به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، شبکه‌های WiFi موجود در هواپیما‌ها سرعت پایین و قیمت بالایی دارند، برای مثال ممکن است زمانی که مسافر در ارتفاع ۱۰ هزار پا از سطح زمین قرار دارد مبلغ بسیار بالایی را برای اشتراک چند ساعته وای فای موجود در هواپیما پرداخت کند و پس از پرداخت مبلغ نیز اینترنت دریافت نکند یا با سرعت بسیار پایینی به شبکه دسترسی داشته باشد. دسترسی به اینترنت وای فای در هواپیما از دو طریق انجام می‌شود که یکی از آن‌ها دکل‌های اینترنت روی زمین یا دریافت مستقیم اینترنت از ماهواره‌های موجود در فضا است.

اینترنت دریافت شده توسط هواپیما از دکل‌های روی زمین تحت عنوان ATG شناخته می‌شود و دریافت سیگنال از آن نسبت به ماهواره بسیار راحت‌تر است چرا که فاصله تا زمین کمتر است تا فضا. اما این روش محدودیت‌هایی هم دارد که از مهم‌ترین آن‌ها باید به نبود سیگنال در زمان عبور هواپیما از دریا‌ها و اقیانوس‌ها اشاره کرد.

اما دریافت سیگنال از سوی ماهواره به وسیله یک آنتن بزرگ گنبدی شکل در بالای هواپیما دریافت می‌شود و از فناوری مشابه به 3G یا 4G پشتیبانی می‌کند؛ سرعت این نوع شبکه بسیار بالاتر از ATG است، اما هنگامی که افراد زیادی از آن استفاده کنند یا هواپیما در ارتفاع ۳۶ هزار پایی باشد، یقینا دو یا سه بار اینترنت قطع خواهد شد.

سرعت و قیمت اینترنت در هواپیما به چه مواردی بستگی دارد؟

کیفیت و قیمت شبکه وای فای در هواپیما به چهار مورد بستگی دارد که شامل شرکت هواپیمایی، نوع هواپیما، منطقه پرواز و شرکت ارائه دهند اینترنت وای فای می‌شود. برخی از هواپیما‌ها از اینترنت ATG استفاده می‌کنند که به این ترتیب کاربر برای اتصال به اینترنت در تمام سفر هیچ شانسی نخواهد داشت و اینترنت کاملا قطع و یا بسیار کند خواهد بود. از طرفی بسیاری از شرکت‌های هواپیمایی اقدام به ارتقا تجهیزات وای فای خود نمی‌کنند چرا که این موضوع برای آن‌ها اولویت ندارد و بیشتر روی موتور و ایمنی هواپیما‌ها تمرکز شده است.

از طرف دیگر هواپیما‌ها برای چند سال مجوز پرواز دارند و باید از رده خارج شوند به همین دلیل سرمایه گذاری روی این لزوم چندانی ندارد.

بیشتر بخوانید

• سهم هوآوی از شبکه 5G ایتالیا کاهش پیدا می کند

انتهای پیام/