قصه‌ای واقعی از زندگی یک فرماندار و دادستان انقلابی
بااینکه اذان گفتن در زندان ممنوع بود، شهید کریمی که قهرمان ما بود هر صبح بدون هراس از شکنجه‌های جلادان شاه، انگشت به گوش با تمام وجودش، فریاد تکبیرش بلند بود!
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، شهید ابوالحسن کریمی ازجمله شخصیتهای انقلابی بود که به مبارزه با حکومت استبدادی پهلوی پرداخت و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در مقام فرماندار لاهیجان و دادستان کل انقلاب گیلان با مبارزه علیه ضدانقلاب در گیلان، در تثبیت انقلاب اسلامی نقش اساسی را در این استان بر عهده داشت.
از کلاس قرائت تا تأسیس کانون جوانان مذهبی
شهید ابوالحسن کریمی در سال ۱۳۲۷ در شهرستان لاهیجان متولد شد، او از اوایل کودکی بسیار فعال و پرتکاپو بود و در انجمن قرائت و احکام که به سرپرستی آیتالله حاج شیخ مهدی مهدوی، رئیس وقت حوزه علمیه لاهیجان، در مدرسه جامع تشکیل میشد، شرکت میکرد، ابوالحسن در نزد مرحوم استاد حاج حسین ایمانی به فراگیری تجوید قرآن پرداخت و کلاس چهارم و پنجم دبستان بود که در آشنایی و بیان مسائل دینی و احکام عبادی سرآمد بود؛ در آن عصر اختناق و غیردینی پهلوی که سعی وافر در رواج ابتذال و بی‌قیدی بود، او با تمام وجود به انجام فعالیتهای عقیدتی همت گماشت و در این راه از هیچ ملامت و مخالفتی نهراسید.
در سال ۱۳۴۴ حجه الاسلام والمسلمین زین‌العابدین قربانی به‌اتفاق امیرارسلان انصاری و شهید ابوالحسن کریمی اقدام به تأسیس کانون بحث و انتقاد مذهبی جوانان لاهیجان کرد و از این مرکز به تربیت و تعلیم دینی نسل جوان همت گمارد، جوانانی که در جریان انقلاب اسلامی از فعال‌ترینهای منطقه بودند؛ جلسات این کانون هر صبح جمعه در لاهیجان در محل دبستان و سپس دبیرستان ملی محمدی برگزار میشد و آقای قربانی مباحث عقیدتی کلامی را مطرح میکرد، آقای انصاری به تفسیر قرآن و آقای کریمی به شرح و توضیح نهج البلاغه میپرداختند.
شهید کریمی در تابستان ۱۳۴۷ پس از موفقیت در امتحانات نهایی خرداد و کنکور دانشگاه در رشته ریاضی دانشگاه تهران پذیرفته شد، بعد‌ها با شرکت در امتحان رشته اقتصاد، در دانشگاه تهران به تحصیل ادامه داد، او در دانشگاه به فعالیتهای عقیدتی و سیاسی خود ادامه داد و در مدتی کوتاه به دلیل فعالیت و تحرک بالای اجتماعی خود در محیط دانشگاه و خوابگاه به‌عنوان نماینده دانشجویان خوابگاه امیرآباد برگزیده شد و در این جایگاه سعی زیادی در احقاق حقوق دانشجویان داشت و به رویارو‌یی با مظاهر کفر و اختناق رژیم ستم‌شاهی پرداخت.
زندان کانونی برای فراگیری، آموزش و مبارزه
شهید ابوالحسن کریمی نخستین بار در سال ۱۳۴۶ به علت شرکت در تظاهرات علیه حکومت طاغوت و نیز شرکت در تشییع‌جنازه جهان‌پهلوان تختی از سوی ساواک دستگیر و در زندان قزل‌قلعه تهران زندانی شد و برای دومین بار در سال ۱۳۵۰ به دلیل مخالفت با جشنهای دو هزار و پانصدساله شاهنشاهی و پخش اعلامیههای امام خمینی (ره) در بین دانشجویان دستگیر و روانهی زندان شد.
مقاومت و دین‌داری کریمی در زندان بسیار نمود داشت، این شهید والامقام برخلاف غالب روشنفکران شرق باور که به علت ارتباط نداشتن با مبدأ، روحیه خود را باخته و به عذرخواهی میپرداختند، محکم و استوار بود و زندان را به کانونی برای فراگیری و آموزش و مبارزه تبدیل کرد.
