حجت الاسلام و المسلمین سید ابوالحسن موسوی استاد دانشگاه و کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره جایگاه بانوان در رشد و تعالی جامعه گفت: سوال بسیار مهمی که در ابتدا مطرح است، این است که نقش بانوان در به وجود آمدن رشد و پیشرفتِ انسان چیست؟ آیا زنان سهم مهمی در این مسیر پر فراز و نشیب دارند؟

بانوان بیشترین نقش را در ظهور انسان‌های الهی ایفا می‌کنند

وی در پنج بخش به پاسخ سوال بالا پرداخت و گفت: اولین نقش بانوان در دنیا انسان سازی توحیدی است. انسان سازی فقط به این معنا نیست که بانوان فرزند به دنیا بیاورند، بلکه از تولد مهم‌تر تربیت فرزندان است. در نتیجه علاوه بر اینکه بانوان باید به گونه‌ای حرکت کنند که به نیاز‌های جسمی و تمایلات فرزند برسند، باید به گرایش‌ها و نیاز‌های روحی وی هم رسیدگی کنند که به مراتب از نیاز‌های جسمی مهم‌تر است.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: وقتی هدفمان انسان سازی توحیدی است، باید کاری کرد که بانوان بتوانند انسان‌هایی در مسیر الهی تربیت کنند. مادری که چنین هدفی دارد، بیشترین زمان را با فرزندان خود سپری می‌کند. در ادامه پس از انسان سازی توحیدی مرحله دوم شروع می‌شود که تمدن توحیدی است.

مادران، مسبب بروز صفات الهی در کالبد انسانی

حجت الاسلام موسوی افزود: تمدن توحیدی بر اساس صفات زیبای خداوند است. وقتی به صفات خدا توجه می‌کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که وقتی ما انسان‌ها استعداد‌های درونی‌مان را که خدا در ما قرار داده شکوفا می‌کنیم، تمدن توحیدی محقق می‌شود.

وی در ادامه بیان کرد: منظور از دمیده شدن روح خداوند در انسان‌ها یعنی استعداد‌ها و صفات نیک الهی در ما دمیده شود. این اتفاق نشان دهنده گرایش‌ها و نیاز‌های انسان الهی است. بنابراین وقتی ما از راه توجه به احکام، اخلاق و عرفان الهی به سمت تربیت نسل‌های آینده حرکت می‌کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که نسل آینده با تربیت توحیدی می‌تواند، تمدن توحیدی را به وجود بیاورد.

منبع عشق و زیبایی

این پژوهشگر دینی در ادامه مطرح کرد: نکته سوم در رشد انسان این موضوع است که خداوند تمدن توحیدی را بر اساس مهرورزی، عشق و زیبایی بنا نهاده است. در نتیجه ما به هر چه که زیبا باشد، تمایل پیدا می‌کنیم. یکی از موهبت‌های الهی که خداوند در بانوان قرار داده گرایش به زیبایی است. پس بهترین افرادی که می‌تواند راهنما و ناخدای کشتی وجودی انسان به ساحل رستگاری باشد، بانوان هستند.

حجت الاسلام موسوی گفت: پس از این سه مرحله و هنگامی که انسان تمدن مهرورزی را در هستی بنا کرد، تمام دنیا سرشار از عشق و زیبایی می‌شود.

این کارشناس مذهبی و استاد دانشگاه افزود: نکته پنجم چکیده تمام نکات قبلی است. نکته آخر به این موضوع اشاره دارد که بانوان می‌توانند در به وجود آوردن تمدن الهی و سرشار کردن هستی از عشق و زیبایی بسیار موثر باشند؛ زیرا تربیت و در نهایت خوشبختی دنیا و آخرت انسان‌ها به دست آنان است. اگر بتوانیم بانوان را در نظام اجتماعی و خانواده خوب تربیت کنیم، شاهد آن خواهیم بود که در همه هستی امواج زیبای علم، آگاهی، زیبایی پراکنده، دانایی، خرد ورزی و مهرورزی خواهد شد.

حجت الاسلام موسوی تصریح کرد: ما شاهد آن هستیم که حضرت زینب (س) مو به مو به این نکات توجه کردند. ایشان به دست پدر و مادر بسیار پاک تربیت شدند و در نتیجه با یاری سالار شهیدان توانستند، مبنا و بنیان تمدن اسلامی را تقویت کنند. همان بنیانی که پیامبر خدا (ص) در زمان خودشان با قرآن کریم بنا نهادند. حضرت زینب (س) باعث زنده شدن این تمدن شدند. در واقع آنچه که ما به آن نیاز داریم، تمدنی است که بر اساس تمدن خردمندی و مهرورزی است.

