به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، کتاب «ظهور» اثر علی موذنی در سال جاری به چاپ پنجم رسید. این کتاب درباره زندگی و شهادت حاج یونس زنگی آبادی نوشته شده است. «ظهور» می‌خواهد تمام احساست را درگیر زندگی و شهادت این شهید بزرگوار کند؛ برای همین پس از انتشار کتاب به ناچار زمزمه می‌کنی «کبوترانه می‌آیی‌ ای شهید»

بیشتر بخوانید

• «جنگ خوب است» نظر آمریکایی‌ها را درباره ایران برملا می‌کند

کتاب «ظهور» را نمی‌توان رمان یا خاطره نویسی یا حتی نقل قول خانواده شهید دانست؛ البته همه این ویژگی‌ها با هم در رمان وجود دارد. نویسنده به درستی فهمیده است، زندگی و خاطرات حاج یونس از نظر محتوایی کشش لازم را دارد، اما در فرم به جذابیت‌های رمان نیاز دارد. از جنبه عناصر کلاسیک رمان، نتیجه هم ترکیبی درست و منطقی از خاطره نویسی و رمان است. چنان که مخاطب را با سختی خاطره خوانی روبه رو نمی‌کند و خیال پردازی صرف رمان در آن دیده نمی‌شود.

کتاب «ظهور» با درگیری‌های ذهنی نویسنده برای نوشتن داستانی از خاطرات شهید حاج یونس زنگی آبادی آغاز می‌شود و تماسی که حاج یونس میان بیداری و رویا با نویسنده می‌گیرد او را به روستای محل تولدش راهنمایی می‌کند. شهید در تمام داستان چنان با خانواده‌اش زندگی می‌کند و خانواده‌اش چنان حضور او را پررنگ می‌بینند که احساس می‌کنیم این شهید، از من و تو که مخاطب رمان هستیم، زنده‌تر است.

تاکید نویسنده برای نمایش چهره‌ای واقعی از شهید نه چهره‌ای اغراق شده از آن. رمان تلاش می‌کند بگوید، شهید هم انسانی مثل من و شما بوده و حق انتخاب میان خوبی و بدی را داشته است. کتاب می‌گوید، شهید زنگی در نهایت انتخاب درستش این مقام را به او می‌دهد و اینگونه به مخاطب القا نمی‌کند که شهید از ابتدا بهشتی بوده است. اگر کتاب به این شکل عمل می‌کرد، دیگر دانستن زندگی این شهید برای دیگران فایده‌ای نداشت.

انتهای پیام/