به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بررسی تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران به ویژه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، نشان می‌دهد دشمنان این مرز و بوم برای رسیدن به اهداف و مقاصد خویش همواره به سمت و سوی حذف فیزیکی شخصیت‌های انقلابی، ایجاد رعب و وحشت در جامعه، تخریب اماکن حساس دولتی و... گام نهاده‌اند.

دشمنان سعی داشتند تا از طریق ترور، ایران را از مسیر رشد و پیشرفت متوالی دور سازند، اما عملکرد جمهوری اسلامی در دهه‌های اخیر نشان می‌دهد که این اقدامات تروریستی تاثیر چندانی بر روند پیشرفت ملی و اسلامی ایرانیان نداشته است.

ترور محمدولی قرنی

محمدولی قرنی، تا تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ مسئولیت ریاست ستاد کل ارتش اسلامی را برعهده داشت و عضو شورای انقلاب اسلامی بود، اما ماموریت وی به عنوان ریاست ستاد کل ارتش تنها ۴۳ روز طول کشید. در همان سال ۵۷ منافقین، فدائیان خلق و برخی گروه‌های دیگر در موضع جبهه دموکراتیک و به اصطلاح ملی در راستای مواضع مشترک در خصوص ارتش اظهارنظر می‌کردند.

پس ارائه اظهار نظرات گوناگون دیگر در خصوص ارتش، سرلشکر قرنی رئیس ستاد کل ارتش در مصاحبه‌ای اظهار داشت که اگر ارتش را به هر وسیله تضعیف کنند استقلال ملی و تمامیت ارضی کشور به خطر می‌افتد. این قاطعیت خشم ضد انقلاب را برانگیخت تا وی سرانجام روز دوشنبه، سوم اردیبهشت ۱۳۵۸ در منزلش توسط گروه فرقان ترور شد.

بیشتربخوانید

• نگاهی به انگیزه تروریست‌ها برای ترور/ کشور‌های محور مقاومت چه موفقیت‌هایی در برابر آمریکا و رژیم صهیونیستی داشته‌اند؟

ترور آیت الله مرتضی مطهری

آیت‌الله مرتضی مطهری از چهره‌های برجسته انقلابی و رئیس شورای انقلاب، در حدود ساعت ۱۱ شب روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ هدف گلوله یکی از افراد گروهک فرقان قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان طرفه در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۸ به شهادت رسید. دلایلی که گروهک فرقان در رابطه با ترور شهید مطهری ذکر کرده‌اند، به این شرح است: «وی اصطلاح "ماتریالیسم منافق" را جعل کرده و در دین اسلام بدعت گذاشته است و از آن چماق تکفیری علیه بهترین فرزندان اسلام و قرآن ساخته است.

ترور دکتر محمد مفتح

کوشش‌های سیاسی استاد مفتح پس از انقلاب با شدتی بیشتر دنبال شد. وی علاوه بر عضویت در شورای انقلاب با درخواست دانشجویان دانشکده الهیات و بعد از مشورت با استاد مطهری سرپرست دانشکده الهیات شد و علاوه بر این سرپرستی کمیته منطقه ۴ تهران نیز بر عهده وی بود. از آنجایی که دشمنان انقلاب اسلامی، او را یکی از نظریه پردازان و حامیان اصلی انقلاب اسلامی میدانستند، سعی در ترورش داشتند؛ از همین رو دکتر مفتح در ساعت ۹ صبح روز سه‌شنبه ۲۷ آذر ۱۳۵۸ در حیاط خلوت دانشکده الهیات دانشگاه تهران با شلیک چند گلوله از سوی ضاربین -کمال یاسینی، عضو گروهک فرقان- به شدت زخمی شد و حدود ساعت ۲ بعدازظهر همان روز به شهادت رسید.

ترور نافرجام آیت الله خامنه‌ای

در ۶ تیر ۶۰، هنگامی که آیت الله خامنه‌ای در مسجد ابوذر تهران سخنرانی می‌کردند، گروهک فرقان اقدام به ترور ایشان کرد که باعث جراحت ایشان شد. در این ترور گروهک فرقان بمبی در ضبط‌صوتی که بر روی میز سخنرانی آیت الله خامنه‌ای در مسجد ابوذر تهران بود کار گذاشتند.

انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی

در روز ۷ تیر ۱۳۶۰ آیت الله بهشتی، رئیس وقت دیوان عالی کشور و بیش از ۷۰ نفر از مقامات و چهره‌های برجسته سیاسی از جمله چهار وزیر، چند معاون وزیر، ۲۷ نماینده مجلس و جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی در جریان انفجار مقر اصلی این حزب به شهادت رسیدند. این حادثه شش روز پس از عزل بنی‌صدر از ریاست‌جمهوری صورت گرفت.

عامل انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی، محمدرضا کلاهی، از اعضای رده پائین سازمان منافقین بود. نفوذ کلاهی در تشکیلات حزب جمهوری با کمک "جواد قدیری"از اعضای قدیمی و مهم سازمان و نفوذی در کمیته انقلاب مستقر در اداره دوم ارتش صورت گرفته بود و در جریان انفجار دفتر حزب جمهوری نیز، جواد قدیری عامل انتقال‌دهنده بمب‌های ساخته‌شده از قسمت فنی سازمان منافقین به عوامل اجرایی و از جمله کلاهی بوده است. سه روز قبل از وقوع این حادثه، محمد جواد قدیری، به دوستان خود با اطمینان خبر داده بود که روز هفتم تیر کار یکسره خواهد شد.

ترور محمد کچویی

محمد کچوئی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دادستانی انقلاب تهران که در زندان قصر واقع بوده و ریاست آن با آقای هادوی بود، می‌رود و از بهمن ۵۷ تا تیرماه ۵۸ در دادستانی مشغول فعالیت و محاکمه دستگیر شدگان رژیم قبل بود. وی در تیر سال ۵۸ به ریاست زندان اوین برگزیده می‌شود و بیش از ۲ سال اداره زندان اوین را بر عهده داشته است.

در ۸ تیر ماه ۱۳۶۰ و پس از انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی، برخی از زندانیان وابسته به منافقین در زندان اوین دست به شورش می‌زنند که با واکنش شهید کچویی به عنوان مسئول زندان مواجه می‌شوند.

در حوالی ظهر همان روز، که برخی از عوامل دادستانی انقلاب تهران همانند شهید اسدا... لاجوردی و آیت‌ا... محمدی گیلانی و ... مشغول استراحت و صرف ناهار در محوطه زندان اوین بودند یکی از اعضای نفوذی سازمان منافقین در میان پاسداران با نام سیدکاظم افجه‌ای هزاره‌ای تصمیم به ترور یک جا و دست جمعی اعضای دادستانی می‌گیرد که در این میان محمد کچویی تلاش می‌کند جلو این کار را گرفته و جان دیگر افراد حاضر در صحنه را نجات دهد. به همین دلیل وی در مقابل افجه‌ای قرار گرفته و از ناحیه کتف و سر مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و به شهادت می‌رسد.

انفجار دفتر نخست‌وزیری

در روز ۸ شهریور ۱۳۶۰ محمدعلی رجایی رئیس جمهوری و محمدجواد باهنر نخست وزیر وقت به همراه گروهی از اعضای هیئت دولت در انفجار دفتر نخست وزیری به شهادت رسیدند. این واقعه درست دو ماه پس از انفجار دفتر حزبجکهوری اسلامی رخ داد.

نفوذ عامل منافقین، یعنی مسعود کشمیری که در نهایت به شهادت رئیس جمهور و نخست‌وزیر ایران ختم شد می‌توانست خسارت‌های بسیار سنگین‌تری را به نظام نوپای جمهوری اسلامی تحمیل کند؛ براساس شواهد موجود، نفوذی سازمان منافقین درصدد ترور رهبر کبیر انقلاب نیز بود.