بیشتر بخوانید

• بانوان امروز در چه ابعادی می‌توانند زینب (س) را الگوی خود قرار دهند؟

حجت الاسلام و المسلمین تبریزی نیز درباره روز پرستار به خبرنگار ما گفت: شاید این سوال ذهن بسیاری را مشغول خود کرده باشد که چرا روز ولادت حضرت زینب (س) ، روز پرستار است . حضرت زینب کبری (س) در دامان پدر بزرگ ، پدر و مادری به دنیا آمد که شان نزول آیه تطهیر هستند آیه ای که نشان دهنده عصمت و عظمت این خاندان با کرامت است.

وی افزود: عقیله بنی هاشم توفیق پرستاری از چهار معصوم را داشتند؛ حضرت در پنج سالگی جد بزرگوارشان حضرت محمد (ص) را از دست داد که با وجود مادر بزرگوارشان حضرت فاطمه (س) فرصت چندانی برای پرستاری پیدا نکردند اما در آستانه شش سالگی با اتفاقات عجیب و ناراحت کننده ای که پس از رحلت رسول خدا افتاد از مادرشان چندین روز پرستاری کردند.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: زینب کبری (س) در ادامه حیات پر برکتشان ۲۵ سال غربت و تنهایی پدرشان امیرالمومنین (ع) را دیدند و زمانی که در محراب نماز با ضربت شمشیر سکوتشان را شکستند تا زمان شهادت از ایشان پرستاری کردند ، همچنین در زمان خلافت برادر بزرگوارشان امام مجتبی (ع) هنگامی که ایشان از طرف همسرشان و با نقشه معاویه مسموم شدند چه کسی نزدیک‌تر از زینب (س) بود که این غم و رنج را بر شانه بکشد و از برادر نیز مانند پدر و مادر پرستاری کند.

حجت الاسلام و المسلمین تبریزی در ادامه بیان کرد: اما در ماجرای کربلا وقایع متعددی پیش آمد که مدیریت آن‌ها با صبر حضرت زینب (س) حاصل شد ، در کربلا امام زین العابدین (ع) که پس از اباعبدالله (ع) پیشوای عمه بزرگوار خود حضرت زینب (س) بودند در بستر بیماری به سر می‌برد و این بزرگترین امتحان زینب کبری (س) بود که با مدیریت و پرستاری از زنان ، کودکان و اسرایی که در آن شرایط از نظر روحی و جسمی آسیب دیده بودند به بهترین نحو انجام شد.

این پژوهشگر دینی در ادامه گفت: امام سجاد (ع) در روایتی به نقل تاریخ کربلا پرداخته و می فرمایند : در شب عاشورا که من مریض بودم حضرت زینب (س) به بهترین شکل از من پرستاری کردند یکی از دشمنان امام حسین (ع) در زمانی که خیمه ها غارت می شدند دید که حضرت زینب دور خیمه ها می‌دویدند فرار نمی‌کند وقتی راوی از ایشان سوال می کند که چرا فرار نمی‌کند دختر امیرالمومنین (ع) می فرماید : ما بیماری در این خیمه داریم که باید از او مراقبت کنم.

وی افزود: همچنین در تاریخ واقعه کربلا نقل شده است که در دوران اسارت وقتی غذا پخش می‌شد ایشان غذا را بین بچه ها تقسیم می کردند ، زمانی که یک نان بین همه اسرا تقسیم می‌شد آن را بین دیگران تقسیم می کردند و خود کمترین مقدار را میل می کردند ؛ این نقل ها داستان نیست بلکه روایت مقام زینب کبری (س) است.

این کارشناس دینی در ادامه اظهار کرد: حالا متوجه می شویم که دلیل پر رنگ شدن مقام پرستار در جامعه به دلیل الگوی گرفتن از حضرت زینب (س) است ، امروز شاهد آن هستیم که ارزش و مقام معنوی پرستاری بیشتر از پیش نمایان شد آن هم پس از مدتها به پرستار کلیشه‌ای نگاه می کردیم امروز شاهد سختی کاری آنان هستیم که ممکن است به قیمت جانشان تمام شود.

حجت الاسلام و المسلمین تبریزی در پایان اضافه کرد: پیامبر اکرم (ص) در بیان مقام والای پرستار می فرمایند:«اگر کسی یک شبانه روز از مریضی پرستاری کند خداوند او را با ابراهیم خلیل محشور خواهد کرد ، این شخص از پل صراط مانند برق خیره‌کننده درخشان یعنی سریع تر حرکت می کند » ؛ همچنین در روایت دیگری می فرمایند:«اگر کسی به دیگری به دلیل نقصان ظاهری کمک کند خداوند به او در احوال و سختی های قیامت کمک می کند».

انتهای پیام/