در این پژوهش اشاره نشده است که چرا افرادی که در گذشته مشکلات روحی و اضطراب داشته اند، بیشتر در معرض مرگ باشند، اما تیم دانشگاه بیل معتقد است که سطح بالای التهابات این بیماران و یا حتی دارو‌هایی که برای درمان مسائل روانی استفاده می‌شود، می‌تواند خطر کرونا را افزایش دهد.

براساس این پژوهش ویروس کرونا به مغز، ریه ها، قلب و عروق خونی حمله می‌کند، از این رو افرادی که سابقه مشکلات روانی و عقلی دارند ممکن است یکی دیگر از گروه‌های پرخطر مبتلایان به این ویروس باشند.

با این همه هیچ کس در مقابل ویرس کرونا مصون و ایمن نیست، چه افرادی که هنوز مبتلا نشده اند و چه آنان که یک بار به این ویروس مبتلا شده اند؛ نمی‌توانند مدت زیادی را ایمن باشند، اما هرچه بیشتر با ویروس کرونا آشنا می‌شویم، باید گروه‌های پرخطر بیشتری را به لیست خود اضافه کنیم: کهنسالان، افرادی که سیستم دفاعی ضعیفی دارند، مبتلایان به مرض قند، مبتلایان به بیماری‌های قلبی، ریوی و کلیوی، مبتلایان به فشار خون، سرطانی‌ها و مبتلایان به بیماری سلول داسی شکل.

تاکنون توسط مراکز کنترل یا پیشگیری از بیماری‌ها مورد روانی یا عصبی به عنوان عامل خطر کووید ۱۹ معرفی نشده است، اما با این وجود بهتر است کسانی که سابقه این نوع بیمار‌ی ها را دارند بیشتر مراقب باشند.

از بین ۱۶۸۵ بیماری که به دلیل ابتلا به کرونا به بیمارستان منتقل شده و در تحقیقات دانشگاه بیل مشارکت داشته اند، حدود ۴۷۳ نفر سابقه مشکل اضطراب داشته اند که این میزان حدود ۲۸ درصد از مجموع مبتلایان است. در مجموع حدود ۲۰ درصد از کل مبتلایان نیز به خانه باز نگشتند و حین انجام تحقیق جان خود را از دست داده‌اند. ۱۴۴ نفر از جانباختگان کسانی بودند که سابقه بیماری روحی داشته اند.

با توجه به مدت زمانی که بیماران در بیمارستان سپری کرده بودند، عوامل خطری که منجر به مرگ شده بود بسیار متفاوت است، کسانی که سابقه مشکل روانی داشتند زودتر از سایرین جان خود را از دست می‌دادند. به گونه‌ای که بیش از ۳۵ درصد از افرادی که مشکل نگرانی، افسردگی، زوال عقل، روان پریشی و امثال آن را داشتند پس از گذشته دو هفته از ورود خود به بیمارستان فوت می‌کردند.

در هفته چهارم تحقیقات میانگین جانباختگان تا حدودی به توازن رسید و حدود ۴۴.۸ درصد افراد با سابقه مشکلات روانی جان باختند و ۳۱.۵ درصد از افرادی که هیچ سابقه روانی نداشتند.