زینب جعفریان روانشناس بالینی در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد گفت: خشم با عصبانیت متفاوت است . خشم نوعی هیجان است و هیجان ها معمولاً در ما انسان ها به صورت ذاتی وجود دارند و از بدو تولد ما هیجان‌ها را تجربه می کنیم و به صورت غیر ارادی فعال می‌شوند.اما پرخاشگری یا همان عصبانیت در واقع رفتار ما و نوع واکنش ما به این هیجانی است که در درون خود احساس می کنیم.

او  افزود: در زمان خشمگین شدن، فرآیند های فیزیولوژیکی که در درون ما اتفاق می‌افتد و جسم مان را درگیر می‌کند ببن همه افراد مشترک نیست اما آن چیزی که  معمولا بیشتر تجربه می‌کنیم تپش قلب بالا، احساس سنگینی روی قفسه سینه، نفس کشیدن کوتاه، احساس گرما در سر و... است اما رفتارهای پرخاشگرانه در افراد  حالت های متفاوتی دارد و ممکن است فردی خشم اش را با داد و بیداد کردن نشان دهد و دیگری در هنگام خشم سکوت کند.

• بیشتر بخوانید

برادر کشی به خاطر هیچ در مشهد / بچه های طلاق به بهانه خرج خانه به جان هم افتادند !

این روانشناس بالینی  با توضیح رفتار پرخاشگر منفعل  ادامه داد: افرادی که پرخاشگر منفعل هستند در زمان عصبانیت عکس العملی نشان نداده  و سکوت می کنند اما بعدا از راه های دیگر خشم فروخورده اش را  جبران می کند. معمولا رفتارهایی مثل زیرآب زنی دیگران، غیبت کردن یا آسیب زدن به اشیاء و... در این افراد دیده می شود. و این رفتار معمولا در موقعیت هایی مثل تنش های بین رئیس و مرئوس اتفاق می افتد که فرد احساس ضعف می کند یا ترس از آن دارد که جایگاه اش را از دست بدهد.

 آیا باید خشم را سرکوب کنیم؟

جعفریان بیان کرد: خشم برای ما از بدو تولد تا بزرگسالی و پیری در ما وجود دارد و یکی از هیجان هایی است که خاصیت حفظ بقاء را دارد و از ما صیانت می کند و  به همین دلیل هدف ما این نیست که به طور کلی خشم در درون خود از بین ببریم.  انسان از دوران نوزادی خود زمانی که احساس ناراحتی و یا آزردگی می کند، عصبانی می شود و با این کار  باعث می شود که به او توجه و رسیدگی شود و در بزرگسالی هم همینطور در زمانی که احساس خطری کنیم  و یا در جایی تهدید شویم،  این خشم بروز پیدا می کند.

او  تصریح کرد: اگر فرد به صورت مکرر خشم هایی که در موقعیت های گوناگون به وجود می آید را فروخورده و هیچ واکنشی برای تخلیه این هیجان نشان ندهد ممکن است این مسئله بعدها باعث بیماری ها و مریضی های طولانی مدت شود. ابتلا به بیماری های روانی مثل سایکوسوماتیک و یا بیماری های جسمی مثل معده درد، سردرد و... می تواند از عوارض آن باشد و یا ممکن است این فروخوردن خشم مثل یک فنر جمع شده در فرد انباشته شود و بعد با یک جرقه کوچک و در جایی که نباید خشم اش را بروز دهد به صورت ناگهانی یک عکس العمل انفجاری از خود نشان دهد.

این روانشناس بالینی تاکید کرد: رفتار درست مقابله با این خشم در واقع رفتار جرأت مندانه است. ما باید به نوعی خشم مان را کنترل کنیم که  دو سر برد باشد یعنی هم سبب تخلیه هیجان شود و هم اطرافیان مان را آزرده خاطر نکند که بهترین روش آن گفتگوی مؤدبانه و محترمانه است به عنوان مثال  ممکن است فردی در روز تولدش از زبان همسرش تبریکی نشنود  و این مسئله او را آزرده خاطر کند در اینجا گفتگوی مؤدبانه آن فرد با همسرش بسیار موثر خواهد بود.

تکرار کلمات آرامش بخش رمز مقابله با خشم

جعفریان اظهار کرد: نحوه برخورد با خشم و عصبانیت به شدت تحت تأثیر یادگیری است و یکی دیگر از روش‌های درست کنترل خشم جملات مانترا است که در لحظه عصبانی شدن جمله یا کلمه های آرامش بخش را با خود تکرار کنیم و این ممکن است در هر کسی متفاوت باشد. مثلا فردی ممکن است با تکرار کلمه "آرامش" و یا دیگری با تکرار کردن یک ذکر بتواند در لحظه بروز خشم خود را آرام کند و این قدرت را به ذهن و جسم خود بدهد که بتواند در آن لحظه بهترین و درست ترین اقدام را داشته باشد.

انتهای پیام// ح.ش