به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، از ژانویه ۲۰۱۹ تا به امروز، نزدیک ۴۰۰ نهنگ خاکستری در اقیانوس آرام شمالی تلف شده است. دانشمندان از این تلفات گسترده در ظرف ۳ سال گذشته با عنوان «مرگ و میر نامتعارف» یاد میکنند و معتقدند که شروع این اتفاق از سال ۲۰۰۰ میلادی بوده و از آن زمان تاکنون نزدیک ۶۰۰ نهنگ خاکستری فقط در همین منطقه تلف شدهاند.
نهنگهای خاکستری اقیانوس آرام، هر زمستان نزدیک ۱۰ هزار مایل (۱۶۰۹۳.۴۴ کیلومتر) را طی کرده و خود را به آبهای اقیانوس آرام جنوبی میرسانند تا در آنها تغذیه و زادآوری کنند. اقیانوس آرام، بزرگترین و در عین حال عمیقترین پهنه آبی روی کره زمین است و دریای برینگ (Bering Sea) هم که در اقیانوس آرام شمالی واقع شده، در واقع یک دریای حاشیهای (Marginal Sea) است که نهنگهای خاکستری از آن برای تغذیه استفاده میکنند و برای زادآوری به دریای چوکچی (Chukchi Sea) و دریای آرکتیک (Arctic Sea) میروند. اما بررسیها نشان میدهد که آبهای جنوبی کالیفرنیا و مکزیک دیگر برای نهنگهای خاکستری ایمن نیستند.
نهنگهای خاکستری مانند سایر نهنگهای درشت جثه، آوردهای کلانی برای اکوسیستمها دارند. آنها با شیوه خاص تغذیهشان به توزیع عادلانه مواد غذایی در دریاها و حتی افزایش ماهیان شیلاتی کمک میکنند. در حال حاضر بیش از نیمی از ۹۰ گونه زنده نهنگها در وضعیتهای حفاظتی نگرانکننده قرار دارند و از میان آنها موقعیت نهنگهای خاکستری اقیانوس آرام شمالی به شدت بحرانی است. اما چرا نهنگهای خاکستری در اقیانوس آرام با این مشکل مواجه شدهاند؟ در این گزارش از تاثیرات فعالیتهای انسانی خواهیم گفت که به زودی نهتنها نهنگها بلکه حتی شاید خود ما را هم تهدید کنند.
شیوه منحصربهفرد تغذیه
نهنگهای خاکستری به دلیل شیوه منحصربهفرد تغذیه از کف، نقش مهمی در کل اکوسیستم قطب جنوب دارند. آنها با ایجاد حلقههای عظیم لجن، حجم بسیار بزرگی از مواد مغذی معلق را ایجاد میکنند. این حجم عظیم مواد مغذی که ساعتها در آب معلق میماند، به حیات کف دریاها کمک میکند. به عنوان مثال سختپوستانی که با ضربات دم نهنگ خاکستری به سطح آب میآیند، ضیافتی بیبدیل را برای پرندگان دریایی رقم میزنند.
ایجاد این حلقهها تا حدودی شبیه کاری است که دلفینهای بینی بطری انجام میدهند. آنها نیز از همین شیوه منحصربهفرد (Mud-plumes or mud-ringing) برای تغذیه دستهجمعی استفاده میکنند. دلفینهای بینی بطری یکی از باهوشترین حیوانات روی کره زمین هستند و نحوه شکار کردن آنها هم از جهات مختلف خیرهکننده است.
ماهیهایی که طعمه اصلی این دلفینها هستند، سرعت شناگری بسیار زیادی دارند، اما دلفینهای بینی بطری از هوش خود برای شکار کردن آنها استفاده میکنند. آنها ابتدا به صورت گروهی به نواحی کم عمق نزدیک ساحل نزدیک میشوند. سر دسته گروه با حرکت کردن در جلوی سایرین، دم خود را محکم و البته بارها به بستر میزند. این کار باعث میشود که حجم زیادی از لجن از بستر بلند شود.
دلفینها این کار را به صورت دایرهای و حلقه مانند انجام میدهند. از آنجایی که لجن برخاسته از بستر مدت زیادی در آب به صورت معلق میماند و وسط این دایره شفاف است، ماهیان در بین آن درست مانند تور به دام میافتند و با اضطراب تلاش میکنند که از این دایره لجن فرار کنند.
آنها به سرعت به هوا میپرند و در همین لحظات است که اعضای گروه دلفینها با دهنهای باز، نزدیک شده و از این ضیافت خارقالعاده برای سیر شدن استفاده میکنند. البته این شیوه تغذیه با نهنگهای خاکستری تفاوت دارد چرا که نهنگهای خاکستری با این روش از طیف وسیعی از بیمهرگان زونهای عمیق دریا تغذیه میکنند.
علاوه بر این تحقیقات نشان داده که نهنگها هم مثل انسانها راست یا چپ دست هستند، با این تفاوت که آنها سرشان را هنگام تغذیه به راست یا چپ تکان میدهند و این چرخش سر در نهنگها درست شبیه کاری که ما انسانها با دستهای راست و چپ خود انجام میدهیم.
