به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،مدافع سلامت دانشگاه علوم‌پزشکی بابل می‌گوید:نمی دانم چگونه باید امید و آرزوی فرزندانی که منتظر سلامتی مادرشان بودند را توصیف کنم؟
نمی‌دانم با چه ذوقی این آبمیوه طبیعی را که برای مادرشان تهیه کردند و یا با چه امیدی برایش سوپِ گرم آوردند را بگویم.
اما کرونا دل همه‌ی ما را به درد آورد، غذا‌های دست نزده روی میز مادری که حالا عمرش برای همیشه پایان یافته است، این غمگین‌انگیز‌ترین سکانس یکی از شیفت هایم در بیمارستان روحانی بابل بود.
مادری که نتوانست محبت فرزندان خود را در شب آخر مبارزه با کرونا ببیند.
چرا هنوز کرونا را جدی نگرفتیم؟ چرا هنوز دورهمی‌ها در این شرایط بحرانی وجود دارد؟شاید اگر امسال هم عید کنار هم نبودند می‌توانستند سال‌ها در کنار مادر، جشن سال نو بگیرند شاید!
با رعایت شیوه نامه‌های بهداشتی جان پدران، مادران، فرزندان و خانواده هایمان را حفظ کنیم.
انتهای پیام/س
