حجت الاسلام و المسلمین معین شرافتی کارشناس و پژوهشگر مذهبی، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در ایام با سعادت امام محمدتقی (ع) مطرح کرد:

زندگی با برکت ابن الرضا امام جواد (ع) دارای دو ویژگی منحصر به فرد است؛ اولین ویژگی امامت ایشان در دوران کودکی است. حضرت در سال ۱۹۵ متولد شدند و در سن هفت سالگی به امامت رسیدند. این مسئله از چند زاویه باید مد نظر قرار بگیرد.

بیشتر بخوانید

• ۱۰ سخن گهربار از امام محمد تقی (ع)

وی ادامه داد: نخست اینکه امامت ایشان در کودکی یک کرامت برای وجود نورانی ایشان محسوب می‌شود؛ زیرا قرآن کریم هم یکی از معجزات حضرت عیسی (ع) را پیامبری ایشان در طفولیت عنوان کرده است و دلیلی بر حقانیت، طهارت و عفاف مادر بزرگوارشان حضرت مریم (س). امامت حضرت محمد تقی (ع) در سن هفت سالگی، با همین ملاک قرآنی، یک کرامت برای وجود نورانی ایشان محسوب و البته دلیلی بر حقانیت مکتب دوازده امامی در بین مذاهب مختلف شیعی محسوب می شود.

این کارشناس مذهبی افزود: امام رضا (ع) تا سن ۴۵ سالگی صاحب اولاد نشدند و در این مدت طولانی شبهات زیادی در دل شیعیان آن روزگار ایجاد شد. آن‌ها از طرفی با فرقه تازه تأسیس واقفیه روبرو شده بودند که امام کاظم (ع) را آخرین امام می‌خواند و از طرفی شنیده بودند پیامبر فرموده که امامان امت دوازده تن هستند. حال با فرزنددار نشدن امام رضا تفکر دوازده امامی با چالش جدی روبرو و فضا به نفع واقفیه شکل گرفته بود.

وی در ادامه گفت: در نتیجه افراد کم کم منکر امامت امام رضا (ع) شدند و در این فضای مسموم بود که امام هشتم صاحب فرزند شد؛ فرزندی که کمالات او همه را متحیر می‌کرد. ولادت امام محمد تقی (ع) دلیلی بر صحت خبر پیامبر اکرم (ص) شمرده شد و از این رو امام رضا (ع)، حضرت جواد (ع) را مبارکترین فرزند نامیدند که البته به مذاق برخی خوش نیامد.

حجت الاسلام شرافتی توضیح داد: همان گونه که تأخیر در ولادت امام جواد (ع) یک امتحان جدی برای شیعیان بود؛ امتحانی که خیلی‌ها با عجله کردن در آن مردود شدند؛ امامت امام نهم در سن هفت سالگی نیز یک امتحان مهم برای شیعیان شمرده می‌شد. طبق قرآن و منطق قرآنی اینکه یک کودک مسئولیت بزرگ الهی را عهده دار شود مسئله‌ای نشدنی و محال نیست؛ چرا که انتخاب افراد به عنوان پیامبر یا امام به اراده الهی صورت می‌گیرد و قدرت و اراده خداوند نامحدود است. ولی انحرافات موجود در آن روزگار و وسوسه‌های شیطانی و نفسانی سبب آن شد که باز هم افرادی در قبول امامت امام جواد (ع) به شک و تردید بیفتند یا آن را نپذیرند.

وی ادامه داد: در نهایت مناظرات علمی امام با افراد مختلف و پاسخگویی به مراجعین بود که مقام امامت ایشان را برای همگان روشن ساخت. مقام شامخ امام نهم در اصل باعث شد افرادی که از امامت امام رضا (ع) هم برگشته بودند، توبه کنند و به مکتب اسلام ناب اثنی عشری بازگردند. با قبول امامت امام هشتم و نهم ما دیگر فرقه‌ای انحرافی مثلاً به عنوان نه امامی یا ده امامی نداریم و همه معتقدین به این دو امام بزرگوار دیگر به دوازده امام اعتقاد دارند و این هم از برکات وجودی و فعالیت‌های امام جواد (ع) است.

این کارشناس مذهبی به ویژگی دیگر امام جواد (ع) اشاره کرد و گفت: دیگر ویژگی خاص و بارز امام جواد (ع) شهادت ایشان در دوران جوانی است. حضرت تنها بیست و پنج سال داشتند که بر اثر سم معتصم عباسی به شهادت رسیدند. امام جواد (ع) در دوران عمر خود با مأمون و معتصم هم عصر بود و به گونه‌ای با نظام جور و حکومت باطل مقابله و مبارزه کرد که دستگاه حاکم در ابتدا مجبور شد با یک ازدواج تحمیلی حضرت را کاملاً زیر نظر بگیرد. اما بعد‌ها وقتی دید این راهکار نتوانست از عمق مبارزات سیاسی و روشنگری‌های فرهنگی حضرت جواد بکاهد، دست به ترور ایشان زد.

حجت الاسلام شرافتی در ادامه به نحوه مبارزه امام جواد (ع) با بنی عباس اشاره کرد و افزود: امام جواد (ع) با ایجاد تشکیلات سری نمایندگانی را به سراسر ممالک اسلامی آن روز روانه و ضمن دعوت آنان به تقیه با نامه نگاری‌های مخفیانه امورات شیعیان و مسلمانان را اداره کرد. مأمون قصد داشت با تحمیل دختر خود به امام جواد حضرت را از مبارزات سیاسی دور کند یا حداقل ایشان را زیر نظر داشته باشد؛ اما امام جواد از این موقعیت برای نفوذ در دستگاه حاکم استفاده کرد و با اطلاع از مشکلات مسلمانان در جهت رفع نیاز‌های آن‌ها قدم برداشت.

وی در پایان گفت: امام جواد (ع) در بیانات خود به روشنی به فساد، ظلم و بی عدالتی حاکمیت دوران خویش اذعان و آن‌ها را به عنوان مدعیان دروغین جانشینی رسول خدا (ص) معرفی و از انحراف امت جلوگیری می‌کردند. زندگی سراسر تلاش و مبارزه امام جواد (ع) و همچنین نوع مدیریت بحران حضرت از بدو امامت تا لحظه شهادت برای همه ما درس است.

انتهای پیام/