هم‌بندش، حجت‌الاسلام جعفری گیلانی، می‌گوید: «وی در زندان یک‌لحظه آرام نداشت، پیوسته در حال خواندن قرآن و نهج‌البلاغه و فراگیری معارف اسلامی بود، بااینکه اذان گفتن در زندان ممنوع بود، شهید کریمی که قهرمان ما بود هر صبح بدون هراس از شکنجه‌های جلادان شاه، انگشت به گوش با تمام وجودش، فریاد تکبیرش بلند بود! هراس و وحشت از شکنجه دشمن نداشت، حتی در زندان نماز شبش ترک نمی‌شد.»
ابوالحسن پشتکار عجیبی داشت، در طول شبانه‌روز ۱۸ ساعت و بعضاً ۲۰ ساعت کار میکرد، او به اکثر دروس دبیرستانی به‌خصوص ریاضی و معارف اسلامی تسلط کافی داشت و به دو زبان انگلیسی و عربی مسلط بود، به‌طوری‌که در آن زمان به‌راحتی به این دو زبان تکلم میکرد، پس از آزادی از زندان از محضر درس شهید مظلوم بهشتی و آیتالله طالقانی کسب دانش کرد و سپس به تدریس زبان انگلیسی در مدرسه علمیه حقانی پرداخت.
بازداشت به خاطر نتراشیدن ریش!
شهید کریمی سرانجام در خرداد ۱۳۵۲ دوره چهارساله دانشگاه را در طول ۶ سال به علت مبارزات سیاسی و حبس‌های دانشجویی به پایان رسانید و در ۱۳۵۲/۰۸/۲۴ به خدمت سربازی رفت، دوره سربازی داستان مفصلی از مقاومت و پایداری‌ها و افشاگری‌های او را در قبال حکومت منحوس پهلوی در برداشت، شهید کریمی در طول دوره سربازی در عصر خفقان شاهنشاهی حاضر به تراشیدن ریش خود نشد و در این راه بار‌ها سختی، دشواری، سرزنش‌ها، تهدیدها، اهانت‌ها و حتی بازداشت را به جان خرید، در ۱۳۵۴/۰۸/۲۴ بعد از خاتمه خدمت سربازی به زادگاهش لاهیجان مراجعت کرد و به‌صورت حق‌التدریس در دبیرستان‌های لاهیجان و آستانه‌اشرفیه و بندر کیاشهر به معلمی مشغول شد.
بیشتر بخوانید
تأسیس مؤسسه مطبوعاتی برای مبارزه دوجانبه
یکی از اقدامات مهم شهید کریمی در مبارزه علیه حکومت پهلوی در قبل از انقلاب اسلامی، تأسیس مؤسسه مطبوعاتی فتح بود، او از محل درآمد تدریس خصوصی و حق‌التدریس در دبیرستانها و گرفتن قرض‌الحسنه از صندوق قرض‌الحسنه جاوید تهران، در سال ۱۳۵۵ مؤسسه مطبوعاتی فتح لاهیجان را به‌عنوان سنگری مقدم در تنویر فکری و اعتقادی نسل جوان تأسیس کرد و از این سنگر به مبارزهای دوجانبه علیه ساواک و تحریکات عناصر مارکسیست و چپ‌گرا پرداخت.
سنگری که به‌مثابه چراغ انقلاب و سد راه مخالفین و معاندین خودنمایی کرد و در دوره شکوفایی انقلاب اسلامی به‌عنوان مرکز رفت‌وآمد نیرو‌های انقلابی و پخش و توزیع جزوات و اعلامیه‌ها و نوار‌های امام خمینی (ره) در منطقه عمل کرد به همین علت ابوالحسن کریمی بار‌ها مورد حملات ددمنشانه ساواک و حتی گروهک‌های ضدانقلاب پس از انقلاب قرار گرفت.
او آخرین بار در اردیبهشت ۱۳۵۷ در آستانه پیروزی نهضت عظیم اسلامی ملت ایران به رهبری امام خمینی (ره) به دنبال ایراد خطابه‌ای شورانگیز و افشاگرانه در کانون، ولی عصر (عج) مسجد جامع آستانه‌اشرفیه، توسط مأمورین ساواک دستگیر شد و پس از بازجویی‌های اولیه در مرکز ساواک لاهیجان به زندان عمومی رشت منتقل و به مدت پنج ماه در سخت‌ترین شرایط روحی محبوس شد که سرانجام براثر شدت تحرکات انقلابی مردم در آبان ۱۳۵۷ به همراه خیل مبارزان و انقلابیون از زندان رژیم آزاد شد.
کریمی در ماه‌های منتهی به پیروزی انقلاب در مبارزات مردم علیه حکومت شاه نقش مؤثری داشت و مخالفت خود را با انجام سخنرانی به‌صورت آشکار اعلام میکرد.
