به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از اسپوتنیک، یکی از داستان‌های عجیب که مردمان استان سویدا واقع در کوهپایه جبل العرب تعریف می‌کنند، داستان نجران سوریه است.

نکته جالب این روستای تاریخی، شهرت آن به وفور بنا‌های تاریخی و باستانی آن از دوران روم باستان است که آن نیز به خاطر درهم آمیختن بنا‌های مدرن با بنا‌هایی است که مربوط به زمان پیش از میلاد مسیح است؛ زمانی که این منطقه یک مرکز دینی و باستانی در سرزمین شام، فلسطین و اردن محسوب می‌شد.

اما این تداوم تاریخی که با تضاد نام‌های قدیمی و جدیدی به نمایش درآمده، نیمی از حکایتش را در روستایی در یمن بازگو می‌کند.

بر حسب روایت تاریخ، روستایی در مرز یمن و عربستان وجود دارد به نام نجران که به دوران غساسنه یا ملوک غسانی باز می‌گردد. آن‌ها در زمان سیل عرم که به عنوان عذاب الهی بر قوم سبأ نازل شد، از یمن به سوریه مهاجرت کردند.

نجران سوریه یکی از قدیمی‌ترین روستا‌های استان سویدا در این کشور محسوب می‌شود و در طی قرن گذشته، نیم سومی نیز در آن جوانه زده است؛ چرا که بیشتر ساکنان آن علاوه بر ملیت خود، ملیت ونزوئلایی نیز دارند. این مسأله به دلیل مهاجرت ۲۵۰۰ نفر از آمریکای لاتین که بیش از نیمی از ساکنان کنونی این روستا را تشکیل می‌دهند، می‌باشد. این افراد در نهضت عمرانی این روستا، سهمی بسزا ایفا کردند؛ به طوری که امروز این روستا در مقایسه با دیگر روستا‌های استان سویدا، دارای کاخ‌های فراوان تری است.

روستای نجران به طور طبیعی بین ساکنان منطقه به «المکن» شناخته می‌شود و آن نیز حفره‌ای بزرگ است که در آن منابع آب شیرین فراوان نهفته است.

طبق روایت‌های تاریخی، نامگذاری نجران به کوزه‌های طلای مدفون در آن که در میان دهلیز‌های آن نهفته است، باز می‌گردد. این در حالی است که برخی دیگر معتقدند به دلیل وجود حفره‌های زیاد و باتلاق‌های آب به «نجران العطش» نامیده شده است. برخی دیگر نیز عقیده دارند نامگذاری روستا همزمان با طلوع مسیحیت و بخاطر منطقه نجرانی بود که میان عربستان و یمن واقع شده بود.

در وسط روستا و در میان خانه‌های مدرن، مناره‌ای عظیم قرار گرفته که متعلق به عهد روم باستان است. این روستا همچنین دارای آثاری از دوران نبطی‌ها و مسیحیت است و می‌توان برخی نوشته‌های نبطی را در بسیاری از خانه‌های قدیمی مشاهده کرد.

انتهای پیام/