چنانچه حجت‌الاسلام احمد خمینی نقل کرده است: «آن شخص که با منافقین کار می‌کرد، یعنی کشمیری، بنا بود یک چمدان مواد منفجره را بیاورد و در کنار حضرت امام بگذارد؛ در زمانی که ریاست جمهور، رئیس مجلس و نخست‌وزیر و وزرا خدمت حضرت امام آمدند [از محل]سه راه بیت حضرت امام آمدند و گفتند آقای کشمیری با یک ساک هست که در آن ساک وسایل و چیز‌هایی که بناست یادداشت کنند قرار دارد؛ گفتم نه ما اجازه نمی‌دهیم. کشمیری از ترس اینکه نکند مسئله روشن شود به عنوان اعتراض همراه کیفش برگشت. همان کیف در نخست‌وزیری جلوی مرحوم رجایی و باهنر گذاشته شد و آنجا را منفجر کرد و این دو شهید بزرگوار را از ما گرفت.»

ترور اسد الله لاجوردی

اسد الله لاجوردی پس از خاتمه پرونده فرقان و پیشگیری از ادامه ترور‌ها توسط این گروهک، مسئولیت دادستانی انقلاب تهران را در طول سال‌های ۶۰ تا ۶۳ برعهده گرفت. لاجوردی با توجه خاص به اهداف منافقان که روی احساسات جوانان سرمایه‌گذاری کرده بودند، مردم را متوجه ایده‌های التقاطی و ضد فطری سازمان منافقین می‌کرد. گروهک‌ها که با رفتار اسلامی و مقتدرانه او مجال هیچگونه فعالیتی نداشتند، با فشار‌های بسیار زیادی که از سوی باند مهدی هاشمی و از طریق منتظری وارد ساختند، برای برکناریش می‌کوشیدند.

در طول سال‌های پس از انقلاب اسلامی، منافقین بار‌ها کمر به ترور و قتل او بستند، ولی در هر بار ناکام بودند تا این که در اول شهریور ۱۳۷۷ شهید لاجوردی توسط علی اصغر غضنفرنژاد و علی اکبر اکبری از اعضای گروهک منافقین مورد سوء قصد قرار گرفت و به شهادت رسید.

ترور علی صیاد شیرازی

علی صیاد شیرازی در سازماندهی نیرو‌های انقلابی ارتش نقش بسزایی داشت و پس از پیروزی انقلاب، در بحبوحه غائله سال ۱۳۵۸ ضد انقلاب در کردستان، به فرماندهی عملیات شمال غرب کشور برگزیده شد؛ و در پاکسازی کردستان به همراه شهید دکتر چمران نقش مهمی ایفا کرد. صیاد شیرازی در تیر ۱۳۶۵ با پیشنهاد آیت الله خامنه‌اى و به فرمان امام به عضویت شورای عالی دفاع منصوب شد و در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۶ به درجه سرتیپی ارتقاء یافت. در مهر ۱۳۶۸، بنا به درخواست رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح، و با موافقت و حکم فرماندهی کل قوا به سمت معاونت بازرسی ستاد کل نیرو‌های مسلح منصوب شد. در نهایت صیاد شیرازی در بامداد ۲۱ فروردین ۱۳۷۸ به وسیله عوامل مسلح سازمان منافقین در پوشش رفتگر، مقابل درب منزل مسکونی‌اش واقع در تهران و در برابر دیدگان فرزندش ترور شد و به شهادت رسید.

ترور دانشمندان هسته‌ای

علاوه بر افرادی که در بالا نام آنان ذکر شد، برخی از دانشمندان هسته‌ای نیز هدف ترور دشمنان نظام قرار گرفتند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود.

شهید مسعود علی‌محمدی در صبح روز ۲۲ دی ماه ۱۳۸۸ در اثر انفجار بمبی که در موتورسیکلت جاسازی شده بود و به فاصله یک متر از درب ورودی منزل وی به یک درخت بسته شده بود، در قیطریه تهران، به شهادت رسید.

دکتر مجید شهریاری صبح روز دوشنبه ۸ آذر ماه ۸۹ در بلوار ارتش، مورد سوء قصد قرار گرفت و به مقام شهادت نائل آمد.

شهید داریوش رضایی‌نژاد در تاریخ اول مرداد ۱۳۹۰ توسط سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) به شهادت رسید.

شهید مصطفی احمدی روشن در ۲۱ دی ۱۳۹۰ پس از خروج از منزل در ساعت ۸:۳۰ صبح توسط یک موتورسیکلت سوار با چسباندن یک بمب مغناطیسی در خیابان گل نبی تهران، ترور شد.