شهید ابوالحسن کریمی یکی از نیرو‌های شاخص انقلابی در مبارزه علیه حکومت پهلوی در منطقه لاهیجان و شرق گیلان و یکی از افراد فعال در حوزه پخش اعلامیههای امام خمینی (ره) در منطقه بود.
ساواک دریکی از گزارش‌های خود درباره فعالیتهای انقلابی او چنین مینویسد: «ابوالحسن کریمی که او نیز از پیروان قربانی و افکار متمایل به طرفداران خمینی و از نزدیکان قربانی، وی در دو سال پیش دیپلم ریاضی را در لاهیجان از دبیرستان مهرگان گرفته و در حال حاضر دانشجوی سال دوم دانشکده علوم دانشگاه تهران است، به‌طوری‌که اطلاع حاصل گردیده نشریات مذهبی و نشریه ایران آزاد ارکان جبهه ملی اروپا که به طریقی به تهران میرسد وسیله ابوالحسن کریمی پسرعموی محمدابراهیم کریمی به دست نامبرده میرسد.»
ابوالحسن شاهراه مبادله سخنرانی‌ها و اعلامیههای امام و روحانیان انقلابی
در لاهیجان که بود، اعلامیه‌ها را از تهران و قم برایش می‌فرستادند، او هم در سطح استان پخش میکرد؛ هرچقدر اعلامیه می‌دادند، باز بیشتر مطالبه میکرد و آن‌ها را بین مردم پخش میکرد، ابوالحسن به شاهراه مبادله سخنرانی‌ها و اعلامیههای امام و روحانیان انقلابی بدل شده بود، این در حالی بود که بعضی از روحانیان شهر، اعلامیه‌هایی که برایشان می‌رفت را از ترس در رودخانه میریختند، شهید کریمی در محله خمیرکلایه لاهیجان در شبهای جمعه هر هفته جلساتی با شرکت تعداد زیادی از دانشجویان تشکیل میداد و برای آنان صحبت میکرد و در پوشش فعالیتهای مذهبی به تبلیغ مرجعیت و آرمانهای امام خمینی (ره) میپرداخت.
این جوان انقلابی مسلمان با هماهنگی و همراهی زین‌العابدین قربانی و ارسلان فلاح حجت انصاری در «انجمن بحث و انتقاد مذهبی» به فعالیتهای دینی میپرداخت البته او در پوشش این انجمن و در کنار فعالیتهای دینی به تبلیغ نهضت امام خمینی (ره) و افشاگری علیه حکومت پهلوی نیز میپرداخت، ساواک در گزارشی در مورد این انجمن و فعالیت کریمی چنین مینویسد: «نامبرده بالا [ابوالحسن کریمی]یکی از افراد متعصب مذهبی و افراطی بوده که به‌اتفاق زین‌العابدین قربانی و ارسلان فلاح حجت انصاری از هشت سال قبل در انجمن بحث و انتقاد مذهبی که مؤسس آن قربانی است و هفته‌ای یک‌بار در دبستان ملی محمدی تشکیل میشود و تعداد اعضای آن به تفاوت از ۱۰ الی ۵۰ نفر از طبقات مختلف مردم است شرکت می‌کرده‌اند و در این کانون به سؤالات دینی افراد شرکت‌کننده توسط قربانی و در صورت عدم حضور توسط نامبرده بالا و انصاری جوابگویی میشده... بعد از بازداشت قربانی نیز جلسات کانون کماکان در روز‌های جمعه در مدرسه ملی محمدی ادامه داشته و کریمی و ارسلان حجت انصاری پاسخگوی مسائل دینی افراد شرکت‌کننده بوده‌اند».
سید غلامرضا قانع‌فر که از طرف شهید بهشتی مأمور پخش و توزیع اعلامیه در گیلان بود درباره ابوالحسن کریمی چنین مینویسد: «در فضای سخت و ملتهب گیلان، ماقبل از انقلاب هر زمان که اعلامیه‌ها را به شهید کریمی می‌رسانیدم، او با آغوش باز پذیرا بودند و میگفتند بازهم برسانید و بین افراد مختلف توزیع میکردند. این در حالی بود که عدهای بعد از گرفتن اعلامیه از ترس آن‌ها را در آب میریختند».
شهید ابوالحسن کریمی سرانجام در شامگاه ۱۳ فروردین ۱۳۶۵ در حال بازگشت به منزل توسط منافقین به شهادت رسید.
منبع:فارس
انتهای پیام/
