشتند، جانبازان عزیز، کسانی که شرایط آنها طوری بود که امور پدر ما این تشخیص را داد که این افراد در محل کار نباید حاضر شوند. جلوی ورود این افراد را گرفتیم.
*حقوق آنها را پرداخت کردید؟
بله. حقوق همه عزیزان را پرداخت کردیم و حتی الان عزیزانی که امروز هم دچار این بیماری منحوس میشوند، حقوق پرداخت میکنیم. اینها تنها قرنطینه در منزل میشوند؛ در دوران قرنطینه هم تمام حقوق این افراد را پرداخت میکنیم.
*مهندسی صنایع خوانده اید؟
بله.
در دانشگاه علم و صنعت؟
من فوق لیسانسم در دانشگاه علم و صنعت بود و مقطع دکترا هم همان ادامه مهندسی صنایع در دانشگاه آزاد تهران شمال بود.
*دوره دکترا هنوز تمام نشده است؟
در مرحله دفاع هستیم و رساله را نهایی میکنیم و ان شاالله رو به اتمام است.
*اولین انتخاباتی که آقای مقیمی شرکت کرد چه سالی بود؟
فکر میکنم انتخابات سال ۷۲ بود.
*ریاست جمهوری آقای هاشمی که آقای احمد توکلی هم نامزد شدند.
بله.
*به چه کسی در آن مقطع رای دادید؟
اگر بگویم یادم نیست، دروغ نگفته ام.
*در سال ۷۶ چطور؟
فکر میکنم به آقای ناطق رای دادم.
*در ۸۴ آقای احمدی نژاد یا آقای هاشمی؟
سال ۸۴ به آقای احمدینژاد رای دادم.
*هم دوره اول و هم دوره دوم؟
بله.
*آن زمان کم کم وارد کار شدید؟
بله. از آن ایام وارد عرصه کار شدم. البته از سال ۷۹ وارد کار شدم، اولین کارم تدریس بود. کار تدریس را دوست داشتم و هنوز هم دوست دارم.
*یعنی اگر موقعیت باشد تدریس میکنید؟
بله. من تا قبل از اینکه ایران خودرو بروم، تدریس میکردم، ولی وقتی به ایران خودرو رفتم هم فاصله پیدا کردم.
*در دانشگاه یا جای دیگر؟
در دانشگاه تدریس میکردم. کار تحصیل و تدریس را به چند علت دوست دارم. یک اینکه هر بار که یک مطلب را زبانگردانی میکنید ابعاد جدیدی از آن پدیده برای شما روشن میشود. جهانبینی شما را در حوزههای جدیدتری باز میکند. نکته دوم این است که محصول کار را حداکثر ظرف ۴-۳ ماه میدیدید. من همین الان برخی از دانشجویانم را در گروه صنعتی ایران خودرو میبینم. گاهاً در منازل افراد میرفتیم و تدریس خصوصی میکردیم. از آنجا کار خود را شروع کردم و به یادم دارم در دانشگاه اطلاعیهای بود که مجموعه وزارت راه، نیرو استخدام میکند. وارد مجموعه وزارت راه شدیم. یکی از دوستان ما در آن مجموعه مشغول به فعالیت بود. در نهایت اینطور شد که کارم را از مجموعه وزارت راه و ترابری آن زمان و وزارت راه و شهرسازی امروز شروع کنیم. از آنجا بالاخره بیرون آمدم و در مجموعه سازمان برنامه رفتم و در سازمان بهرهوری کشور کار خود را آنجا دنبال کردم.
*این برای چه سالی است؟
این به سال ۸۱-۸۰ برمیگردد. از آنجا در مجموعه سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران یک شرکت مشاور داشتیم که در آن شرکت مشغول کار شدم. مقطعی که در سازمان گسترش حضور یافتم بعنوان مدیر برنامه و راهبردی سازمان گسترش شدم و از آنجا به سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران مامور شدیم. ۵ سالی در سازمان کوچک و شهرکهای صنعتی مقطعی بعنوان معاون برنامهریزی و مقطعی بعنوان معاون صنایع کوچک فعالیت کردم و از آنجا به وزارتخانه بعنوان معاون امور صنعتی آمدم و الان هم بعنوان مدیرعامل ایران خودرو خدمت میکنم.
*زمانی که واحدهای صنعتی کوچک و متوسط بودید اوایل دولت تدبیر و امید بود. گفته بودید مدیران ۲۴ واحد صنعتی را برای آموزش به آلمان اعزام کردید.
