به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از مقایسه‌های خودرویی پر مخاطب بازار، هیوندای وراکروز با میتسوبیشی اوتلندر است. تا چندین سال پیش خرید خودرو کاری آسان به‌شمار می‌آمد، اما پیشرفت این صنعت که با آمدن مدل‌های گوناگون در سگمنت‌های مختلف همراه شد، کار خرید و انتخاب را برای خریداران کمی دشوار کرد. امکانات رفاهی فراوان، طراحی‌های متفاوت و مشخصات فنی گوناگون، پارامتر‌هایی است که ممکن است علاقه‌مندان را دچار تردید کند.

در این گزارش به بررسی و مقایسه هیوندای وراکروز و میتسوبیشی اوتلندر ، این دو کراس‌اوور خانوادگی خوش‌نام پرداخته ایم از یک طرف هیوندای وراکروز (Hyundai Veracruz) را داریم که در زمان خود به‌ دلایلی هم‌چون پیشرانه قدرت‌مند، امکانات رفاهی کامل و سواری نرم، آمار فروش بسیار خوبی را ثبت کرد.

در طرف دیگر نیز میتسوبیشی اوتلندر (Mitsubishi Outlander) قرار دارد که به‌لطف طراحی جذاب، کیفیت بالای ساخت و برند خوش‌نام ژاپنی خود، طرفداران پرشماری دارد. لطفا با مقایسه هیوندای وراکروز و میتسوبیشی اوتلندر با ما همراه باشید تا در نهایت ببینیم هریک از این دو بلندقامت پرطرف‌دار برای چه سلایق و معیارهایی مناسب‌تر هستند.  

معرفی هیوندای وراکروز

هیوندای وراکروز که در بازارهای اروپایی با نام هیوندای IX55 شناخته می‌شود، در سال 2006 معرفی شد و با مدل 2007 به بازار آمد. شرکت هیوندای، این کراس‌اوور فول‌سایز و پرفروش خود را تا سال 2013 تولید کرد؛ اما پس از آن ترجیح داد تا به جای معرفی یک نسل جدید از این خودرو، آن را با هیوندای گرند سانتافه جایگزین کند. البته هیوندای گرند سانتافه هیچ‌وقت به‌صورت رسمی در بازار کشور ما عرضه نشد و تنها تعدادی از آن به مناطق آزاد راه پیدا کردند.

عرضه هیوندای وراکروز در بازار ایران، از سال 2010 شروع شد و تا توقف تولید این خودرو یعنی سال 2013 ادامه داشت. هیوندای وراکروز به‌خوبی توانست نظر خریدارانی را که به‌دنبال یک خودرو لوکس‌تر و بزرگتر از هیوندای سانتافه بودند، به خود جلب و آمار فروش بسیار بالاتری را نسبت به رقیب اصلی خود یعنی کیا موهاوی ثبت کند.

هیوندای وراکروز جزو معدود خودروهایی است که با دو نام در بازار کشور ما عرضه شده است. درواقع، برخی از نسخه‌های این خودرو با نام وراکروز و برخی دیگر با نام IX55 وارد ایران شده‌اند. دلیل این موضوع، به تفاوت در کشور سفارش‌دهنده و مبدأ واردات برمی‌گردد؛ اما برخی تفاوت‌های ظاهری نیز بین این دو نسخه به‌ چشم می‌خورد. به عنوان مثال، هیوندای IX55، چراغ‌های جلوی تک‌رنگ و جلوپنجره‌ای با خطوط افقی دارد؛ ضمن این‌که در طرفین سپر عقب آن، دو مه‌شکن نسبتا بزرگ نصب شده است؛ اما هیوندای وراکروز، جلوپنجره‌ای توری شکل (لانه زنبوری) و چراغ‌های جلو با شب‌رنگ‌های نارنجی دارد و روی سپر عقب آن نیز به‌جای مه‌شکن عقب، دو شب‌رنگ باریک قرمز دیده می‌شود. لازم به ذکر است که اکثر هیوندای IX55 های موجود در بازار کشور، از تریم داخلی یک‌دست مشکی بهره می‌برند؛ اما برادران وراکروزی ایشان، تریم داخلی دورنگ دارند.