چند روز پس از ترور دانشمندان هسته‌ای کشورمان، منافقین به مشارکت در شناسایی این دو دانشمند هسته‌ای اعتراف کرده و نوشتند، نقش شهریاری و عباسی، در پروژه اتمی جمهوری اسلامی، پیش از این، بار‌ها از سوی ما افشا شده است.

ترور سید الشهدا مقاومت

نهاد CIA با داشتن یکسری اطلاعات از طریق افراد مطلع در فرودگاه دمشق دقیقاً می‌دانست چه موقع جت حامل سپهبد قاسم سلیمانی وارد بغداد شده است؛ اطلاعاتی که اسرائیل به آمریکا داد نیز به تأیید جزئیات کمک کرد. به محض فرود آمدن هواپیمایی «چم وینگز ایرباس A۳۲۰»، جاسوسان آمریکایی در فرودگاه اصلی عراق که پرسنل ارتش آمریکا در آن قرار دارد، محل دقیق آشیانه آن را تأیید کردند. سه فروند هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی به آسمان محل اعزام شدند، بدون هیچ ترسی از چالش در فضای هوایی عراق که کامل تحت تسلط ارتش ایالات متحده است.

بامداد جمعه سیزدهم دی ماه (سوم ژانویه) ساعاتی پس از انتشار اخباری از انفجار و اصابت موشک به دو خودرو در نزدیکی فرودگاه بغداد، الحشد الشعبی عراق از شهادت سردار سپهبد قاسم سلیمانی و «ابومهدی المهندس» معاون سازمان الحشد الشعبی عراق در حمله هوایی آمریکا خبر داد؛ خبری که ساعتی بعد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آن را تأیید کرد.

سپاه پاسداران در اطلاعیه‌ای که در این خصوص منتشر کرد، آورد: «سردار سرافراز اسلام حاج قاسم سلیمانی پس از عمری مجاهدت بامداد امروز در حمله بالگرد‌های آمریکایی به شهادت رسید».

قاسم سلیمانی صنعت هسته‌ای ایران

آذرماه ۱۳۹۹ در ساعت ۱۴:۳۰ دقیقه بعدازظهر، یک دستگاه خودرو نیسان در میدان خلیج‌فارس آبسرد در حین عبور خودرو دانشمند هسته‌ای کشورمان خود را منفجر می‌کند و سپس عامل بعدی اقدام به تیراندازی رگباری کرده که در پی آن یکی از محافظان شهید فخری‌زاده ۴ گلوله خورده و آقای محسن فخری‌زاده نیز در پی انفجار و اصابت گلوله، پس از انتقال با بالگرد به بیمارستان شهید شد.

در ۴۰ سال اخیر نفوذ برخی از چهره‌ها در رده‌های مختلف و حتی ارشد کشور سبب خسارت‌های زیادی به نظام شده است. ترور دیروز نشان داد که تیم‌های عملیاتی و لجستیکی ترور سازمان منافقین یا شاید بقیه گروه‌های تروریستی که بار‌ها به کمک آمریکا و رژیم اشغالگر قدس آمده‌اند هنوز جدی فعال هستند؛ بنابراین به نظر می‌رسد باید تغییر در رویه ضد جاسوسی و نفوذ هم داده شود همان موضوعی که بار‌ها رهبر معظم انقلاب به آن اشاره کرده‌اند.

اما با وجود این ترور‌ها علیه ارزش‌ها، نهاد‌ها و شخصیت‌های انقلابی، از دهه ۶۰ تاکنون، جمهوری اسلامی همواره در مسیر خود استوار ایستاده است و حذف فیزیکی شخصیت‌های انقلابی توسط منافقان و ایادی استکبار مانع نشده است تا ایران به سمت اهداف خود گام برندارد. تجربه تلخ این ترور‌ها در این آب و خاک، نشان از مقاومت مردم ایران در برابر تهدیدات درونی و بیرونی دشمنان دارد تا جایی که مردم همواره در برابر گروه‌های منافق ایستادگی کرده‌‎اند.

منبع: خبرگزاری دانشجو

انتهای پیام/