بله.
*و گفته بودید که از زمان استقرار دولت تدبیر و امید قرارداد واگذاری زمین ۴۷ طرح سرمایهگذاری مستقیم خارجی با سرمایهای به ارزش یک میلیارد و ۴۱ میلیون دلار و با اشتغال ۲۸۴۰ نفر به امضا رسید. به جایی هم رسید؟
بله، آن افرادی که توانستیم در یک اقدام با مجموعه کشور آلمان به سرانجام برسانیم که آنها در یک نظامی آموزش را برای مدیران صنعتی در کل دنیا انجام میدهند. تا جایی که الان خبر دارم اتفاقات خوبی رقم خورد و افراد خوبی در این حوزه دانشهایی به دست آوردند، چون همه آنها کار صنعتی در داخل کشور داشتند جزو صنایع موفق کشور هستند.
*آن ۴۷ طرح سرمایه گذاری مستقیم خارجی چه بود؟
این ۴۷ طرح سرمایه گذاری خارجی مربوط به خود وزارت صنعت بود که بخشی از اینها را زمینه سازی کردیم که در داخل شهرکهای صنعتی مستقر شوند. برخی از اینها به بهرهبرداری هم رسیده و من نمونهها را میتوانم در شهرکهای صنعتی البرز اشاره کنم که یک واحد خیلی بزرگی برای بحثهای مربوط به فولاد، شرکت دَنیلی سرمایه گذاری کرد، البته الان با توجه به نوع کارم، خیلی اخبار را ندارم که مشغول فعالیت است یا خیر، ولی راه اندازی شد و کار تولید آغاز شد.
*برخی معتقدند دولت آقای روحانی روی مذاکره و استفاده از ظرفیتهایی که مذاکرات برجام بوجود میآورد سرمایه گذاری کرد در حالی که میتوانست حداقل تقسیم کند و بخشی را روی اقتصاد درون سرمایه گذاری کند. برخی هم مخالف این امر هستند و میگویند متوازن بوده است. نظر شما چیست؟
اینها را بصورت عمومی و کلی نمیتوانم اظهارنظر کنم، ولی این نکته را مجدد تکرار کنم که اگر هر صنعتی روی محصول با خارج از کشور رفته باشد و شریک باشد، حتما آنجا برنده نیستیم مخصوصاً در جاهایی که ما مزیت رقابتی داریم. حالا در جاهایی مزیت رقابتی نداریم و ناچار هستیم به سمت آن برویم، چون قابلیت آن را نداریم، یا مواد اولیه را نداریم، یا ماشین آلات را نداریم. به هر دلیلی میتواند این اتفاق بیفتد.
ولی در جاهایی که مزیت رقابتی داریم نظر شخصی و کارشناسی من این است که واقعاً باید به توان داخل تکیه کرد و توان داخل را باید به باور رساند.
*گفتید سهام بانک پارسیان که در اختیار یکی از شرکتهای خودروسازی است به چه درد تولید میخورد!
این در اختیار ایران خودرو است و شاید از دهههای گذشته این سهام توسط گروه صنعتی ایران خودرو خریداری شد و واقعیت امر این است اگر بنگاهی با ین عظمت که حدود ۵۶ هزار نفر نیروی انسانی دارد، ارزش محصولاتی که به قیمتهای روز میفروشد بالغ بر ۱۳۰-۱۲۰ هزار میلیارد تومان در سال است، این که نهاد مالی در کنار آن باشد عیب و ایراد نیست و خیلی جاها در دنیا این را دارند و از آن استفاده میکنند، ولی اگر ما امروز در ساختارهای مدیریتی خودمان نتوانیم این را خوب مدیریت کنیم، شاید یکی از ضرورتها این باشد که از سهام بیرون بیاییم و تکالیفی هم قانونی داریم که قانون تکلیف کرده باید از مجموعه سهام خارج شویم و هم در جاهایی به منابع نیاز داریم.
*پس هنوز سهام را دارید؟
بله. بخشی را در سال گذشته واگذار کردیم.
*چند درصد؟
حدوداً کمتر از یک درصد. کمتر از یک درصد در حال واگذاری بود، البته کل آن را به بلوک گذاشتیم که بفروشیم، اما خریداری وجود نداشت که بتواند این سهام را بردارد.