البته با توجه به گذر چند سال از حضور این خودرو در بازار ایران و دست‌کاری‌شدن برخی از نسخه‌ها، ممکن است تفاوت‌های ذکرشده صددرصد صادق نباشند و بتوانید نسخه‌هایی را در بازار پیدا کنید که ویژگی‌های ظاهری آن‌ها با نام درج‌شده پشت درب صندوق ‌بار هم‌خوانی نداشته باشد.

معرفی  میتسوبیشی اوتلندر

در سمت دیگر، میتسوبیشی اوتلندر را داریم که در مقایسه با هیوندای وراکروز، خودروی پرسابقه‌تری است و از سال 2001 تاکنون، در سه نسل به بازار عرضه شده است. دو نسل اول میتسوبیشی اوتلندر راهی به بازار ایران نداشتند؛ اما نسل سوم این کراس‌اوور ژاپنی، از سال 2014 توسط شرکت آرین موتور پویا در بازار کشور عرضه شد.

میتسوبیشی اوتلندر در ابتدای حضور خود در بازار ایران با استقبال مناسبی روبه‌رو نشد که مهم‌ترین دلیل این موضوع را می‌توان چهره نه‌چندان جذاب آن دانست تا آن‌که شرکت میتسوبیشی در سال 2016 یک فیس‌لیفت اساسی (Major Facelift) را برای میتسوبیشی اوتلندر تدارک دید که در این فیس‌لیفت، نمای جلو و عقب این خودرو کاملا دگرگون و البته زیبا شد.

ورود این نسخه فیس‌لیفت به بازار ایران، جایگاه میتسوبیشی اوتلندر را به میزان قابل‌‌توجهی ارتقا داد و آن را به محبوب‌ترین خودرو میتسوبیشی در کشور تبدیل کرد. این ژاپنی قدبلند تا سال 2018 به ایران وارد شد  البته هنوز هم تعداد قابل‌توجهی از مدل‌های 2018 آن به صورت صفرکیلومتر در نمایشگاه‌ها موجود هستند.

مقایسه هیوندای وراکروز با میتسوبیشی اوتلندر از نظر طراحی

در طراحی ظاهری هیوندای وراکروز، بیش‌تر شاهد خطوط و زوایای نرم هستیم که این خطوط و زوایا در ترکیب با ابعاد بزرگ خودرو، تعادل مناسبی بین ظرافت یک کراس‌اوور شهری و خشونت یک SUV واقعی برقرار کرده است. البته در حال حاضر پس از گذشت حدود 14 سال از طراحی اولیه این خودرو، طبیعی است که طراحی ظاهری آن رنگ‌وبوی قدیمی‌شدن به ‌خود گرفته باشد؛ اما به ‌دلیل تناسب بسیار خوب این طراحی، قدیمی‌بودن آن چندان توی ذوق نمی‌زند.

نقطه قوت طراحی هیوندای وراکروز را می‌توان نمای عقب آن دانست؛ جایی که چراغ‌های بزرگ و زیبا در ترکیب با خروجی‌های دوگانه اگزوز و بال قرارگرفته در بالای شیشه عقب، جلوه‌ای اسپرت و خشن را در ذهن تداعی می‌کند.

طرح کابین هیوندای وراکروز نیز کماکان قابل قبول است و با وجود کلیدهای کنترلی متعدد و قطعات طرح چوب، حسی از لوکس‌گرایی را به سرنشینان القا می‌کند. تنها نکته انتقادبرانگیز در این کابین، طرح صفحه نشان‌دهنده‌ها است که حتی نسبت به سال تولید خودرو نیز قدیمی به ‌نظر می‌رسد.

در مقابل، طبیعی است که میتسوبیشی اوتلندر به ‌عنوان یک خودروی جوان‌تر نسبت به هیوندای وراکروز، طراحی به‌روزتری را ارائه دهد. نقطه قوت طراحی این خودرو، نمای جلوی آن است که با استفاده فراوان از نوارهای کرومی در جلوپنجره، سپر و حاشیه چراغ‌ها، حسی از لوکس‌بودن و قدرت را القا می‌کند. نمای عقب این کراس‌اوور ژاپنی نیز در عین سادگی، چهره‌ای شکیل و هماهنگ را به نمایش می‌گذارد.   

