محمد صادق اسدی نویسنده و کارگردان نمایش «سردرگمان سرگردان»، درباره موضوع این نمایش به خبرنگار حوزه تئاتر  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت: موضوع  این نمایشنامه درباره پسری است که در میدان جنگ دچار سردرگمی می‌شود؛ او تمام تلاشش را می‌کند تا دو نفر را با خودش به عقب برگرداند ولی در خلال نمایش متوجه می‌شویم که او خواب می‌بیند و در حال تغییر خواب هایش است و آن دو نفر هم قبلاً مفقودالاثر شدند.

او ادامه داد: قاسم شخصیت اصلی نمایش «سردرگمان سرگردان» تنها کسی است که به زبان حیوانات مسلط است و می‌تواند به زبان حیوانات حرف بزند. در کل مسیر نمایش یک سگ و عقرب همراه او هستند و به او کمک می‌کنند. در آخر نمایش متوجه می‌شویم که همه داستان زاییده خیال قاسم بوده است و او در حال تلاش بوده تا فرمانده و اشنوک دو شخصیت دیگر نمایش را از مرگ نجات دهد که نتوانسته است.

کارگردان نمایش «سردرگمان سرگردان» در خصوص ایده اجرای این نمایش گفت: از سوم اردیبهشت ۹۹ که فراخوان جشنواره تئاتر مقاومت در فضای مجازی منتشر شد، شروع به نوشتن این نمایشنامه کردم.  گروه من درباره طرح، ایده و اجرای این اثر  ۸ ماه تلاش کردند.

وی درباره شیوه روایی نمایش خود گفت: موضوع اصلی این نمایشنامه شیوه متنی عروسکی بُن راکو و دفاع مقدس است. طی این سی و چند سالی که تئاتر کار می‌کنم، ندیدم که کسی یک عقرب و یک سگ را همپای شخصیت اصلی پیش ببرد. به خاطر همین شیوه اجرایی این کار شیوه بن راکویی است که تا به حال کسی در دفاع مقدس کار نکرده است.

اسدی افزود: شیوه اجرای نمایش ما، شیوه ادبیات وهمناک است که تودورف درباره آن می‌گوید: «باید بین واقعی و غیر واقعی بودن نمایش، مخاطب دچار تردید شود». نمایش ما ده صحنه دارد و هر سه صحنه خواب‌ها عوض می‌شوند، درونیات و ذات شخصیت‌ها عوض می‌شوند و دوباره موقعیت جدید و اتفاق جدید خلق می‌شود. این اتفاقات هم برای مخاطب می‌تواند قابل باور باشد که آیا دقیقا وسط میدان جنگ در ناکجا آباد است، اینکه یک سگ و عقرب به آنان کمک می‌کند و در جای دیگر برایشان قابل هضم نباشد که چرا یک سگ و عقرب همراه شخصیت‌ها است و این همان تردید است که مخاطب باید دچارش شود.

کارگردان نمایش «سردرگمان سرگردان» درباره فرم صحنه این نمایش گفت: نمی‌توان به فرم صحنه طراحی دکور بگویم، زیرا ما دکوری نداشتیم و تقریبا صحنه ما را آکسسوار‌های غول پیکری نظیر پوتین، قمقمه، سگ، عقرب و کوله پشتی و سایر خرده ریز‌ها پر کرده اند.

او در خصوص انتخاب بازیگران نمایش گفت: شخصیت‌هایی که برای بازی انتخاب کردم سه کاراکتر هستند که از روز اول با بازیگران درباره دیالوگ‌ها صحبت کردم و چیزی که در ذات خودشان بود را از ذات خودشان بیرون کشیدم. قصه این نمایشنامه واقعی است، ولی اصطلاحا مقداری پیاز داغش را زیاد کردیم تا تخیلی شود. شخصیت قاسم، فرمانده و اشنوک همه شخصیت‌های واقعی هستند و از روزی که داستان را می‌نوشتم طبق صحبت‌های خود بازیگران نسبت به نقش هایشان، دیالوگ هارا می‌نوشتم و قصه را پیش می‌بردم.

اسدی در خصوص تجربه کارگردانی خود گفت: این اولین کار من برای جشنواره تئاتر مقاومت است. من پنج تجربه کارگردانی دارم و در زمینه بازیگری، ۲۵ بار تجربه نقش آفرینی در تئاتر را دارم‌. امسال از کار ما فیلم گرفتند، می‌دانیم که تئاتر یک امر زنده و واقعی است که باید زنده لذتش را ببریم؛ ولی حالا که کرونا نزدیک به یک سال است نگذاشته اهالی تئاتر کار کنند، جشنواره تئاتر مقاومت و فیلم تئاتر‌های مقاومت می‌تواند اتفاق خوبی باشد تا دست و پا شکسته چراغ تئاتر را روشن نگه داریم.

کارگردان نمایش «سردرگمان سرگردان» درباره کمک هزینه جشنواره برای تمرین گفت: ما مقداری وسیله از دوستانمان برای دکور گرفتیم، کمک هزینه بد نبود، ولی چیزی هم نبود که در شرایط الان و تورم بالا کمک آنچنانی کند ما تقریبا چند برابر چیزی که به ما رسید را خرج وسایل کردیم و تمام تلاشمان این بود که کار به سرانجام رسد.

انتهای پیام/