
علم الهدی بیان کرد: همین وضعیت نیز در زمان زندگی حضرت رضا (ع) پیش آمد، حکام بنی امیه و بنی عباس با زندانی کردن و کشتن اهل بیت (ع) میخواستند جریان امامت را قطع کنند، اما موفق نشدند تا این که مامون عباسی توطئهای چید که با اجرای آن خودش را به عنوان وارث بر حق خلافت اهل بیت (ع) جا بزند و تصمیم گرفت امام رضا (ع) را از مدینه به خراسان بیاورد و در نقطهای دور دست ظاهرا خلافت مسلمین را به ایشان واگذار کند و خودش ولیعهد بشود و پس از کشتن ایشان در پیش افکار عمومی خود را به عنوان خلیفه جایگزین ایشان معرفی کند خلافت را در امامت ادغام کند تا بین عموم مسلمانان مشروعیت بگیرد و جریان امامت نیز قطع بشود.
او تصریح کرد: شهادت امام رضا (ع) دو سال و چهار ماه طول کشید در حالی که واقعه کربلا در یک روز تمام شد، حضرت رضا (ع) از نیت شوم مامون اطلاع داشتند، اما مجبور شدند از مدینه به سوی خراسان تحت الحفظ حرکت کنند و در تمام مسیر نیز برای روشنگری مردم تلاش کردند به رغم این که ماموران مامون که همراه وی بودند از روشنگری ایشان پیشگیری میکردند ایشان در مسیر سفر خود در شهر نیشابور برای مردم حدیث سلسله الذهب را خواندند که "کلمه لا اله الا الله حصنی و من دخل حصنی امن من عذابی، بشرطها و شروطها و انا من شروطها".
نماینده، ولی فقیه در خراسان رضوی تاکید کرد: در بدو ورود امام رضا (ع) به مرو، مامون ظاهرا در انظار عمومی به ایشان پیشنهاد پذیرفتن خلافت میدهد که ایشان میگویند اگر خلافت امری خدایی است پس نمیتوانی آن را به من بدهی و اگر از آن تو نیست هم نمیتوانی آن را به من ببخشی که مامون با زور و تهدید ایشان را به عنوان ولیعهد معرفی میکند.
علم الهدی اظهار کرد: در مدت حضور ایشان نیز در مرو حوادثی مثل برگزاری نماز عید پیش آمد که اول خود مامون به ایشان پیشنهاد برگزاری نماز را داده بود که ایشان فرمودند من نماز را به شیوه جدم برگزار میکنم و بعد با پای برهنه برای خواندن نماز حرکت کردند، اما وقتی خبر حضور خیل جمعیت برای برگزاری نماز به امامت ایشان به مامون رسید سراسیمه شد و ایشان را از نیمه راه برگرداند و خودش برای نماز رفت یا استجابت نماز طلب باران امام هشتم (ع) نیز بیش از گذشته به محبوبیت ایشان در بین مردم مرو انجامید و همه نقشههای شوم مامون را به شکست کشید و این گونه شد که خلیفه عباسی تصمیم قطعی به قتل امام هشتم (ع) گرفت و ایشان را با زهر مسموم کرد و به شهادت رساند.