امام جمعه موقت تهران:
عدم رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی نشانه بی اعتنایی به جامعه و خود است
آیت الله امامی کاشانی گفت: اگر ما دستورالعمل‌های بهداشتی را رعایت نکنیم، معنایش بی اعتنایی به جامعه و خود است.
به گزارش حوزه احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، آیت الله محمد امامی کاشانی امام جمعه موقت تهران در پیامی خطبه گونه با اشاره به شدت گرفتن شیوع کرونا تاکید کرد: اگر ما دستورالعمل را رعایت نکنیم، معنایش بی اعتنایی است به جامعه، معنایش بی اعتنایی است به خود، توجه به سلامت جامعه، توجه به خود، توجه به اینکه چقدر این پزشکان عزیز و پرستاران عزیز ما زحمت می‌کشند.
متن پیام خطبه گونه آیت الله امامی کاشانی به شرح زیر است:
«بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
الحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ العالَمینَ و الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلی سَیِّدِالأَنبِیَاءِ وَ الْمُرسَلِین ابِی القاسِم مُحَمَّد و عَلی آلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرین
اللَّهُمَّ کُن لِوَلِیِّکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیناً حَتَّى تُسکِنَهُ أَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا
«قال اللهُ العَظیم کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقونَ»
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا کُتِبَ عَلَیکُمُ الصِّیامُ»ای کسانی که ایمان آورده اید، بر شما روزه واجب شد «کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِن قَبلِکُم» همانطوری که بر گذشتگان این عبادت واجب شده است. «لَعَلَّکُم تَتَّقونَ» شاید با این عبادت و توجه به خدا، تقوا پیدا کنید و آراسته باشید و در راه سعادت و فطرت قدم بردارید.
ماه مبارک رمضان در پیش است. در آیات قرآن و احادیث و کتب انبیاء توجه به خدا و استفاده از ماه مبارک رمضان خیلی اصرار شده است، چون فرصتی است ماه مبارک برای راز و نیاز با خدا و برای پیدا کردن راه فطرت و راه سعادت؛ ماه مبارک رمضان چنین ماهی است. بهتر این است که رشته سخن را به دست علی بن الحسین زین العابدین علیه الصلوه و السلام بدهیم.
آن بزرگوار درباره ماه مبارک رمضان چنین فرموده است «اللَّهُمَّ وَ أَنتَ جَعَلتَ مِن صَفَایا تِلک الوَظَائِفِ وَ خَصَائِصِ تِلکَ الفُرُوضِ شَهرَ رَمَضَانَ» خدایا تو از صفایای وظایف یعنی وظایف بهتر، تکالیف بالاتر، آنچه بر انسان وظیفه دانسته‌ای از همه ارزشمندتر و صاف‌تر و راحت‌تر به سوی خدا، شهر رمضان است، «الَّذِی اختَصَصتَهُ مِن سَائِرِ الشُّهُورِ» تو این ماه را اختصاص داده‌ای و از ماه‌های دیگر پر ارزش‌تر قرارداده‌ای «وَ تَخَیَّرتَهُ مِن جَمِیعِ الأَزمِنَةِ وَ الدُّهُورِ» خدایا تو ماه مبارک رمضان را از تمام زمان‌ها شریف‌تر و آن را اختیار کرده‌ای «وَ آثَرتَهُ عَلَى کلِّ أَوقَاتِ السَّنَةِ» بر تمام وقت‌ها و روز و شب سال‌ها آن ماه را شرف داده‌ای و برتر دانسته‌ای «بِمَا أَنزَلتَ فِیهِ مِنَ القُرآنِ وَ النُّور» به خاطر اینکه تو با آن قرآن را نازل کرده ای، نور را فرستادی، نوری که انسان را از ظلمت‌ها و راه‌های پست و بلند و ویران و مشکل نجات می‌دهد، تو این قرآن را و این وحی را در ماه مبارک رمضان قرار دادی.