اما می‌توان گفت که طراحان میتسوبیشی وقت چندانی برای طراحی نمای جانبی این خودرو صرف نکرده‌اند؛ چراکه میتسوبیشی اوتلندر در این بخش، کمی ساده و جعبه‌مانند به نظر می‌رسد.

داشبورد میتسوبیشی اوتلندر نیز به‌ حالت راننده‌محور طراحی شده است و اجزای آن در مقایسه با اجزای داشبورد هیوندای وراکروز، به‌روزتر و جذاب‌تر هستند؛ اما باید پذیرفت که طرح خاص و نامتقارن آن، به مذاق بسیاری از افراد خوش نمی‌آید.

در مجموع، برای مقایسه هیوندای وراکروز و میتسوبیشی اوتلندر از نظر طراحی می‌توانیم بگوییم که میتسوبیشی اوتلندر از منظر به‌روزبودن و جذابیت‌های جوان‌پسندانه، نمره بالاتری را کسب می‌کند؛ اما هیوندای وراکروز عامه‌پسندتر ظاهر شده است.

مقایسه هیوندای وراکروز با میتسوبیشی اوتلندر از نظر مشخصات فنی

هیوندای وراکروز با یک پیشرانه 6سیلندر 3/8 لیتری تنفس طبیعی در بازار کشور ما عرضه است. پیشرانه مذکور، حداکثر قدرت 260 اسب‌بخار و حداکثر گشتاور 348 نیوتن‌متر را تولید می‌کند و با اتصال به یک گیربکس 6‌سرعته اتوماتیک، نیروی خود را به هر دو محور این کره‌ای قدبلند انتقال می‌دهد. مصرف سوخت ترکیبی و شتاب صفرتاصد رسمی هیوندای وراکروز نیز به‌ترتیب برابر با 11/5 لیتر در صد کیلومتر و 8/5 ثانیه است.

 میتسوبیشی اوتلندر هم با یک پیشرانه 2/4 لیتری تنفس طبیعی به بازار کشور ما راه یافته است. این پیشرانه که با کد 4B12 شناخته می‌شود؛ حداکثر قدرت 168 اسب بخار و حداکثر گشتاور 222 نیوتن‌متر را تولید و نیروی خود را از طریق یک گیربکس اتوماتیک ضریب‌متغیر (CVT) و سیستم چهارچرخ متحرک 4WD، روانه هر دو محور میتسوبیشی اوتلندر می‌کند.

میتسوبیشی اوتلندر برای پیمایش هر صد کیلومتر مسافت در سیکل ترکیبی، 2/2 لیتر سوخت کم‌تری نسبت به رقیب کره‌ای خود مصرف می‌کند؛ اما در مقابل، رسیدن آن از سرعت صفر به صد کیلومتر در ساعت نیز 2/3 ثانیه بیش‌تر طول می‌کشد!

لازم به ذکر است که در سال 2018 تعداد نسبتا محدودی از نسخه‌های پلاگین هیبرید میتسوبیشی اوتلندر (اوتلندر PHEV) نیز در بازار کشور ما عرضه شد؛ اما با توجه به تفاوت فنی خیلی زیاد این نسخه‌ها با هیوندای وراکروز، از بررسی آن‌ها صرف‌نظر می‌کنیم.

مقایسه هیوندای وراکروز با  میتسوبیشی اوتلندر در بخش امکانات رفاهی

هیوندای وراکروز در مقام یک خودرو نسبتا قدیمی، امکانات رفاهی بسیار خوبی دارد و حتی در برخی موارد مثل تهویه مطبوع جداگانه برای سرنشینان عقب، سردکن صندلی راننده و تنظیم برقی صندلی سرنشین جلو، نسبت به رقیب ژاپنی جوان‌تر خود، برتر ظاهر می‌شود. البته این خودرو نیز به‌ رسم همیشگی خودروهای کره‌ای، از مبادی گوناگون و با تیپ‌های گیج‌کننده‌ای به بازار ایران راه یافته است و نسخه‌های کم‌آپشن آن نیز در بازار یافت می‌شوند.

