به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، چهارم شعبان، سال روز ولادت پرچم دار بزرگ کربلا، حضرت عباس (ع) است. قمر بنی هاشم (ع) در سال ۲۶ هجری قمری، در مدینه، دیده به جهان گشودند. ایشان در دامان امیرالمؤمنین (ع) و مادر گرامی اش به گونه‌ای پرورش یافتند که به مظهر غیرت، ایثار و شجاعت تبدیل شدند. حضرت عباس (ع) در طول حیات خویش از محضر پدر و امام حسن و حسین (ع)، بیشترین بهره را بردند و جامع فضایل نیکو شدند.

بیشتر بخوانید

• گلچینی از برترین اشعار ولادت حضرت قمر بنی هاشم (ع)

حضرت عباس (ع) در واقعه کربلا گرفتار آزمون سختی شدند و سربلند از آن خارج شدند. قمر بنی هاشم (ع) دارای القاب فراوانی هستند که یکی از آن‌ها باب الحوائج است. یکی از دلایلی این که ایشان به مقام باب الحوائجی رسیده اند، به دلیل این نیست که، دست یا پای ایشان را قطع کردند و یا چشمشانشان را تیر باران کردند؛ بلکه علت آن امر دیگری است. آنگونه که حضرت ابوالفضل (ع) آزمایش شدند، هیچ یک از شهدای کربلا اینگونه آزموده نشدند.

شیعیان برای حضرت عباس (ع) جایگاه معنوی بالایی قائلند و او را باب الحوائج می‌خوانند و به ایشان متوسل می‌شوند. باب به معنای در و حوائج جمع حاجت است. باب الحوائج یعنی در‌های حاجت؛ یعنی هر که حاجتی دارد، می‌تواند از این طریق حاجتش را بگیرد. حضرت ابوالفضل العباس (ع) به جهت این که در درگاه خدا مقرب است، باب الحوائج خوانده می‌شود، چون می‌توان با توسل به آن حضرت، حاجت خویش را گرفت.

حجت الاسلام و المسلمین سید جلال موسویان سخنران و کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، به یکی از ویژگی‌های حضرت اباالفضل (ع) اشاره کرد و گفت: از بزرگترین خصوصیاتی که اهل بیت (ع) برای قمر بنی هاشم (ع) بیان کردند «باب حوائج الی الله» بودن ایشان است؛ زیرا حضرت اباالفضل (ع) عبد صالح و مطیع خداوند بودند و با پیروی از فرامین الهی دنیا را به آخرت خود فروختند و به چنین جایگاه والایی دست پیدا کردند.

وی افزود: باب الحوائج دو معنا دارد؛ معنای اول که از لفظ باب الحوائج برداشت می‌شود، این است که حضرت عباس (ع) حوائج و نیاز‌های مردم را پاسخ می‌دهند. ما در طول سال و در اسناد تاریخی مشاهده می‌کنیم که ادیان الهی اعم از شیعه و سنی، ارمنی‌ها زرتشتی‌ها و کسانی که اطراف ما در کشور‌های مختلف زندگی می‌کنند از حضرت ابوالفضل (ع) حاجت خود را طلب و دست نیاز به سوی ایشان دراز می‌کنند که البته این یک معنای سطحی است.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: درباره حضرت ابوالفضل (ع) آن مطلبی که اهل بیت (ع) فرمودند این است که ایشان «باب حوائج الی الله»، هستند. یعنی اگر کسی بخواهد در مسیر بندگی پروردگار قرار بگیرد و حقیقت معنا و بندگی خداوند را بفهمد باید این خواسته را از حضرت عباس (ع) طلب کند. گاهی اوقات ما انسان‌ها حاجت هایمان دنیایی است، اما برخی فراتر فکر می‌کنند و دوست دارند در خدمت مکتب اهل بیت (ع) و امام حسین (ع) در عالی‌ترین درجات الهی باشند در نتیجه باید حاجتشان را از قمربنی‌هاشم (ع) درخواست کنند.

حجت الاسلام موسویان در پایان گفت: همانطور که ما در زیارت حضرت ابوالفضل (ع) می‌خوانیم «السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ وَلِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِمْ وَسَلَّمَ»، سلام بر تو‌ای بنده شایسته فرمان‌بر خدا و رسول خدا و امیرمؤمنان و حسن و حسین (درود خدا بر آنان باد). حضرت عباس (ع) درب و بابی است که حاجت‌های الهی در آن عرضه می‌شود و ایشان با غیرت و جانفشانی خود رضایت اهل بیت (ع) را بدست آوردند. پس اگر ما می‌خواهیم به قرب الهی دست پیداکنیم باید این خواسته را از قمر بنی هاشم (ع) طلب کنیم.

در ادامه شما می‌توانید صحبت‌های حجت الاسلام سید جلال موسویان را مشاهده کنید:

انتهای پیام/