بیشتر بخوانید
گرسنگی تا حد مرگ
بررسیها نشان میدهد که اکوسیستمهای مناسب تغذیه نهنگهای خاکستری بالاخص در اقیانوس آرام دچار فقر غذایی جدی شدهاند. فردریک کریستینسن (Fredrik Christiansen) یک محقق است که در دانشگاه آرهوث دانمارک (Aarhus University) بر روی نهنگها مطالعه و تحقیق میکند.
کریستینسن نویسنده مقالهای است که به تازگی در همین مورد در مجله (Marine Ecology) چاپ شده. مقاله او و همکارانش با عنوان «وضعیت ضعیف بدنی با مرگ و میر نامتعارف نهنگهای خاکستری در ارتباط است»، بر اساس مطالعات انجام شده در حدفاصل سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ تنظیم شده. این محققان با استفاده از پهپادها و روش موسوم به فوتوگرمتری (Photogrammetry) وضعیت جسمانی نهنگهای خاکستری را در لاگون موسوم به (San Ignacio) در جنوب کالیفرنیا و مکزیک بررسی کردهاند.
ارزیابی دادهها نشان میدهد که وضعیت جسمانی نهنگهای خاکستری در این منطقه از سال ۲۰۱۸ به بعد به شکل ملموسی افت کرده و این افت بر روی نرخ زادآوری آنها هم تاثیر داشته و همین مساله به احتمال زیاد نهتنها دلیل کاهش مشاهده نهنگهای خاکستری ماده همراه فرزندانشان در این منطقه است بلکه در عین حال توجیه میکند که چرا آمار نهنگهای خاکستری جوان و بالغ به گل نشسته درحدفاصل سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ در این منطقه رشد چشمگیر داشته است.
کریستینسن میگوید: «ظواهر امر به ما نشان میدهد که تعداد زیادی از نهنگهای خاکستری در حالی مناطق تغذیهای خود را ترک میکنند که آن مناطق از نظر غذایی فقیر شدهاند و بدتر از آن زمانی که فصل زادآوری در جاهایی مانند آبهای مکزیک تمام شده، ذخایر انرژی این نهنگها هم عملا به انتها رسیده و از گرسنگی در حال مرگ هستند.»
البته دانشمندان هنوز به طور قطع نمیدانند که دلیل این گرسنگی تا حد مرگ چیست، اما نویسندگان این مقاله معتقدند که تنها توضیح ساده میتواند این باشد که کمبود غذا در مناطقی مانند دریای برینگ به اوج خود رسیده. آنها معتقدند که تغییرات اقلیمی هم در سطح جهانی به حدی رسیده که بتواند تاثیر خود را در این فقر غذایی زیستگاهها برجا بگذارد. بررسیها نشان میدهد که دریای برینگ و دریای چوکچی در سالهای اخیر به پایینترین سطح پهنه دریایی یخی خود رسیدهاند و در مقابل درجه حرارت اقیانوسها هم در سالهای اخیر به اوج ممکن رسیده است.
مهاجران در خطر
نهنگهای خاکستری با وزن تقریبی ۴۵ هزار کیلوگرم و طول تقریبی ۱۵ متر جزو نهنگهایی هستند که هر ساله هزاران کیلومتر مهاجرت میکنند. محققان مسیر مهاجرتی هر ساله آنها را بین ۱۵ تا ۲۰ هزار کیلومتر و گاه حتی بیشتر تخمین میزنند.
به طور کلی نهنگهای خاکستری از نظر حفاظتی در رده حداقل نگرانی اتحادیه جهانی حفاظت (آییوسیان) قرار دارند، اما این به معنای وضعیت باثبات جمعیتهای مختلف آنها نیست؛ بلکه این برآورد صرفا حاصل فقدان اطلاعات از برخی جمعیتها است. چنانچه در مورد برخی زیرجمعیتها مانند زیرجمعیت غربی به واسطه تحقیق و بررسی بیشتر این جمعبندی حاصل شده که آنها در معرض تهدید جدی هستند. کل جمعیت نهنگهای خاکستری در دنیا حدود ۲۲ هزار فرد برآورد شده و از نهنگهای خاکستری غرب اقیانوس آرام هم تنها ۱۳۰ فرد باقی مانده است.
نهنگهای خاکستری درست همانند سایر نهنگهای درشت جثه با تهدیدهایی مانند به دام افتادن در تورهای ماهیگیری، تصادم با کشتیها، آلودگیهای صوتی ناشی از تردد کشتیها، فعالیتهای صنعتی و سایر مزاحمتهای ناشی از فعالیتهای انسانی مواجه هستند. نباید فراموش کرد که تخریب زیستگاه همچنان در صدر تهدیدهایی است که بقای آنها را به مخاطره میاندازد.
اگر تخریب تنوع زیستی در اقیانوسها با سرعت کنونی ادامه پیدا کند، در آیندهای نه چندان دور شاهد انقراضی بزرگ خواهیم بود. ناپدید شدن گونههای شاخصی مانند نهنگهای خاکستری در زنجیره غذایی اقیانوسها، نه تنها امنیت غذایی انسانها و تولید انواع داروهای شفابخش را با مشکل روبهرو خواهد کرد، بلکه به واسطه پیوستگی زنجیرههای حیات، از کیفیت زندگی ما نیز خواهد کاست.
منبع:دیجیاتو
انتهای پیام/