عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی:
حادثه نابینا شدن ۹ مریض در یک کلینیک تقصیر پزشکان نیست
حکایت دردناک کودکی که از یک قرن پیش در خواب است
ماجرای دختری در تابوت که به زیبای خفته معروف شده در فضای مجازی خبرساز شده است.
به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، روزالیا در دسامبر سال ۱۹۱۸ در سیسیل متولد شد. او کودکی زیبا و شگفت انگیز بود که به خانه پدرش ماریو لومباردو زندگی بخشید. مادرش، ماریا دو کارو، از دخترش که موهای بلوند و ویژگی های فرشته داشت با عشق و محبت نگهداری می‌کرد. که ناگهان روزالیا به ذات الریه ناشی از آنفولانزای اسپانیایی دچار شده و یک هفته قبل از تولد دوسالگی‌اش، در ۶ دسامبر ۱۹۲۰ از دنیا رفت.
پس از مرگ او، پدر روزالیا چنان ناراحت بود که ترک دخترش را قبول نکرد؛ بنابراین او برای مومیایی کردن بدن روزالیا با آلفردو سیلویا «مومیایی کننده معروف» تماس گرفت. سیلویا نیز این کار را به بهترین نحو انجام داد. پدر روزالیا گفت:"بهترین تکنیک‌های مومیایی کردن در آن زمان ترکیبات شیمیایی بود؛ بدن به خوبی حفظ شده بود، فقط به نظر می‌رسید که او خوابیده است، بنابراین من او را زیبای خفته صدا کردم." این مومیایی به نقطه خشک‌تری در آبشار‌های کلیسای سانتاماریا دلا پیس در پالرمو، سیسیل منتقل شد، تابوت اصلی او نیز برای جلوگیری از پوسیدگی در یک ظرف شیشه‌ای ضد هوا با گاز نیتروژن قرار گرفت.
تقریبا ۱۰۰ سال پس از مرگ، روزالیا هنوز زنده به نظرمی‌رسد. در سال ۲۰۰۹، MRI از بدن روزالیا اولین تصویر سه بعدی را تولید کرد که نشان داد تمام اعضای بدن او کاملا سالم هستند. امروزه می‌توان دختر کوچک درون تابوت که در انتهای اولین راهرو کلیسای سانتا روزالیا در پالرمو با شیشه محاصره شده است را مشاهده کرد. هر ساله افراد زیادی برای بازدید از زیبای خفته به این شهر سفر میکنند.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
در نامه به رئیس دیوان عدالت اداری مطرح شد؛
تقاضای ابطال حکم ظریف توسط رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس
فقط یه جا نوشته بود تمام اعضای بدن او سالم است . خوب شاید زنده شد باشه
چقدر حیف شد
زیبای خفته واقعا برازنده این دختر زیباست دلم برای والدینش سوخت که چه دردی رو تحمل کردن
یعنی چی یه قرن تو خواب بوده
مگه شد اصحاب کف
خوشبحالش مردو ندید پراید ۵ ملیونی شد ۱۶۰ ملیون.
دلم برای پدر بیچارش سوخت ولی به نظرم باید برای آرامش دخترشان اون رو دفن میکردن حالا البته سخت درک کردنشون و اینکه چقدر غمشان زیاد بوده که نمیتونستن اون رو تحمل کنن درکشون میکنم
ک خودم داغ از دست دادن عزیزان درک کردم
این غرور هس که بخواییم توازن دنیا رو بهم بزنیم به خاطر خودمون
انسان از خاک هس و به خاک بر میگرده تو خیلی آیین و مذاهب
ولی شما چرا ب من میگین بی عاطفه
منظورتون و متوجه نمیشم
اگر اسلام دین بابای این طفل بیگناه بود میفهمید و او را به خدا میسپرند.
و غم دار
بچه‌هم‌حرف‌زدن‌وتوی‌فیلم‌‌هم‌نشونش‌دادن.جسمش‌توی‌تابوت
شیشه‌ای‌بدون‌اکسیژن‌‌سالم‌مونده.
همون دفن کردنه که خیلی بهتره. چون به هر حال خدا صبر میده
به خاطر جنگ،فقر و هزاران دلیل دیگر...
نکته این دختر کوچولو مومیایی شده اینه که تبدیل به یک جاذبه
توریستی و گردشگری شده.به هر حال این کودک به کام مرگ رفته، ولی پدر و خانواده ش یا بازماندگان
باعث شدن علاوه بر ماندگاری این کودک در تاریخ، کمک به آیندگان اون شهر بشه و میراث عجیب و خارق‌العاده برای
عرضه به دنیا داشته باشند.
لطفاً یکم از دنیا یاد بگیریم. با این نظرات مسخره تون.
حداقل یک هزارم ثانیه فکر کنید بعد نظر بدین.
درد اینه که دلمون واسه اماممون نمیسوزه که هزارو صدو اندی سال در غربته تو غم هامون اشک میریزه بهتر از یه پدر هوامونو داره ولی کلا فراموش شده ...
خدایا غربت این نیست که وقتی مُردیم بعد چند هفته دلبندانمون سر خاکمون نیان غربت اینه که زنده ای جمعتی ادعای ارادت بهت دارن ولی بین همین جمعیت یکی نمیاد بگه که آقا سختت نیست یکی هم سراغتو نمیگیره. یه لحظه فکرر کنین ششاید خیلی هاتون پدر باشین چه حس و حالی دارین وقتی میبینی از جونو دل داری برا بچت مایه میزاری ولی اصلا عین خیالش هم نباشه که حالا این پدر کجاست کسیو داره باهاش همدردی کنه یه وقت ناراحت نشه بچه هاش یه دفه هم جمع نششدن سراغ پدرشونو بگیرن ....
آقا من یکی شرمندتم مگه این دنیا امانی میده ... درخواست دارم همین الان برای همه ما فرزندانت دعا کنی ... از ما به دل نگیر لطفا مظهر مهربانی و لطف و صفا. دلم رو با لبخندت بعد از گفتن (اللهم عجل لولیک الفرج شاد کن )
بر چهره دلربای مهدی. *صلوات*