 از سوی دیگر، میتسوبیشی اوتلندر نیز در سه تیپ مختلف به بازار ایران راه پیدا کرده است که با نام‌های تیپ 3، 4 و 5 شناخته می‌شوند. کم‌تعدادترین تیپ این خودرو، تیپ 4 است که صندلی‌های ردیف سوم، تریم داخلی دورنگ (مشکی-کِرِم) و سیستم صوتی حرفه‌ای راکفورد فازگیت (Rockford Fosgate) را به صورت استاندارد دارد. تیپ 3 به ‌جز سه آپشن ذکرشده، در بقیه موارد با تیپ 4 یکسان است.

محبوب‌ترین و فول‌ترین تیپ این خودرو در بازار کشور، تیپ 5 است که از سال 2017 توسط شرکت آرین موتور عرضه شد. این تیپ مانند تیپ 3 به صورت پنج‌نفره است، اما امکاناتی مثل دوربین 360 درجه، سنسور پارک جلو، گرم‌کن غربیلک فرمان، ترمز پارک برقی مجهز به اتوهلد، آنتن کوسه‌ای و شیشه‌های عقب دودی را دارد که در دو تیپ دیگر موجود نیستند.

همین چند آپشن اضافه‌شده به ميتسوبيشی اوتلندر تيپ5، به‌علاوه دی‌لایت، استارت دکمه‌ای و شيفترهای تعويض‌دنده پشت فرمان، آپشن‌هايی هستند که در هيونداي وراکروز ديده نمی‌شوند.

 مقايسه ايمنی هيوندای وراکروز با ميتسوبيشی اوتلندر

هیوندای وراکروز با وجود سیستم‌های کنترل پایداری و کنترل کشش در کنار 6 عدد ایربگ، نسبت به سال تولید خود وضعیت ایمنی بسیار خوبی دارد؛ اما طبیعی است که میتسوبیشی اوتلندر به‌عنوان یک خودرو جدیدتر، تجهیزات ایمنی بیش‌تری را همراه داشته باشد.

از جمله تجهیزات ایمنی میتسوبیشی اوتلندر که در رقیب کره‌ای دیده نمی‌شود، می‌توان به ایربگ محافظ زانوی راننده، ترمز اضطراری و سیستم کنترل شتاب ناگهانی (UMS) اشاره کرد که البته دو سیستم مذکور تنها در نسخه‌های تیپ 5 یافت می‌شوند.

در مورد سیستم UMS، جالب است بدانید هنگامی که مانعی در جلو یا عقب خودرو وجود داشته باشد و راننده، پدال گاز را به‌ صورت ناگهانی فشار دهد، سیستم مذکور وارد عمل می‌شود و با کاهش گشتاور پیشرانه، سعی می‌کند مانع از برخورد شود یا حداقل شدت آسیب را کاهش دهد.

 از نظر نتایج تست‌های ایمنی نیز وضعیت هر دو خودرو مناسب است. هیوندای وراکروز در تست موسسه آمریکایی NHTSA موفق به کسب 5 ستاره ایمنی شده است.

میتسوبیشی اوتلندر نیز در تست‌های موسسه اروپایی EuroNcap شرکت کرده و تعداد ستاره‌های مشابهی با رقیب کره‌ای خود به ‌دست آورده است.

مقایسه تجربه رانندگی هیوندای وراکروز با میتسوبیشی اوتلندر

در ادامه مقایسه هیوندای وراکروز و میتسوبیشی اوتلندر، به قسمت مهم تجربه رانندگی می‌رسیم. در زمینه فضای کابین و نرمی سواری، باید بگوییم که هر دو خودرو وضعیت مناسبی دارند و در سفرها، رفاه خوبی را برای سرنشینان خود به ارمغان می‌آورند. البته صندلی‌های هیوندای وراکروز راحتی بیش‌تری دارند.

