او ادامه داد: پیش از این که هیئت‌های اجرایی دانشگاه‌های مادر به پرونده‌های مؤسسات غیرانتفاعی رسیدگی می‌کردند این مشکل وجود داشت، زیرا دانشگاه‌های مادر خود را مکلف به رسیدگی به پرونده‌های متقاضیان واحدهای دیگر نمی‌دیدند. از ۲ سال پیش که ما هیئت‌های اجرایی استانی را صرفاً برای رسیدگی به پرونده‌های متقاضیان عضویت در مؤسسات غیر انتفاعی ایجاد کردیم دیگر چنین چیزی بر حسب آمار و اطلاعات ما وجود ندارد.

رئیس مرکز جذب وزارت علوم با اشاره به یکی از مشکلات جذب اعضای هیئت علمی در دانشگاه‌های غیر انتفاعی، بیان کرد: معمولاً اشکال مؤسسات غیر انتفاعی این است که حتی پس از تأیید ما هم فرد را به کار نمی‌گیرند یا اصولاً اعلام نیاز آنان مربوط به یک فردی است که از قبل خودشان تعیین کرده‌اند.

رضوان طلب ادامه داد: همچنین گاهی اعتراف می‌کنند که ما این اعلام نیاز را برای مجوز استخدام فلان فرد که مثلاً فرزند یکی از اعضای هیئت مؤسس ماست داده‌ایم و گر نه نیاز به عضو هیئت علمی نداشتیم.

مشکل  جذب اعضای هیئت علمی در دانشگاه‌های دولتی هم وجود دارد

علی آهومنش رئیس اتحادیه موسسات و دانشگاه‌های غیر انتفاعی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره حواشی مطرح شده برای تلاش موسسان دانشگاه‌های غیرانتفاعی برای جذب فرزندان خود به عنوان هیئت علمی، گفت: وقتی این مسائل درباره دانشگاه‌های غیرانتفاعی مطرح می‌شود باید با ارائه آمار و اطلاعات دقیق بیان شود که چند درصد موسسان دانشگاه‌های غیرانتفاعی به این کار اقدام کرده‌اند.

آهومنش ادامه داد: بیان چنین تفسیری از سوی مسئولان وزارت علوم مستلزم این است که آمار  ارائه شود تا مشخص شود موسسان دانشگاه‌های غیر انتفاعی فرزندانشان را به عنوان هیئت علمی جذب کرده‌اند یا خیر. البته اگر فرزندان اعضای هیئت موسس دانشگاه شرایط لازم برای استخدام را نداشته باشند باید دانست که چگونه مرکز جذب اجازه شرکت در فراخوان‌های جذب هیئت علمی را به آن‌ها می دهد.

او تاکید کرد: معنی سخنانی که برخی مسئولان وزارت علوم بدون ارائه آمار بیان می کنند را نمی دانیم. وقتی اطلاعاتی ارائه می شود باید قید شود که به عنوان مثال  یک درصد، دو درصد، پنج درصد، ۱۰ درصد و یا ۲۰درصد هیئت علمی‌های دانشگاه‌های غیر انتفاعی به دنبال جذب فرزندان خود در دانشگاه هستند.

آهومنش گفت:  جای سوال دارد که آیا در  دانشگاه‌های دولتی به دلیل اینکه هیئت موسس ندارند این اتفاق نمی‌افتد؟ در این دانشگاه‌ها هم به فرض، نماینده و مدیرکل توصیه می‌کنند شخصی در یک دانشگاه استخدام شود و مسئولان دانشگاه هم تلاش می‌‌کنند تا فرد مورد نظر استخدام شود. چگونه این حادثه فقط در غیر انتفاعی ها اتفاق می‌افتد و در دانشگاه‌های دیگر اتفاق نمی‌افتد؟ این مسئله خودش جای بحث دارد.

شکافی عمیق در جذب هیئت علمی‌ها که کسی زیر بار آن نمی رود

هر ساله فراخوان جذب هیئت علمی از سوی مرکز جذب اعضای هیئت علمی وزارت علوم منتشر می شود و در این فراخوان معمولا هر سال یک هزار نفر البته به گفته مسئولان برگزاری جذب می‌شوند. فراخوان‌هایی که فقط آغاز آن مشخص است و از انجام آن خبری نیست و فقط تعدادی زیادی دانش آموخته که مغزهای علمی کشور به حساب می آیند در آنها شرکت می کنند و در نهایت بعد از گذشت مدت زمان مدیدی در فرخوان سال بعد و بعدتر شرکت می‌کنند و در نهایت هم بعد از چند سال از به بن بست خوردن و حتی جواب عدم پذیرش را گرفتن روی از جذب برمی‌گردانند. فراخوانی که شاعبه‌های زیادی پیرامون آن شکل گرفته و دانشگاه‌ها عمدتا فرد مورد نظر را از قبل مشخص می‌کنند و آن فرد در فراخوان شرکت کرده و در نهایت دانشگاه نام او را به عنوان پذیرفته شده اعلام می‌کند. 

افرادی که نام‌هایی از آن‌ها در خود زنی مسئولان مطرح می شود. گاهی اخباری از وجود رانت در پذیرش اعضای هیئت علمی و کسانی که به توصیه و سفارش بر کرسی هدایت دانشجویان تکیه می‌زنند، شنیده می‌شود. اخباری که به تازگی رنگ تلاش پدر و مادران هیئت علمی و موسسان دانشگاه‌های غیر دولتی را به خود گرفته است. اطلاعاتی که با بیان آن‌ها مسئولان هیئت ممیزه جذب هیئت علمی دانشگاه‌ها در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، بر آن صحه گذاشتند و قبول کردند که همیشه افرادی با توصیه و سفارش و به بهانه  اینکه فرزندان هیئت علمی و موسس دانشگاه هستند تلاش برای جذب آن‌ها را انجام می دهند. تلاش‌هایی که به گفته خودشان در دایره آن جای خالی صلاحیت نیست. البته در پازل رانت بازی باید به پشتِ بی پناه جمعیت کثیر مقابل آن‌ها که اتکایشان نه وابستگی خونی و بند «پ» که تنها ویژگی آن‌ها علم است و علم، نظری انداخت. جمعیتی که اگر در ماراتون جذب، ترازوی عدالت نقش داشت قطعا دچار حذف سیستماتیک و برنامه ریزی شده نمی شدند.

انتهای پیام/