شریفی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان:
حذف مقاله علمی از رساله دکتری به نفع کشور نیست
مدیرکل دفتر سیاست‌گذاری امور پژوهشی وزارت علوم گفت: در سیاست‌های کلان با استفاده از مقالات ارائه شده از رساله دکتری می‌توان، جایگاه علمی کشور را در دنیا حفظ کرد.
محسن شریفی، مدیرکل دفتر سیاست‌گذاری و برنامه ریزی امور پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره وجود مقاله علمی پژوهشی در رساله دکتری اظهار کرد: در آئین نامه دکتری یک بندی وجود دارد که در آن کفایت دستاورد‌های پژوهشی دانشجویان دکتری برای انجام رساله خود چاپ حداقل یک مقاله علمی است.
او افزود: تنها مقاله علمی ملاک دستاورد‌های پژوهشی رساله دانشجویان دکتری نیست، بلکه تاییدیه ثبت اختراع می‌تواند جایگزین مقاله علمی برای آنان شود و این حداقل چیزی است که از دانشجویان دکتری و استاد راهنما خواسته شده تا به عنوان دستاورد پژوهشی رساله در نظرگرفته شود و این موضوع شرط دفاع از پایان نامه است.
شریفی با بیان اینکه خیلی از پایان نامه‌ها و رساله‌های دانشجویان ظرفیت و استعداد بیش از یک مقاله خوب را دارند، تاکید کرد: حذف مقاله علمی از رساله دکتری به نفع کشور نیست؛ در سیاست‌های کلان باید با استفاده از توانمندی این نوع مقالات رتبه و جایگاه علمی کشور را در دنیا حفظ کرده و ارتقا ببخشیم.
او درباره رای اخیر دیوان عدالت مبنی بر حذف مقالات علمی از رساله دکتری گفت: داشتن مقاله در دو مرحله خلاصه می‌شود؛ مقالات در مرحله اول پس از بررسی توسط نشریات و داوری در صورت تایید مورد پذیرش قرار گرفته و گواهی پذیرش برای انتشار دریافت می کنند و در مرحله دوم (یعنی پس از پذیرفته شدن) وارد مرحله حروف‌چینی و انتشار می شوند.
مدیرکل دفتر سیاست‌گذاری و برنامه ریزی امور پژوهشی وزارت علوم تصریح کرد: مقاله پذیرفته شده در رساله دکتری نهایتا به چاپ خواهد رسید و به منظور سریع‌تر شدن فرآیند تسویه حساب و فارغ التحصیلی دانشجویان همان گواهی پذیرش کفایت میکند بنابراین شرط داشتن یک مقاله در رساله دکتری تغییر نکرده و مرحله چاپ را در اختیار دارد.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
چرا استادان راهنما مقالات را ارزشگذاری نمیکنند؟ چرا مقالات باید در مجله ها چاپ و یا پذیرش شود تا ارزش پیدا کند؟ آیا واقعا از قِبَل پذیرش این مقالات، سطح علمی کشور بالا میرود؟ یا این مقالات فقط به درد وزارت علوم میخورد که آمار مقالات چاپ شده اش را نشانه پیشرفت علمی قلمدادکند، و به درد دانشگاهها میخورد که درموقع بیلان دادن، آمار مقالات چاپ شده شان را به رخ دیگران بکشند و به درد اساتید راهنما و مشاور میخورد که با این مقالات ارتقاء رتبه پیداکنند؟!
و این وسط، بدبخت دانشجویی که نه آشنایی در مجلات دارد تا سفارشش را بکنند و نه راهی دیگر برای راه پیدا کردن به این گونه نشریات .
موارد فراوانی وجود دارد که پایان نامه آماده دفاع، سه سال معطل پذیرش مقاله مانده و نهایتا ملیونها تومان از دانشجوی بدبخت گرفته شده که چرا دیر دفاع کرده است؟!!!