به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمتهایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم میپردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُمْ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ ۚ وَهُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ
او خدایی است که همه موجودات زمین را برای شما خلق کرد، و پس از آن به خلقت آسمانها نظر گماشت و هفت آسمان را بر فراز یکدیگر برافراشت و او به همه چیز داناست.
فایل صوتی تلاوت آیه ۲۹ سوره بقره
امام علی (ع) در مسجد جامع کوفه حضور داشت که مردی از اهالی شام به نزد ایشان آمد و از حضرت پرسید: «من درباره چندین مسئله از شما سؤال دارم» او درباره رنگها و نامهای هفت آسمان از حضرت علی (ع) سؤال کرد. امام در جواب به او فرمودند: «آسمانِ اوّل متشکّل از آب و دود است و «رفیع» نام دارد و آسمان ِدوّم به رنگ مس قرمز است و «قیذوم» نامیده میشود.
سوّمین آسمان به رنگ فلز برنج است و «ماروم» خواندهمیشود؛ آسمان ِچهارم نقرهای رنگ است و «ارفلون» نامیدهمیشود و نام آسمان ِپنجم «هیعون» است و طلایی رنگ میباشد؛ نام آسمان ِششم «عروس» است که هم رنگ یاقوت سبز است و در نهایت «عجماء» که، چون مروایدی سفید است و نام هفتمین طبقه آسمان میباشد».
بیشتر بخوانید
کلمه «سماء» در زبان عربی به معنی بالاست. گاهی به چند متری بالاتر از سطح زمین، مانند شاخههای درخت که در ارتفاع کمی قرار دارند، گفته شده است: «وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ» و گاهی به ارتفاع ابرها که از آن باران میبارد؛ «وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً» و گاهی به جوّ اطراف زمین اطلاق شده است. «جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً»
۱-کفر به خداوند بخشنده توانا وبرطرف کننده نیازها، شگفت انگیز است. «کَیْفَ تَکْفُرُونَ... هُوَ الَّذِی»
۲-هستی، برای بشر آفریده شده است. «خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً»
۳-نظام هستی، هدفدار است و در آفرینش جهان، تدبیر و طرح حکیمانه مطرح بوده است. «خَلَقَ لَکُمْ»
۴-هیچ آفریدهای در طبیعت بیهوده نیست، هر چند ما راه استفاده از آن را ندانیم. «خَلَقَ لَکُمْ»
۵-اصل آن است که همه چیز برای انسان مباح است، مگر دلیل مخصوصی آن را ردّ کند. «خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً»
۶-دنیا برای انسان است، نه انسان برای دنیا. «خَلَقَ لَکُمْ»
۷-انسان میتواند از نظر علمی، به جایی برسد که از تمام مواهب طبیعی بهره برداری و آن را تسخیر کند. «لَکُمْ»
۸-بهره گیری از مواهب زمین، برای همه است. «خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ»
۹-آسمانهای متعدد جهان، دارای اعتدال و بدون کمترین اعوجاج و ناهماهنگی است. «فَسَوّاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ»
۱۰-آفرینش آسمانها و زمین، همه بر اساس علم الهی است. «خَلَقَ لَکُمْ... عَلِیمٌ»
۱۱-آفرینش زمین و آسمانهای هفتگانه، دلیل توانایی خدا بر زنده کردن مردگان است . «ثُمَّ یُحْیِیکُمْ... هُوَ الَّذِی»
انتهای پیام/