مذاکرات صلح افغانستان میان هیات دولت جمهوری اسلامی افغانستان و گروه طالبان از تاریخ ۲۲ سنبله/ شهریور در دوحه، پایتخت قطر آغاز شد و علیرغم نشست های مکرر گروه های تماس دو طرف، تاکنون حتی بر طرزالعمل مذاکرات نیز توافق نشده است.

در این راستا «دکتر علی واحدی»، کارشناس و آگاه مسائل سیاسی افغانستان در گفتگو با خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان ابعاد مختلف مذاکرات صلح افغانستان را تشریح کرده است که متن کامل آن را در زیر مشاهده می کنید:

آمریکا به دنبال بزرگ کردن مسائل مذهبی در مذاکرات است

حدود ۴۰ روز است که گفتگو میان دولت افغانستان و طالبان در دوحه، پایتخت قطر جریان دارد، اما متاسفانه در طول این ۴۰ روز هیچ گونه توافقی صورت نگرفته است.

دو طرف باید سعی کنند از این فرصت مناسب بهره برداری درست کنند؛ هیچ گروه و قدرت خاصی به تنهایی نمی تواند ساختاری به وجود بیاورد که موفق باشد، چون ساختاری موفق است که از دید اجتماعی، اعتقادی، فرهنگی و سیاسی و ... منطبق بر خواست ملت باشد.

ملت افغانستان مسلمان هستند، پس چرا طالبان باید مسائل مذهب را پیش بکشد؟ اینها برنامه دشمن بود که می خواستند این مسائل را بزرگ کنند تا بین ملت افغانستان وحدت و هماهنگی نباشد و یک دولت مقتدر و مستقل که کارایی خوبی برای ملت داشته باشد، مشکلات را برطرف کنند و امنیت و آزادی افغانستان را تضمین کنند به وجود نیاید؛ لذا سناریوی بزرگ کردن برخی مسائل مانند مذهب و نژاد را پیش کشیدند و در پشت صحنه گرداننده آن غربی ها و آمریکا است.

طالبان و دولت دور از فشارهای خارجی گفتگو کنند

طرفین باید کوشش کنند که با اعتماد و تکیه بر مردم امور را به پیش ببرند. وقتی حرف از اسلام است همه اقوام و مذاهب زیر آن قرار می گیرند و حقوق همه حفظ می شود. لذا روی محورهای اصلی کنار بیایند و اعتماد مردم را جلب کنند و به فشارهای پشت پرده کاملا پشت نمایند. چه دولت و چه طالبان باید به وابستگی هایی که قبلا به غیر از مردم داشتند پشت کرده و به ملت رو کنند.

افغانستان یک کشور بسیار غنی است و قبل از این ۴۰ سال اخیر، اگر تاریخ افغانستان را مطالعه کنید افغانستان در بسیاری از جهات مانند کشاورزی و دامداری خودکفا بوده است؛ از روزی که کشورهای خارجی پایشان به افغانستان باز شد، از زمان تجاوز شوروی تا کنون، ما می بینیم افغانستان دچار چالش شد. مثلا افغانستان اصلا به گندم نیاز نداشت اما مجبور شدند که از خارج وارد کنند برای اینکه آن کشاورزی که باید گندم و مواد اولیه را بکارد مشغول کشت مواد مخدر شد. خارجی ها به بهانه کنترل مواد مخدر آمدند ولی بعدا ثابت شد که آمریکا و ناتو در قاچاق مواد مخدر دست اول را دارند.

ملت ما همیشه فداکار، در صحنه و صبور بوده است اما مشکل ما از خواص است چه از سوی دولت و چه از سوی طالبان و دیگر گروه ها. اگر اینها واقعا استقلال افغانستان را می خواهند باید دور از فشارها گفتگو کنند.

طالبان که می گوید آمریکا اشغالگر است چطور توافق با آمریکا را مبنا قرار می دهد؟ یا دولت چرا شروطی را وضع می کند و تاکید دارد که نیروهای خارجی در افغانستان باشد. آنها باید عبرت بگیرند و به ملت تکیه کنند. لذا هر زمانی که اینها به این نکته برسند که دور از فشارهای خارجی گفتگو کنند به نتیجه خواهند رسید.

نظام جمهوری اسلامی ایران الگوی خوبی برای افغانستان است

اسم نظام مهم نیست بلکه ساختار آن مهم است. بعد از ۱۴۰۰ سال از ظهور اسلام یک نظام خوب مانند جمهوری اسلامی ایران به وجود آمد و این الگوی خوبی است که می تواند جامعه را اداره کند و پاسخگو باشد. الان یک طرف می گوید امارت و یک طرف دیگر می گوید جمهوریت؛ اینها یک جنگ روانی و زمینه دادن برای دشمن است. اگر عقلانیت را به کار ببریم ما می توانیم به اسلام و به خواسته های ملت تکیه کنیم و به وابستگی ها پشت نماییم.

الان که نیروهای خارجی دارد می رود چه معنی دارد که دولت و طالبان علیه یکدیگر تقویت شوند تا همدیگر را از بین ببرند. این خواست آمریکا است؛ خواست آنها این است که ادعا کنند اگر ما برویم افغانستان روز خوش نمی بیند در حالی که حضور آنها این بلا را سر ما آورده است.

انتهای پیام/