به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،بعضی چیز‌ها هستند که قرار نبود رخ دهند، اما در نهایت چیز فوق العاده‌ای از آب درآمدند. در ادامه درباره‌ی اختراعاتی صحبت خواهیم کرد که گرچه تصادفی رخ دادند، اما دنیای ما را زیر و رو کردند.

پنی سیلین

مخترع: الکساندر فلمینگ

سال اختراع: ۱۹۲۸

چه اتفاقی رخ داد: الکساندر فلمینگ در میانه‌ی آزمایشی بر روی باکتری‌ها کار خود را رها کرد و به مرخصی رفت. او که مرد شلخته‌ای بود یک ظرف کشت میکروب را همانطور کثیف در سینک آزمایشگاه رها کرد و رفت.

کشف بزرگ: فلمینگ وقتی بازگشت متوجه شد باکتری‌ها سرتاسر ظرف را گرفته بودند جز جایی که مقداری کپک زده بود.

نتیجه: این کشف به دو چیز انجامید؛ اول ساخت پنی سیلین و دوم استخدام یک خدمتکار توسط فلمینگ!

بی حسی

مخترع: هوراس ولز

سال اختراع: ۱۸۴۴

چه اتفاقی رخ داد: نیتروس اکسید یا همان گاز خنده در دوران شکوفایی اش چیزی بیشتر از وسیله‌ای برای سرگرمی نبود، چون کاری می‌کرد که آدم‌ها مثل کفتار زوزه بکشند. اما دوست هوراس ولز که یک دندانپزشک بود در یک نمایش زنده درباره‌ی اثرات گاز خنده در استنشاق این گاز زیاده روی کرد و پایش را برید.

کشف بزرگ: دوست ولز متوجه نشد به خودش صدمه زده بود.

نتیجه: نیتروس اکسید برای اولین بار به عنوان روشی برای بی حسی مورد استفاده قرار گرفت.

مایکروفر

مخترع: پرسی اسپنسر

سال اختراع: ۱۹۴۶

چه اتفاقی رخ داد: با پایان جنگ جهانی دوم، پرسی اسپنسر که مهندس شرکت ریتیان، یکی از بزرگترین تولید کنندگان تجهیزات نظامی ایالات متحده آمریکا و بزرگترین تولیدکننده موشک‌های هدایت شونده در دنیا بود، به دنبال آن بود تا کاربرد‌های دیگری برای لامپ‌های موج تولیدی این شرکت پیدا کند، لامپ‌هایی که ریزموج‌های سیستم‌های رادار توسط آن‌ها تولید می‌شد. یک روز که اسپنسر کنار این دستگاه ایستاده بود، شکلاتی که در جیبش بود آب شد.

کشف بزرگ: لامپ موج روی ذرت اثر بهتری داشت.

نتیجه: ارویل ردنباچر، بنیانگذار یک برند پاپکورن با همین نام، ثروتمند شد.

ویاگرا

مخترعین: دانشمندان شرکت فایزر

سال اختراع: ۱۹۹۲

چه اتفاقی رخ داد: دهکده‌ی کوچکی در ولز به محل انجام آزمایشی درباره‌ی یک قرص بدل شد که برای مقابله با بیماری آنژین ساخته شده بود. این قرص، اما موفقیت کمی در مبارزه با بیماری مذکور داشت.

کشف بزرگ: این قرص گرچه بی تأثیر بود، اما مردان شرکت کننده در این پژوهش مصرفش را ترک نکردند.

نتیجه: دانشمندان رویکرد خود را تغییر دادند و این دارو که نام آن را ویاگرا گذاشتند را برای کاربرد کاملاً متفاوتی به بازار عرضه کردند.

آدامس

مخترع: توماس آدامز

سال اختراع: ۱۸۷۰

چه اتفاقی رخ داد: آدامز در حال آزمایش بر روی چیکل، صمغ درختی در آمریکایی جنوبی، بود و می‌خواست ببیند آیا می‌توان آن را جایگزین لاستیک کرد. بعد از شکست‌های فراوان، آدامز که مأیوس شده بود یک تکه از صمغ را داخل دهانش گذاشت.

کشف بزرگ: از آن خوشش آمد!

نتیجه: «آدامز نیویورک نامبر وان» اولین آدامسی در دنیا بود که به تولید انبوه رسید.

بوتاکس

مخترع: آلستر و جین کارترز

سال: ۱۹۸۷

چه اتفاقی رخ داد: این زوج مقدار اندکی از یک سم کشنده را برای درمان انقباضات پلکی افراد لوچ و دیگر اختلالات مربوط به ماهیچه چشم به کار گرفته بودند که متوجه عارضه جانبی جالب این سم شدند.

کشف بزرگ: چین و چروک‌ها به طرز معجزه آسایی ناپدید شدند.

نتیجه: به لطف بوتاکس، چهره‌ی بی حالت طرفداران زیادی در دنیا پیدا کرد.

رنگ ارغوانی

مخترع: ویلیام پرکین

سال اختراع: ۱۸۵۶

چه اتفاقی رخ داد: پرکین قصد داشت درمانی برای یکی از مرگبارترین بیماری‌های دنیا یعنی مالاریا پیدا کند.

کشف بزرگ: پرکین سعی داشت داروی ضد مالاریا را در آزمایشگاه خود شبیه سازی کند که به جایش سهواً رنگ ارغوانی را کشف کرد.

نتیجه: پرکین مالاریا را فراموش کرد و از راه فروش این رنگ ترکیبی پول زیادی به جیب زد.

منبع: روزیاتو

انتهای پیام/