«وَ ضَاعَفتَ فِیهِ مِنَ الإِیمَانِ وَ فَرَضتَ فِیهِ مِنَ الصِّیامِ» تو ایمان را در این ماه قرار داده ای، نور ایمان، نور دل، واجب کرده‌ای روزه را «رَغَّبتَ فِیهِ مِنَ الْقِیامِ» ماه مبارک را ماه قیام، ماه نماز ماه راز و نیاز با خدا دانسته‌ای «أَجلَلتَ فِیهِ مِن لَیلَةِ القَدرِ الَّتِی هِیَ خَیرٌ مِن أَلفِ شَهرٍ» او را جلال داده‌ای به خاطر شب قدر. ماه مبارک را حضرت سجاد امام چهارم علیه الصلوة و السلام چنین بیان کرده است؛ بنابراین ماه مبارک رمضان فرصتی است برای رسیدن به سعادت، ولی باید آنچنانکه و آنطوری که در اسلام آمده است هم روزه را بگیریم، یعنی پیکر روزه، بدن روزه و ظاهر روزه و هم باطن آن و نور آن و توجه به آن و لذاست که در روایات، پرهیز از گناه خیلی اصرار شده است.
در حدیثی که پیغمبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم دید یک زنی به کنیز خودش حرف زشت زد «سَمِعَ اِمْرَأَةً تُسَابُّ جَارِیَةً لَهَا وَ هِیَ صَائِمَةٌ» آن زن روزه بود، حرف تندی به جاریه و کنیزش زد پیغمبر اکرم شنید، فرمود غذایی بیاورید طعام آوردند و پیغمبر اکرم به آن زن فرمود «کُلِی» بخور از این غذا «قَالَت إِنِّی صَائِمَةٌ» گفت یا رسول الله من روزه هستم «فَقَالَ کَیفَ تَکُونِینَ صَائِمَةً» پیغمبر اکرم فرمود چطور تو روزه هستی «وَ قَد سَبَبتِ جَارِیَتَکِ» تو حرف بدی زدی تو به او حرف زشتی زدی «إِنَّ اَلصَّومَ لَیسَ مِنَ اَلطَّعَامِ وَ اَلشَّرَابِ» روزه، روزه‌ی از خوردن و آشامیدن نیست، بلکه روزه از این است که انسان خودش را مهار کند، تقوا داشته باشد، خودش را بسازد.
در حدیث دیگر است می‌فرماید «الصّومُ جُنَّةٌ مِنَ النّار» «الصّائمُ فی عِبادَةِ اللّهِ و إن کانَ نائِماً عَلى فِراشِهِ ما لَم یَغتَب مُسلِماً» پیغمبر اکرم فرمود کسی که روزه است و در بستر خواب است، این در عبادت است، مادامی که غیبت مسلمان را نکند، یعنی حرف خلاف نزند، آبرو نبرد، غیبت نکند، تهمت نزند، حسد نورزد، عجب نداشته باشد، خودبین نباشد.
ماه مبارک رمضان فرصتی برای چنین کاری و چنین هدفی که در اسلام و در نظام خلقت و آفرینش قرار داده است «َلعَلَّکُم تَتَّقونَ» شاید شما تقوا پیدا کنید و می‌فرماید سحر‌ها برخیزید از سحر استفاده کنید می‌فرماید «تَسَحَّرُوا» از سحر استفاده کنید «أَلَا صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَی المُتَسَحِّرِین» صلوات خدا بر کسانی که سحر برمی‌خیزند. چون سحر زمانی است بسیار لطیف و توجه به خدا در سحر خیلی بیشتر و موثرتر است از روزه‌ی روز و قیام و نماز شب و سحر برتراست.
از این فرصت استفاده کردن، جامعه را به این جهت پیش بردن، یعنی روزه یک اثری در جامعه دارد، نه تنها در خود انسان، جامعه را پاک می‌کند، جامعه را به یک هدف متوجه می‌کند، همه را به یک راه قرار می‌دهد و آن راه فطرت و راه ایمان است. این روزه وقتی که انسان می‌گوید نمی‌نوشم برای خدا، نمیخورم برای خدا، خوردنش را، آشامیدنش را، کار‌هایی که همه مبطل روزه است، می‌گوید انجام نمی‌دهم، از صبح تا به شب، ترک، رها کردن آنچه بر آن در سال حلال است و میل دارد انجام دهد، ترک این در وجود و در روان این انسان اثر می‌گذارد و انسان را متوجه می‌کند به آن هدف، به آن راز آفرینش، انسان را این تکرارها.