از نظر شتاب‌گیری و لذت رانندگی نیز طبیعی است که هیوندای وراکروز با پیشرانه 6سیلندر قدرت‌مند خود جایی برای عرض‌اندام میتسوبیشی اوتلندر 4سیلندر باقی نگذارد؛ البته محصول میتسوبیشی نیز به‌هیچ‌عنوان خودرو تنبلی نیست و حتی در مقایسه با بسیاری از رقبای 4سیلندر خود بهتر عمل می‌کند؛ اما در هر صورت؛ باید پذیرفت که مجموعه فنی این خودرو، یارای رقابت با یک پیشرانه 3/8 لیتری V6 را ندارد.

نکته شاخص در عملکرد فنی میتسوبیشی اوتلندر، هندلینگ بسیار خوب آن برای خودرویی در این سطح است که در پیمایش جاده‌های پرپیچ‌وخم حس اطمینان مناسبی را برای راننده ایجاد می‌کند.

در نهایت، به بحث قابلیت‌های خارج جاده‌ای می‌رسیم؛ واضح است که هیچ ‌یک از دو خودروی مورد بحث، در کلاس SUV‌های واقعی و با توان آفرود بالا قرار نمی‌گیرند و باید فکر سفر به کویر مرکزی ایران را با آن‌ها از سر بیرون کنید! اما جای نگرانی چندانی نیز وجود ندارد. چراکه هیوندای وراکروز و میتسوبیشی اوتلندر در آفرودهای سبک و طبیعت‌گردی‌های آخر هفته مناسب ظاهر می‌شوند و مالک خود را ناامید نخواهند کرد.

مقایسه هیوندای وراکروز با میتسوبیشی اوتلندر از نظر شرایط بازار

هیوندای وراکروز در زمان خود محبوبیت بسیار خوبی را در بازار کشور ما به ‌دست آورد. در حال ‌حاضر نیز هرچند این خودرو به اندازه گذشته محبوب نیست، اما کماکان افرادی که به ‌دنبال یک کراس‌اوور جادار و قدرت‌مند هستند، هیوندای وراکروز را نیز به ‌عنوان یکی از گزینه‌های مدنظر خود قرار می‌دهند.  

میتسوبیشی اوتلندر نیز در سال‌های اخیر نتوانست آن‌چنان مقابل رقبای هم‌رده‌ای مثل هیوندای سانتافه و کیا سورنتو قدعلم کند؛ اما بااین‌وجود، می‌توان این کراس‌اوور ژاپنی را جزو خودروهای پرطرف‌دار بازار محسوب کرد. نکته مثبت میتسوبیشی اوتلندر، قیمت ارزان‌تر آن نسبت به اکثر رقبا است که هم‌اکنون و با افزایش شدید قیمت‌ها، این اختلاف قیمت نمود بیش‌تری نیز دارد و شاید باعث شود تا خریداران بیش‌تری جذب این خودرو شوند.

در یک کلام، می‌توانیم وضعیت بازار فروش هیوندای وراکروز و میتسوبیشی اوتلندر را متوسط رو به بالا توصیف کنیم؛ به‌گونه‌ای که شاید نتوان این دو خودرو را به پول نقد تشبیه کرد؛ اما قطعا روی دست مالک نیز نمی‌مانند.

وضعیت گستردگی خدمات پس‌ازفروش و فراوانی قطعات یدکی هر دو خودرو نیز مناسب است. البته قطعات یدکی میتسوبیشی اوتلندر، معمولا قیمت مناسب‌تری نسبت به قطعه مشابه در هیوندای وراکروز دارند.

جمع‌بندی مقایسه هیوندای وراکروز با میتسوبیشی اوتلندر

در پایان مقایسه هیوندای وراکروز و میتسوبیشی اوتلندر، می‌توانیم بگوییم که هیوندای وراکروز در فاکتورهای عملکرد فنی، لذت رانندگی و نرمی سواری، برتر از رقیب ژاپنی خود ظاهر می‌شود. در مقابل، به‌روزبودن طراحی، ایمنی، مصرف سوخت و استهلاک از عواملی هستند که میتسوبیشی اوتلندر را از رقیب خود پیش می‌اندازند. در زمینه فضای کابین، وضعیت خدمات پس‌ازفروش و امکانات رفاهی نیز می‌توان نمره تقریبا یکسانی به این دو خودرو داد.

انتهای پیام/