*ملک و املاک هم دارید؟
ملک و املاک را در پایان سال ۹۸ توانستیم ارزیابی مجدد کنیم و تعداد خیلی زیادی از این املاک را تعیین تکلیف کردیم. میخواستیم املاک را بفروشیم، ولی سند نداشت. پس یکی از این اقدامات این بود که اسناد اینها را میگرفتیم و رفع معارض میکردیم تا بتوانیم بفروشیم. چون برای ایران خودرو کسی نمیتواند متصور باشد که دارایی آن ملک باشد. دارایی ایران خودرو باید دانش و خودرو و گیربکس و قطعات باشد، دارایی ایران خودرو باید از جنس تولید قطعات باشد. اگر اینها را کسی در بنگاه ما نگاه کند کسی ایراد نمیگیرد، ولی اگر ببیند این دارایی را بهتر باید داشت و در ازای آن ملک دارید، خب این ایراد است. توازن و یا مدیریت درستی در سرمایهها و داراییها اتفاق نیفتاده است.
*الان داراییهای ایران خودرو چقدر است و بدهیها چقدر است؟
بدهیهای ما به مجموعه بانکی کشور حدود ۱۴ هزار میلیارد تومان است. داراییهای ایران خودرو به عدد امروز، عدد بالایی است و فکر میکنم بالغ بر ۹۰-۸۰ هزار میلیارد تومان داراییهای ایران خودرو میشود.
*بالانسش معقول است؟
بالانس از یک نگاهی معقول است و از نگاه دیگری معقول نیست. اینکه بدهی برای چه کاری ایجاد کردید؟ بدهی ایجاد کنید برای این که بتوانید توسعهای را رقم بزنید، این اشکال نیست، منتهی این مهم است که این بدهی را کجا مصرف میکنید! آیا این بدهی را تبدیل به یک دارایی مولد میکنید و از آن دارایی مولد بدهی و سود حاصل از بدهی را میدهید و بدهی هم برمی گردانید، این ایرادی ندارد. این خیلی هم خوب است. ولی اگر یک بدهی ایجاد کنید و کاری کنید که این کار برای شما ایجاد ارزش افزوده نکند، کار درستی نیست و نباید انجام شود.
*درباره بورس هم گفتید خیلی صحبت شد، اما به نتیجه نرسیدید که صنعت خودرو وارد بورس شود.
واگذاری خودرو باید وارد بورس شود. صنعت خودرو و ایران خودرو الان در بورس هست و یکی از شرکتهای داخل بورس است، اما واگذاری خودرو در بورس انجام شود اختلاف نظرهای زیادی هست که یک اصلا محصول. قابلیت این را دارد که در بورس عرضه شود یا خیر؟ چون تجربه دنیا را اگر نگاه کنیم هیچ محصول. در دنیا نیست که بنگاهی میخواهد به مشتری نهایی کالایی را از طریق بورس بفروشد. برخی هم اعتقاد دارند باید این اتفاق بیفتد، ولی شاید همه این مسائل از اینجا شکل گرفته که میخواهند به قیمت واقعی خودرو را برسانند و به نظرم میرسد بورس میتواند محل خوبی برای کشف قیمت باشد.
*مدیر عامل قبلی بلافاصه بعد برکناری بازداشت هم شد. حواشی زیادی آن زمان بود. چه تعداد از نیروهای ذیل مجموعه به نوعی تغییر دادید یا کنار گذاشتید؟
آن موضوع را دستگاههای نظارتی و امنیتی باید بپردازند، ولی تعداد زیادی در لایههای مدیریتی نبودند.
*یعنی به کار شما لطمهای وارد نشد؟
در ابتدا طبیعتاً آن فضایی که وجود داشت سنگین بود؛ توانستیم خودان را از آن فضا خارج کنیم و در شرایط آرامش واقعی خود قرار دهیم.
*در دو سال و خردهای باز تخلفی صورت گرفته است و شما برخورد کنید؟
در یک اجتماع به این عظمت نمیتوان گفت تخلفی اتفاق نمیافتد یا نیفتاده است، ولی اینکه افراد رو به جلو حرکت کردند و در جاهایی دستگاه ها، افراد، مدیران، کارشناسان با توجه به اهدافی که پیشبینی شده، خودشان را در آن چارچوب قرار دادند و یک جاهایی سعی کردیم نقاط حادثهخیز را شناسایی کنیم... فرایندها باید اصلاح شود، نگاهها باید دچار تغییرات شود.
