به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، در دل تمامی افرادی که در یک شهر و کشور‌های دیگر زندگی می‌کنند، یک چیزی وجود دارد که سبب پویایی و فعالیت آن‌ها شده است، محرکی که سبب می‌شود هر فردی برای آغاز یک روز جدید زندگی خود را از نو آغاز کند، آن محرک چیزی نیست جز امید و هدف در زندگی.

اگر از تمام اطرافیان و دوستان خود بپرسید که برای چند سال آینده‌شان چه برنامه‌هایی دارند، هر کسی یک چیزی می‌گوید. ادامه تحصیل، پیدا کردن شغل، رفتن به سربازی، ازدواج، سرمایه گذاری و ... از جمله اهدافی هستند که ممکن است هر فردی در زندگی خود تلاش کند تا به آن برسد. پس می‌توان گفت در دل یک کودک ۴ ساله تا یک فرد مسن ۶۰ تا ۷۰ سال هدفی وجود دارد که به خاطر آن به زندگی امید دارد.

امید به زندگی یک شاخص آماری است که نشان می‌دهد اعضای یک جامعه به طور متوسط چقدر عمر می‌کنند و حالا به خاطر پویایی و شوق به زندگی این شاخص آماری در مقایسه با سال‌های گذشته به ویژه قبل از انقلاب اسلامی افزایش داشته است.

هر چقدر که سطح بهداشت و درمان در جامعه افزایش یابد، طول عمر افراد نیز افزایش پیدا می‌کند؛ یکی از اقداماتی که در سال‌های اول پس از پیروزی انقلاب صورت گرفت گسترش شبکه‌های بهداشتی درمانی بود. در سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۷ یکی از اصلی‌ترین علل مرگ‌ومیر کودکان زیر ۵ سال اسهال و عفونت تنفسی بود و حتی این روند تا سال‌های ۶۴ نیز ادامه داشت و در این سال ۷۴ هزار کودک به همین علل جان خود را از دست دادند.

به‌دنبال همین موضوع دو برنامه از سوی وزارت بهداشت با کمک سازمان جهانی بهداشت اجرا شد، همچنین میزان امید به زندگی ایرانی‌ها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ۵۴ سال بوده که این رقم در آخرین گزارش توسعه انسانی ۲۰۱۶ به بیش از ۷۵ سال رسیده است که رشد حدود ۲۲ سال را در حوزه امید به زندگی ایرانیان نشان می‌دهد؛ بنابراین اگر امید به زندگی بالا باشد، نوزدان بیشترمتولد می‌شوند، مرگ و میر کاهش می‌یابد، در نهایت جمعیت ایران افزایش پیدا می‌کند.

نادر مطیع حق شناس جمعیت شناس در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره رابطه جمعیت و امید به زندگی اظهار کرد: در ادبیات جمعیت شناسی برای اینکه تغییرات جمعیت را بررسی کنیم نیاز به مولفه‌هایی داریم.

او در ادامه بیان کرد: تغییرات جمعیت را در یک حالت بسته اگر در نظر بگیریم ناشی از تغییرات باروری، زاد و ولد و مرگ ومیر و در حالت باز ناشی از عامل مهاجرت هم است.

این جمعیت شناس تصریح کرد: یکی از شاخص‌هایی که مرگ ومیر را می‌توان با آن نشان داد، استفاده از جدول عمر است، در نهایت ما از این شاخص استفاده می‌کنیم و به امید زندگی می‌رسیم.

حق شناس با بیان اینکه امید به زندگی در گذشته کمتر از حال حاضر بوده است، گفت: افزایش امید به زندگی یعنی اینکه افراد بیشتری به عمر بالاتر می‌رسند.

او درباره امید به زندگی و رشد جمعیت بیان کرد: نگرش مردم نسبت به فرزند آوری در مقایسه با گذشته تغییر کرده است، مردم می‌گویند عوامل اقتصادی مانع از فرزندآوری، اما صرف عامل اقتصاد نیست و می‌توان گفت عامل روانی بیشتر حاکم است.

در بحث امید به زندگی و رسیدن به بعضی از اهداف، چون ازدواج، فرزندآوری ... عده‌ای شرایط اقتصادی را مانع خود می‌دانند و همین موضوع سبب ناامیدی آن‌ها می‌شود.

بیشتر بخوانید: تکریم سالمندان موجب تحکیم خانواده می‌شود

صمد عزیزنژاد کارشناس اقتصادی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره رابطه رفاه اقتصادی و رشد جمعیت اظهار کرد: بحث‌های زیادی درباره رابطه علم اقتصاد و رشد جمعیت مطرح است، در ایران اگر بحث رفاه اجتماعی افزایش پیدا کند می‌تواند به رشد جمعیت کمک کند.

او با اشاره به اینکه با افزایش رفاه اجتماعی، جمعیت نیز افزایش پیدا می‌کند، گفت: رشد جمعیت نیز بر اقتصاد تأثیر خواهد گذاشت و افزایش ۳ درصدی جمعیت حدود یک درصد باعث رشد اقتصادی خواهد شد.

خوشبختانه میزان امید به زندگی در ایران افزایش پیدا کرده و وابسته به شاخص‌هایی است که این روز‌ها کشورمان موفق به توسعه آن‌ها شده است.

طبق آخرین گزارش توسعه انسانی در سال ۲۰۱۶، رتبه ایران در سه دهه اخیر در این شاخص از ۱۱۸ در سال‌۱۹۹۰ به ۶۱ در سال ‌۲۰۱۵ میلادی ارتقا داشته که حاکی از رشد ۵۷ پله‌ای ایران است. امید به زندگی برای ایرانی‌ها در فاصله سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ بالای ۷۴ سال است که این رقم برای مردان ۷۴ و برای زنان ۷۶ سال است.

در نتیجه امید به زندگی، رشد جمعیت و رشد اقتصادی یک زنجیره به هم پیوسته است که با یکدیگر رابطه متقابل دارند و رشد هر کدام از آن‌ها به رشد دیگری کمک می‌کند.

بیشتر بخوانید: قدم‌های تأثیرگذار برای زودتر رسیدن به موفقیت

انتهای پیام/