لذاست که در دعای ابوحمزه ثمالی است امام سجاد عرض می‌کند خدایا همه چیز از ناحیه توست، «اَی رَبِّ، اَی رَبِّ، اَی رَبِّ» می‌گوید تا نفس دارید. امام سجاد علیه السلام تا نفس داشت می‌گفت «اَی رَبِّ، اَی رَبِّ، اَی رَبِّ» یعنی توجه به خدا و راه خدا، تکرار کردن یا رب، این‌ها همه نکته‌هایی است در عبادت برای توجه به پروردگار و استفاده از این فرصت، از این ماه، بهترین ماه، ماه نور و ماه قرآن.
گل عزیز است غنیمت شمرش صحبت را
که به باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد
ماه مبارک می‌آید و ماه مبارک می‌گذرد، آمدن به وجود برای کمال است، آمدن انسان به دنیا برای رسیدن به این ارزشهاست، ماه مبارک بهترین فرصت است برای رسیدن به این ارزش و به این هدف، ماه صیام و ماه قرآن، استفاده از صیام و استفاده از قرآن و توجه به جامعه، به گرفتارها، همانطور که در قرآن کریم است، درباره ماه مبارک رمضان و در روایات ماست، شما نخورید، نیاشامید، گرسنه بمانید، تشنه باشید تا به فکر بینوایان باشید. آن‌ها که ندارند و نمی‌توانند، به یاد آن‌ها باشید، ایثار کنید، کمک کنید، نگذارید جامعه جامعه‌ای فقیر و بینوا باشد، اقوام بستگان، آن‌ها که با انسان ارتباط دارند، آدم می‌داند این‌ها چنین اند. از سرمایه اش از پولش استفاده کند برای رسیدن به کمال، این‌ها همه در دل ماه مبارک رمضان است در قلب ماه مبارک رمضان است نور ماه مبارک رمضان است.
یک نکته هم در رابطه با این بیماری کرونا که خدا به محمد و آل محمد و به عزت این ماه این بیماری را از ما و از این جهان دور کند، عرض کنم و آن جمله این است که ما در راه سلامت خود و در راه سلامت جامعه موظفیم هم خود سالم باشیم و هم جامعه سالم باشد.
اگر ما دستورالعمل را رعایت نکنیم، معنایش بی اعتنایی است به جامعه، معنایش بی اعتنایی است به خود، توجه به سلامت جامعه، توجه به خود، توجه به اینکه چقدر این پزشکان عزیز و پرستاران عزیز ما زحمت می‌کشند.
به این توجه کنید، این نعمت‌ها را قدر بدانیم، ارج بگذاریم. اگر به این نعمت‌ها ارج گذاشتیم، معنایش این است که دستورالعملی سلامت را حفظ کنیم وگرنه ما به جامعه بی توجهی کرده ایم. انسان نباید بی توجه به جامعه باشد، انسان باید فردی باشد بیدار و آگاه به وظایف.
پروردگارا ما را در این ماه مبارک رمضان به وظایفمان آشنا بفرما
ما را از منتظران، ولی عصر قرار بده که انتظار امام عصر یعنی انتظار نور، یعنی انتظار قرآن، یعنی انتظار هدایت، یعنی به انتظار تمام ارزش‌ها و آراسته شدن به تمام عزت‌ها و ارزش‌های الهی، این به معنای انتظار است، ما را چنین قرار بده
کشور ما را کشوری قرار بده که بر مدار وحدت و انسجام، همه با هم بر یک محور و آن محور ولایت، توجه به ولایت، ما را در این راه خدایا توفیق مرحمت فرما انشاءالله
و السلام علیکم و رحمه الله»
انتهای پیام/
اینا کی دستورالعمل بهداشتی درست و درمون و قابل اجرا دادن که مردم اجرا نکردن؟