به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، در۶ کیلومتری دهکده کوشک آباد مشهد غاری در بلندی به نام بیمار آب قرار گرفته است که در کف آن، آب بسیار زیادی جریان دارد.

علت نامگذاری غار این است که محلی‌های منطقه برای درمان بیماری حیوانات خود، از آب این غار به آن‌ها می‌خوراندند.

در ابتدای غار، چاهی عمودی به عمق ۱۵ متر وجود دارد که در انتهای آن آب‌های چکیده از سقف غار جمع شده و تشکیل یک حوضچه نسبتا عمیق را داده اند.

بیشتر بخوانید

• حمام تاریخی سبزوار، لباس فروشی یا متروکه؟

این غار محل زندگی خفاش‌ها است پس توجه داشته باشید که هرگز بدون محافظ به این غار نروید.

افسانه‌های معروفی در عقبه این غار وجود دارد که معروف‌ترین این افسانه‌ها وجود اژد‌هایی بزرگ در آن برای صیانت از غار است.

محلی‌ها هر چند وقت یک‌بار به دهانه غار می‌آیند، از بالای چاه سطلی را با طناب پلاستیکی به پایین می‌اندازند، مقداری آب بالا می‌کشند و این آب را بدون اینکه بر زمین بگذارند، مستقیما به محل نگهداری گوسفندانشان می‌برند.

آن‌ها معتقد هستند اگر ظرف حاوی آب روی زمین گذاشته شود، خاصیت درمانی آب از بین می‌رود! این آب را داخل آبشخور گوسفندانی که مریضی زردی دارند، می‌ریزند یا روی پوستشان می‌پاشند تا شفا پیدا کنند.

دسترسی به غار بیمار آب نسبتا سخت است. در بزرگراه مشهد-چناران پیش بروید و پس از در حدودا ۱۵ کیلومتر، در میدان مسیر خود را به‌سمت آرامگاه فردوسی تغییر دهید. پس از عبور از آرامگاه فردوسی و خروج از شهر توس، در جاده آسفالت به یک دوراهی خواهید رسید؛ مسیر چپ را به‌سمت شمال ادامه دهید.

این مسیر با ۲۷ کیلومتر طول، از میان روستاهای زاک، گل ازغند و ماریان گذر می‌کند. پس از ماریان، در ادامه مسیر خاکی به نقطه‌ای خواهید رسید که در سمت چپ جاده، خانه‌ای قدیمی و در سمت راست آن آبگیر و چند درخت واقع شده‌‌اند.

ادامه مسیر که با ماشین‌های شاسی بلند قابل تردد است، به‌سمت ارتفاعات شمال امتداد می‌یابد و جاده‌ای خاکی و پر‌پیچ است. پس از ۱۰ کیلومتر، به معدنی سنگی خواهید رسید که شمال آن روستاهای مارشک، اندروخ و آل واقع شده‌اند. غار بیمار آب در فاصله کمی از معدن سنگ و در سمت شرق آن قرار گرفته است.

دهانه ورودی غار به‌صورت یک دهلیز به طول سه متر است که در انتهای آن یک چاه عمودی به عمق ۱۵ متر وجود دارد. وجود همین چاه باعث شده است تنها گروه‌های کوهنوردی و غارنوردان حرفه‌ای وارد غار شوند و به‌دلیل دور بودن غار از دسترس کوه‌پیمایان و افراد عادی، بافت داخلی دست نخورده و سالم باقی مانده است.

انتهای چاه یک دالان باریک به طول پنج متر و به‌شکل V وجود دارد که عرض آن در پایین حدود یک متر است و به طرف سقف غار عرض آن افزایش می‌یابد. کف دالان را آب فراگرفته است.

مسیر دسترسی به غار بیمار آب آسان نیست و نیازمند راهنما است. همچنین پیمایش غار به افراد مبتدی توصیه نمی‌شود. پس حتما برای بازدید از غار بیمار آب، با گروه‌های مخصوص غارنوردی همراه شوید و تجهیزات مخصوص را با خود داشته باشید.

انتهای پیام//ف.ش