*مثلا یکی از فرایندهایی که برای خیلیها سوال است و من صریح میپرسم، در دورههای مختلف اعلام میشدکه سایت باز شده و ثبتنام برای خرید خودرو کنید، تا مردم مراجعه میکردند در ساعات اولیه پر میشد و برخی میگفتند عدهای خاص ثبتنام کردند.
در مقطعی این حرف، حرف نادرستی نبود. حتی دستگاه امنیتی کشور یک تعدادی از این افراد را رصد کرده بودند. ما سیستمهای خودمان را ارتقا دادیم و فایروالها را تقویت کردیم، راههایی که در سیستم ما نفوذ میکردند را شناسایی کردیم و برنامههای مناسب را جایگزین کردیم. در مقطعی این اتفاق افتاد و به جایی رسیدیم که یک روزی اعلام کردم که اگر کسی بتواند مستند به ما اثبات کند یک فردی چندین مورد ثبت نام کرده یک خودرو هدیه میدهم. واقعاً هم این کار را میکردم، ولی تا امروز که با شما صحبت میکنم یک نفر هم نتوانست ثابت کند، البته افراد زیادی مراجعه کردند که در فلانجا این اتفاق میافتد، ولی هیچ سند و مدرکی برای این موضوع شناسایی نشد.
یعنی واقعاً منافذ را بستید؟
بله، منافذ را واقعاً بستیم و اجازه ندادیم که این اتفاق رقم بخورد. البته اینجا بحث دستگاهها و حوزههای امنیتی به ما خیلی کمک کردند و رصد میکردند. حتی یک جاهایی در کشور شناسایی شد که اینها بصورت ویژه و خاص حمله به سایت میکردند و سعی میکردند فایروالهای ما را شناسایی کنند و اختلال ایجاد کنند. ما کاری کردیم که نخبگانمان را تعدادی بکار میگرفتند، برای شکستن قفلهای ما. در صورتی که این نخبه میتواند نخبگی خود را در جای دیگری بکار بگیرد.
شاید از بهمن ۹۸ بود که موضوع به سمت قرعه کشی رفت و قرعه کشی هم با حضور تعداد زیادی از دستگاههای نظارتی و امنیتی از طریق سیستمهای کامپیوتری انجام میشود و در این زمینه میتوان گفت موردی نداریم. باز هم اینجا اعلام میکنم اگر در این سیستم هم کسی رصدی دارد و شناسایی کرده کسی از این طریق با ابزارهایی کاری را انجام میدهد، آمادگی دارم یک خودرو هدیه بدهم به کسی که من را نسبت به آن مسیر آگاه کند، ولی همکاران ما به شدت آنجا متمرکز هستند، دستگاههای امنیتی متمرکز هستند و من کمتر احتمال این را میدهم آنجا بخواهد اتفاقی از این جنس بیفتد.
*در آن روزهای بحرانی هر روز یک موردی بیرون میآمد و میگفتند این همه خودرو هست و واگذار نمیشود و برخی مواقع گفته میشد ناقص هستند و کامل نشده اند و برخی مواقع میگفتند اینها تصاویر اشتباه است. آن زمان شما درگیر این مسائل بودید؟ پیش بینی این امر را میکردید؟
واقعیت این است که کامل در جریان این بودیم و میخواهم خدمت مردم بیان کنم، چون دستگاههای نظارتی آمدند و مستندات را بررسی کردند. در داخل ایران خودرو این هدف را داشتیم که اگر امروز یک خودرو بیشتر میتوانیم تولید کنیم، یک خودرو بیشتر میتوانیم تجاری کنیم و تحویل مردم دهیم، واقعاً در این حوزه کم کاری نکردیم. بابت این حرف مصادیق داریم. در ایام نوروز حدود بیش از ۲۵-۲۴ هزار خودرو تحویل مردم دادیم. چرا این کار را کردیم؟ میتوانستیم این کار را انجام ندهیم. ایام نوروز بود و همه جا هم تعطیل بود. در روزهای جمعه فراخوان میزدیم که اگر کسی علاقهمند هست همکاران ما در سازمان فروش حضور دارند و افراد اگر علاقهمند هستند جلوی درب کارخانه خودرو را تحویل بگیرند. این کار آیا برای این است که بتوانیم سریعتر در یک زمان کمتر مردم را به خودرو برسانیم یا خیر؟ از آن طرف، خودرویی که امروز تولید میشود صاحب آن مشخص است و تعهداتی دارند. این که امروز این خودرو را بفروشم یا نفروشم قیمت مشخص است. اگر از زمانی که باید تحویل میدادم گذشته باشد قیمت ثابت شده و به قیمت روزی که از تعهد گذشتیم. یعنی مثلا امروز ۱۰ فروردین خودرو را تحویل میدهم و موعد تحویل خودرو است، اگر ۱۰ فروردین تحویل ندهم قیمت این خودرو به ۱۰ فرودین ثابت میشود. این که ۱۰ سال بعد از این هم تحویل بدهم باید با ین قیمت تحویل بدهم. پس اینجا برای من انگیزه ایجاد نمیکند. اگر خودرو برای آینده است که هنوز به آن نرسیدم که تحویل بدهم، خودرو را تولید میکنم و از ظرفیت تولید استفاده میکنم که با توجه به تعهدات گذشتهای که داشتم این فرض دوم محال شده بود. خودرو را تولید میکنم و به مردم تحویل میدهم. اگر خودرویی را معوق کردم و از زمان آن بگذرد من جریمه تاخیر پرداخت میکنم. البته اتفاق دیگری هم رقم میخورد که بخشی از خودرو در کف کارخانه دپو میشد، بدلیل این که یک قطعه تحریمی بود. ما در شرایط تحریم درست است که قطعه را میگرفتیم، ولی حمل این قطعه با مصیبت روبرو بود. ما خیلی مواقع مدتهای طولانی ما نمیتوانستیم حمل کنیم. قطعه در گمرک کشور مبدا میماند و آماده ارسال بود و ناوگان حمل و نقل هم برای حمل داشتیم. حتی یک زمانهایی برای این که بتوانیم مردم را خیلی ناراضی نکنیم حمل هوایی کردیم.
*پاسخ آقای مقیمی به کسانی که میگویند تا زمانی که واردات خودرو آزاد نشود صنعت خودرو ما پیشرفت نمیکند و تا زمانی که صنعت خودروی ما در این رقابت نیفتد پیشرفت نخواهد کرد، چیست؟
باید ببینیم با چه هدف و نیتی است. این که عرض کردم باید خودروی ما به بازارهای جهانی برود یکی از دلایل اصلی برای ورود به بازارهای جهانی این است که بتوانیم خود را همتراز کشورهای دنیا کنیم. اینکه فرض کنیم با این هدف که این خودرو وارد کشور شود و باعث این شود که بتوانیم به کیفیت لازم برسیم، بدلیل اینکه آن بازار تحت فشار و تهدید قرار میگیرد، به نظر من این نیت بدی نیست منتهی نکته این است که در شرایط موجود با شرایط ارزی که کشور در آن قرار گرفته است، ما آنقدر کالاهای اساسیتر از خودرو داریم که باید بدان بپردزایم که خودرو در آن اولویت پیدا نمیکند. برای اینکه آن هدف محقق شود بیشتر فکر میکنم از ناحیه این که ما خود را به بازارهای صادراتی برسانیم، میتوانیم آن فاصله را کوتاه کنیم تا نیاز داخل کشور خودمان را پاسخ دهیم و این امکان وجود دارد.
*یکبار آقای رئیس کل بانک مرکزی گفته بود صنعت خودروسازی کشور فشل است. شما گفته بودید من به چنین چیزی اعتقاد ندارم و یک رقمی را بیان کردید که اگر این صنعت نباشد ۲۰ میلیارد دلار ارز خارج میشود. واقعا همینطور است؟
بله. من عدد را با محاسبات عددی خدمت دکتر همتی بیان کردم و توضیحات را ارائه دادم. دعوت هم کردم و ایشان به ایران خودرو تشریف آوردند و بعد از آن از نزدیک که شاهد اقدامات و فعالیتهای این گروه بزرگ صنعتی قرار گرفتند، واقعاً ایران خودرو را به عنوان یکی از سرمایههای ملی کشور میتوانم نام ببرم و حتی در خاورمیانه میتوان از آن نام برد.
