به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، ناسا از ستارگان، کهکشان‌ها و ابر‌های گازی در سراسر جهان عکس‌های خوبی می‌گیرد. اما این آژانس دارای تلسکوپ‌هایی است که در فضا شناور هستند که این کار را کمی راحت‌تر می‌کنند. میگل کلارو، عکاس نجومی پرتغالی، تمام پرتره‌های خود را از زمین می‌گیرد. کلارو تمام تلاش خود را می‌کند تا قطعات آسمان شب را به تصویر بکشد حتی گاهی بیش از ۵ ساعت برای تهیه این تصاویر زمان صرف کرده است. ناسا به طور منظم کار‌های کلارو را به عنوان تصویر نجوم روز به نمایش می‌گذارد.

سحابی اسپاگتی - بقایای ابرنواختر مایل به قرمز

Simeis ۱۴۷، یا سحابی اسپاگتی؛ ویژگی‌های ویسپی که با فیلتر‌های عکاسی قابل مشاهده هستند در اطراف محل انفجار ستاره باقی مانده‌اند. ستاره نوترونی در حال چرخش از بقایای یک انفجار بوده و پر از اتم‌های متراکم است که به آن‌ها «ماکارونی هسته‌ای» گفته می‌شود.

دنباله دار Neowise با نوار‌های سنکرونیک، کما سبز و دم مایل به آبی

دنباله دار Neowise، در ژوئیه سال ۲۰۲۰ پدیدار شده است. این تصویر حالتی را نشان می‌دهد که یون‌ها از هسته دنباله دار جدا می‌شوند و رگه آبی ایجاد می‌کنند، نور خورشید از ذرات گرد و غبار منعکس می‌شود که به دنباله دوم و ضعیف‌تر دفع می‌شود.

کهکشان M۵۱ غوطه ور در میدان وسیعی از کهکشان‌های کم نور در نی نی وناتیک

گرداب کهکشان M۵۱؛ شاخه‌های مارپیچ کهکشان در سمت راست از گاز با چگالی بالاتر ساخته شده است و ستاره تولید می‌کند در حالی که کهکشان کوچکتر در سمت چپ NGC ۵۱۹۵، از صد‌ها میلیون سال قبل در حال مهاجرت است.

NGC ۱۹۷۷ - مردی در حال دویدن در فضا

NGC ۱۹۷۷؛ این ابر که اغلب «سحابی مرد در حال اجرا» نامیده می‌شود، سه جرم آسمانی NGC ۱۹۷۳، ۱۹۷۵ و ۱۹۷۷ است که در اطراف یک سایه بنفش جمع می‌شوند. این شکل از ابر‌های غبار غلیظ ساخته شده است که نور ستاره را از پشت مسدود می‌کند.

Rho Ophiuchi یک ابر کیهانی شگفت انگیز

این پالت رنگارنگ در فاصله ۴۰۰ سال نوری از ما قرار دارد که یکی از نزدیکترین مناطق ستاره ساز به زمین است. سحابی که باعث پرتاب نور ستاره‌های مجاور می‌شود، رنگ آبی را ایجاد می‌کند در حالی که گاز‌های انرژی دهنده رنگ قرمز را منتشر می‌کنند.

سحابی درخت کریسمس و مخروطی در ابر رنگارنگ گاز درخشان

سحابی مخروطی و خوشه درخت کریسمس؛ در سمت راست با اشاره به مرکز آبی، سحابی مخروطی نهفته شده یک قیف گاز است که ستاره‌های در حال رشد را نگه داشته است. ستاره معلق در بالای نوک مخروط گوشه‌ای از گروه مثلثی درخت کریسمس را نشان می‌دهد.

میدان پر گرد و غبار ستاره‌ای از هسته کهکشان راه شیری

ما ۲۶۰۰۰ سال نوری از هسته کهکشان خود فاصله داریم که بدون دوربین یا تلسکوپ به سختی قابل دیدن است.

Hyades و Pleiades در حال درخشش در زمینه رنگارنگ غبارآلود تائوروس

طبق افسانه‌های یونان خوشه Pleiades که در سمت چپ وجود دارد پس از تبدیل هفت خواهر به ستاره شکل گرفت.

سحابی اسب در یک زمینه رنگارنگ از گاز و ستاره‌ها

درخشان‌ترین ستاره این تصویر متعلق به کمربند Orion است و در سمت راست آن ابر سیاه شوم سحابی Horsehead قرار دارد. مانند سحابی مخروط، این تشکیل گاز باعث رشد ستاره‌ها می‌شود.

منبع: ساینتیفیک امریکن 

انتهای پیام/