هزار چهره کرونا از نگاه روانشناسی
هیچ تصور مشخصی از ویروس کرونا وجود ندارد و باور پذیری و جدی گرفتن آن در بین مردم بسیار دشوار است.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،اداره برآورد و افکارسنجی معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی مازندران اعلام کرد: در مورد ویروس کرونا هیچ تصور مشخصی از این بیماری وجود ندارد، اگر به جای این بیماری، بیماری‌های واگیردار دیگری نظیر طاعون، وبا، سیل فراگیر می‌شد، پذیرش و باور پذیری آن به دلیل تجربه تاریخی آن در بین مردم بیشتر بود.
در مواجه با این بیماری ناشناخته که مبداً آن یک کشور خارجی است، باور پذیری، پذیرش و جدی گرفتن آن در بین مردم بسیار دشوار است.
میزان فراگیری، ابتلا و مرگ سریع افراد سبب شد که در نظر عامه مردم به جای ایجاد حس همدلی، درک بیمار و خانواده و سوگواری، وحشت زیادی در بین مردم به وجود آید که نتیجه آن غلبه احساسات بر منطق و عدم مواجه منطقی با این بیماری است.
کاهش روابط بین فردی، خانوادگی و اجتماعی
با توجه به سرایت سریع این بیماری توصیه‌های بهداشتی بر حضور در خانه و قرنطینه خانگی و شهری استوار است.
چنین روندی سبب شد تا میزان ارتباطات مردم بسیار اندک شده و عموماً از حضور در جمع خودداری کنند.
بیشتر بخوانید
روند رو به رشد این بیماری سبب شد تا بسیار از دورهمی‌ها نیز از جریان روابط خویشاوندی حذف شود و مردم فرصت دیدار با هم را از دست بدهند.
درد و رنج بیماران مبتلا به کرونا و خانواده‌های آن‌ها
درد و رنجی که بیماران مبتلا به کرونا و خانواده‌های آن‌ها تحمل می‌کنند بسیار شدید و غیر قابل تحمل است.
این بیماران با یک بیماری پیش رونده دست و پنجه نرم می‌کنند و در تصور بسیاری از آن‌ها ابتلای به این بیماری برابر با مرگ در نظر گرفته می‌شود.
چنین تصوری تحمل و درد و رنج آن را بسیار دشوار می‌سازد و لحظات بسیار دشواری را در غریبانه‌ترین دوره عصر حاضر سپری می‌کنند.
در انزوای بیماران و خانواده‌های آن‌ها شاهد نوعی طرد شدگی و برچسب زدگی به این بیماران و خانواده‌های آن‌ها هستیم.
چنین مشکلی در بین خانواده‌های بیمارانی که فوت کرده اند مضاعف‌تر است و بسیاری از مراودات و تعاملات آن‌ها با همسایه‌ها و اطرافیان تعطیل می‌شود.
شادی‌ها رنگ باختند
یکی از پیامد اجتماعی بیماری کرونا به زوال شادی و نشاط از جامعه بر می‌گردد.
کافه ها، رستوان ها، ورزشگاه ها، سینما و سالن‌های نمایش تعطیل شده است و مردم امکان جمع شدن دور هم را ندارند، ترس و نگرانی در کانون و محور مناسبت‌های مردم قرار گرفته است.
برخی از افراد خودخواهانه و به دنبال سود و نفع شخصی خود هستند و بسیاری از شرایط به وجود آمده برای فروش کالا‌های خود و احتکار آن استفاده می‌کنند.
در چنین شرایطی فرد گرایی رشد می‌یابد و برای بقای خویش بسیاری از ارزش‌های اخلاقی را فدای منافع شخصی خود می‌کنند.
انتهای پیام/ س