*یعنی نظر آقای همتی عوض شد؟
به نظر من، امروز حتماً این نظر را نخواهند داشت. اینکه ۲۰ میلیارد دلار خروج ارز خواعیم داشت، عدد بزرگی نیست؛ من فقط دو عدد جمع و ضرب کنم. امروز اگر همین خودروهایی که داخل کشور میسازیم بخواهیم از خارج کشور وارد کنیم باید خودرویی ۱۰ هزار دلار پول بدهیم. این ۱۰ هزار دلار را تصور کنید یک و نیم میلیون خودرو باشد بطور متوسط، این ۱۵ میلیارد دلار میشود. همین خودروهایی که داخل کشور تولید میشود در فضای خدمات پس از فروش هر خودرو بعد از ۳-۲ سال که از عمر آن میگذرد معمولاً ۵-۴ درصد از ارزش خودرو صرف خدمات پس از فروش میشود. ما حدود ۵-۴ میلیارد باید واردات اجزای و قطعات کنیم که بتوانیم این خودروها را کف خیابان تردد کنند. پس در حوزههای قطعهسازی باید ۵ میلیارد دلار واردات داشته باشم. وقتی صنعت خودروسازی نداشته باشم، قطعه سازی هم نخواهم داشت پس عملاً خودرو را باید وارد کنم و سالی ۵ میلیارد دلار هم باید اجزا و قطعاتش را وارد کنم. این ۲۰ میلیارد دلاری که بیان میکنم عدد بزرگی نیست. تا عددی که حضور ذهن دارم برای سال ۹۹ است، ارزش پس از فروش اجزای و قطعات خودروهایی که امروز در کف خیابانهای کشور هستند که حدود ۲۰ میلیون خودرو است که ۱۰ میلیون آن به گروه صنعتی ایران خودرو برمیگردد، مربوط به حوزه ایران خودرو، حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان در سال است.
*تاکنون با حضرت آقا دیدار داشتید؟
بله خوشبختانه.
چه زمانی بود؟
سال گذشته روز مبعث بود.
*توصیهای داشتند؟
واقعیت این است که توفیق پیدا کردم چند دقیقهای در خدمت ایشان باشم. البته دیدار دیگری هم بود که ما آنجا برای دیدار حضرت آقا با صنعتگران و جامعه اقتصادی کشور داشتند، حضور داشتیم. من بعنوان یکی از سخنرانان بودم، ولی بدلیل محدودیت زمان دوستانی که جلوتر بودند، بلندتر و بیشتر از آن چه زمان در اختیار آنها بود مطالب طولانی شد و به ما نوبت نرسید، ولی من توفیق پیدا کردم دقایقی خدمت آقا رسیدم و توضیحات مختصری بیان کردم. معظمله توصیه داشتند که محکم کارتان را دنبال کنید و کار را انجام دهید که حتماً موفق میشوید.
*فکر میکنید عرصه انتخابات ریاست جمهوری چطور شود؟
امیدوارم شرایط خوبی محیا شود و مشارکت خوبی اتفاق بیفتد و ان شاالله فرد اصلحی بعنوان رئیس جمهور آتی کشور انتخاب شود و ما دعا میکنیم این اتفاق بیفتد.
*فکر میکنید چه کسانی وارد عرصه میشوند؟
واقعیت این است که فکر میکنم چه کسانی بیایند، تا الان کسانی که اعلام آمادگی کردند را میتوانم نام ببرم. ممکن است افراد دیگری هم باشد، ولی به نظرم آقای رئیسی در حوزه انتخابات حضور بیایند، آقای قالیباف، آقای جلیلی، آقای دهقان که حالا اعلام کردند، آقای سعید محمد و کسانی که در این جایگاه توان مدیریتی دارند.
*از اصلاح طلبان چه کسی خواهد آمد؟
بیشتر چیزی که در رسانهها مطرح است حضور آقای ظریف و آقای جهانگیری است.
*بعنوان یک فرد اقتصادی فکر میکنید حضور چه کسی الان میتواند به تولید و اقتصاد کمک بیشتری کند؟
مهم این است کسی که بتواند یک همگرایی در توان داخلی ایجاد کند؛ همه توانهای داخلی مدنظر است. این که بتواند تمرکز در یکسری حوزههای خاص ایجاد کند، چون در هر برههای از زمان، همین الان کشورهای پیشرفته را نگاه کنیم، اگر قرار بود تنوع به تمرکزی که میخواهند کار کنند، حتماً به نتیجه نمیرسیدند.
*خیلی سپاسگزارم؛ من از شما خداحافظی میکنم و دستخط آقای مقیمی عزیز پایان بخش برنامه است که برای ما خواهند نوشت.
«از تمامی دستاندرکاران این مجموعه خوب و آموزنده سپاسگذارم. ما و همکاران ما در صنعت خودرویی کشور بر این باوریم که میتوانیم و توانسته ایم.
امیدوارم در آینده نزدیک محصولات با کیفیت و با استانداردهای روز دنیا تقدیم شما مردم عزیز کنیم».