به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، بیش از دو دهه از آغاز ساخت و پخش مجموعه‌های مناسبتی ماه رمضان در تلویزیون می‌گذرد. پخش سریال‌های ماه رمضان که البته هنوز به عنوان مجموعه‌های مناسبتی این ماه مطرح نشده بودند، به طور جسته گریخته اوائل دهه هفتاد از شبکه‌های یک و دو آغاز شد. شروع پخش این سریال‌ها همزمان با ایام نوروز در آن سال‌ها بود و به همین دلیل نمی‌توان به طور قطع گفت که هدف سازندگان مجموعه‌های تلویزیونی که آن زمان به روی آنتن رفتند فقط ماه رمضان بوده و در واقع مناسبتی دو جانبه، هم نوروز و هم ماه مبارک رمضان دلیل پخش سریال‌هایی بود که خسرو ملکان و حسن فتحی کارگردانی‌شان کردند.

روند پخش مجموعه‌های تلویزیونی در ماه مبارک رمضان از سال ۷۰ آغاز شد و به جز دو سال ۷۵ و ۷۷ که هیچ کدام از شبکه‌ها تدارکی برای پخش سریال ویژه این ماه ندیده بودند تا اوایل دهه هشتاد ادامه پیدا کرد و در سال‌های میانی دهه هشتاد به اوج نیز رسید.

از جمله سریال‌های شاخصی که در سال‌های ابتدایی دهه هشتاد پخش شدند می‌توان به «گمگشته» به کارگردانی رامبد جوان،  «یادداشت‌های کودکی» ساخته پریسا بخت‌آور و «چراغ‌های خاموش» کاظم بلوچی اشاره کرد که موفق به جذب مخاطبان بیشتری شدند. همچنین در سال‌های میانی دهه هشتاد بود که موج ساخت سریال‌های ماورایی نیز به راه افتاد و چند کارگردان از جمله، سیروس مقدم، علیرضا افخمی، حسین سهیلی‌زاده و محمدحسین لطیفی ... به سراغ ساخت آثاری با این مضمون رفتند که به زعم خیلی‌ها مناسبت و مطابقت بیشتری با حال و هوای ماه مبارک رمضان و لحظات معنوی و عرفانی آن داشت و البته به مذاق خیلی‌های دیگر هم به دلیل فانتزی تخیلی بودن قصه‌شان خوش نیامد. «او یک فرشته بود» به کارگردانی علیرضا افخمی را می‌توان اولین سریال با موضوع ماورایی دانست که راه را برای ساخت مجموعه‌هایی دیگر با این حال و هوا در این ایام و سال‌های بعد هموار کرد.

در این گزارش قصد داریم خاطرات خوش این سریال‌ها را یادآوری کنیم و امروز سراغ سریال «او یک فرشته بود» به کارگردانی علیرضا افخمی رفتیم.

سریال «او یک فرشته بود» به کارگردانی «علیرضا افخمی» تولید سال ۱۳۸۴ است. حال و هوای این سریال با سریال‌های مناسبتی ماه رمضان تفاوت عمده داشت؛ مخاطبان پیش‌تر ژانر کمدی و درام را تجربه کرده بودند، اما او یک فرشته بود آغازگر ژانری جدید در تلویزیون ایران به نام ژانر «ماورائی» نام گرفت.

این سریال داستان زندگی مردی به نام «بهزاد» با بازی زنده یاد «حسن جوهرچی» را به تصویر می‌کشد که پس از سانحه ترافیکی با دختری به نام «فرشته» زندگی مشترک وی دستخوش تغییراتی می‌شود و این داستان تا جایی ادامه پیدا می‌کند که حتی «بهزاد» تصمیم به طلاق همسر و ازدواج با دختر جوان می‌گیرد.

سریال «او یک فرشته بود» روایتگر داستانی است که در خلال آن برای اولین بار شیطان در کالبد یک انسان نمایش داده شد تا از این طریق شیطان را در قالب متافیزیکی و ماورائی برای مخاطبان باورپذیرتر نشان دهد؛ البته پس از این سریال، در سال‌های بعد سریال‌های مشابه دیگری مانند «اغماء» نیز در صدا و سیمای ایران تولید و نشر شد.

از ابتدای سریال شیطان در قالب یک انسان و بدون اینکه مستقیم و کلیشه‌ای به حضور او اشاره شود، وارد خط اصلی قصه می‌شود.

در یکی از سکانس‌ها در نمایی از حیاط یک مسجد، بهزاد مشغول صحبت با فرد دیگری است. «بهزاد» با غرور و حس خودبرتربینی ادعا می‌کند هرگز اراده‌اش را در گرو هوا و هوس از دست نداده است. در همین هنگام شخصیت شیطان (آقای سرابی با نقش آفرینی مرتضی ضرابی) در قالب فردی که از دور به این گفتگو گوش می‌کند و در گوشه‌ای از حیاط مسجد ایستاده است، نشان داده می‌شود.

سریال او یک فرشته بود در چند سکانس تا حدودی وارد ژانر وحشت هم می‌شود؛ صدا‌های وحشتناک، تغییر چهره و نشان دادن نما‌هایی از جهنم این سریال را ترسناک هم نشان می‌دهد.

در این سریال مرحوم «حسن جوهرچی» در نقش «بهزاد»، «بهاره افشاری» در نقش فرشته (شیطان)، «مرتضی ضرابی» در نقش سرابی (شیطان)، «مریم کاویانی» در نقش رعنا و «ثریا قاسمی» در نقش عزیز به ایفای نقش پرداخته‌اند.

انتهای پیام/