به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَلَنْ یَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ
و هرگز آرزوی مرگ نخواهند کرد، (زیرا عذاب سخت) به واسطه کردار بد خود (برای خود در آخرت مهیا کرده‌اند) و خدا آگاه به ستمکاران است.
فایل صوتی تلاوت آیه ۹۵ سوره بقره
تفسیر آیه ۹۵ سوره بقره
امام باقر (ع) می‌فرمایند: شخصی حضور پیامبر (ص) رسید و عرض کرد: «چرا مرگ را دوست ندارم»؟ پیامبر (ص) فرمودند: «مال داری»؟ عرض کرد: «بلی»! پیامبر (ص) فرمودند: «از پیش، آن را به گور خویش فرستاده‌ای [و ذخیره‌ی آخرت خود کرده‌ای]»؟ مرد عرض کرد: «نه»! فرمودند: «به این سبب است که مرگ را دوست نداری».
بیشتر بخوانید
نترسیدن از مرگ، نشانه صدق و یقین است. وقتی مرگ از راه می‌رسد شوخی ها، تعارفات و خیالات می‌گریزند، تنها انسان می‌ماند و اعمال او. در لحظه مرگ، انسان باور می‌کند که متاع دنیا کم است و آخرت بهتر و باقی است. در لحظه مرگ، انسان باور می‌کند که دنیا غنچه‌ای است که برای هیچکس شکفته نمی‌شود و دوستان دنیوی مگسانند دور شیرینی.
انسان اگر به مرتبه یقین برسد، هرچه به مرگ نزدیک‌تر می‌شود، احساس قرب و وصول به لقا ودیدار الهی می‌کند. به همین دلیل حضرت علی (ع) وقتی ضربه شمشیر را بر فرق خود احساس کرد فرمود: «فُزتُ و ربِ ّ الکعبه» قسم به پروردگار کعبه رستگار شدم.
امام حسین (ع) در کربلا هر چه به زمان شهادت نزدیک می‌شد، صورتش برافروخته و شکوفاتر می‌گردید و وقتی در شب آخر از یارانش پرسیدند:مرگ نزد شما چگونه است؟
جملاتی را در جواب عرضه داشتند که نشان دهنده یقین آنان به حقّانیّت راهشان بود، آن‌ها مرگ را شیرین می‌دانستند و حتّی برخی از آنان در همان شب آخر با یکدیگر مزاح می‌کردند.
پیام‌های آیه ۹۵ سوره بقره
۱-ترس از مرگ، در واقع ترس از کیفر کار‌های خودماست. «بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ»
۲-مدّعیان دروغگو و متوقّعان نابجا، ظالمند. «وَ اللّهُ عَلِیمٌ بِالظّالِمِینَ»
۳-خودتان می‌دانید که چه کرده اید، خداوند نیز که از آن‌ها با خبر است، پس این همه ادّعا برای چه؟! «وَ اللّهُ عَلِیمٌ بِالظّالِمِینَ»
انتهای پیام/
