به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، تیم تراکتور برای دومین فصل پیاپی نتوانست علی رغم انجام هزینه‌های قابل توجه در لیگ برتر، کاری از پیش ببرد. این تیم که در ۲ سال اخیر خرید بازیکنان گرانقیمت برایش کار بسیار آسانی بوده، به مانند فصل گذشته خیلی زود از کورس قهرمانی جا ماند و اکنون در فاصله ۳ هفته مانده به پایان مسابقات، کسب سهمیه اش نیز به، اما و اگر‌ها وابسته است. در این میان، اما بازار تکذیب‌ها در میان مسئولان باشگاه تراکتور داغ است! در این گزارش نگاهی داریم به عاملی مهم که بدون شک تاثیر زیادی در وضعیت فعلی تراکتور داشته است.

از آبراموویچ تا زنوزی

محمدرضا زنوزی زمانی که مالکیت باشگاه تراکتور را بر عهده گرفت با وعده‌های جذاب خود خیلی زود توجهات را به سمت تبریز جلب کرد. خرید بازیکنان گرانقیمت و اظهارنظر‌های جنجالی در ۲ فصل اخیر، از زنوزی یک چهره جذاب برای رسانه‌ها ساخته است. این در حالی است که در چارت باشگاه‌های حرفه‌ای، به طور معمول مالک باشگاه نقش مستقیمی در بازی‌های رسانه‌ای و خرید و فروش بازیکنان ندارد. زمانی که آبراموویچ مالک چلسی شد، "پیتر کنیون" در سال ۲۰۰۳ از منچستر یونایتد جدا و به عنوان مدیر اجرایی راهی چلسی شد. او در این پست موفق شد هزینه‌های قابل توجه مالک روس را به بهترین شکل ممکن در امور باشگاه مدیریت کرده و دوران اوج آبی‌های لندن را رقم بزند. در کنار محمدرضا زنوزی چنین فردی دیده نمی‌شود و به طور معمول مدیران زیردست مالک باشگاه، بیشتر نقش ناظر را داشته اند. این موضوع به خودی خود به مالک باشگاه نیز ضربه‌هایی را وارد کرده است.

مدیرانی برای تکذیب!

مدیران عامل باشگاه تراکتور در ۲ فصل گذشته، که تعدادشان از حد استاندارد نیز بسیار فراتر بوده، نتوانسته اند تا کنون آن نقشی را که باید، ایفا کنند و به طور معمول در تنش‌های رسانه‌ای و خارج از مستطیل سبز، پشت مالک باشگاه پنهان شده اند. در طول این ۲ فصل، تنها فعالیت قابل توجه مدیران باشگاه تراکتور، تکذیب مواردی بود که بیشترشان نیز حقیقت داشته اند و مرور زمان به خوبی آن‌ها را عیان ساخته است. این در حالی است که باشگاهی، چون تراکتور که مالکی متمول دارد و هزینه کردن برایش برخلاف خیلی از باشگاه‌ها که از مشکلات مالی رنج می‌برند، کار دشواری نیست، نیاز به مدیرانی دارد که بتوانند اوضاع را به خوبی مدیریت کرده و هزینه‌های هنگفتی که در باشگاه می‌شود را به سمت موفقیت سوق دهند. این که مدیران باشگاه تراکتور این اختیارات را دارند و از آن استفاده نمی‌کنند، یا اینکه چنین اختیاراتی به آن‌ها داده نشده، ابهام بزرگی است که هنوز کسی پاسخ آن را نمی‌داند.

تراکتور یک تیم مردمی است

برخی از افراد معتقدند که تراکتور تیمی خصوصی است و نیازی به توجیه اقدامات و هزینه‌هایی که در آن صورت می‌گیرد، نیست. این یک استدلال به طور کامل اشتباه است. بدون پرداختن به مسائلی، چون فیرپلی مالی که گریبان تیم‌های صاحب نامی، چون منچسترسیتی را در فوتبال انگلیس گرفته، ذکر این نکته خالی از لطف نیست که تراکتور شاید یک تیم خصوصی باشد، اما هر چه داشته و دارد از هوادارانش است. هوادارانی که سال هاست در انتظار کسب موفقیت هستند.

این موفقیت هر سال به سال بعد موکول می‌شود و اعصاب خردی و ناراحتی اش می‌ماند برای هوادارانی که در سرما و گرما پای تیم شان ایستاده اند! برای همین است که استدلال بالا اشتباه است. مدیران باشگاه تراکتور باید بدانند که حتی به عنوان یک تیم خصوصی موظف به شفاف سازی و پاسخ گویی به خیل عظیم هواداران شان هستند، هوادارانی که همیشه از آن‌ها به عنوان سرمایه یاد شده، اما در روز‌های سخت کسی به حال شان توجهی نداشته است.

بیشتر بخوانید

• بی اطلاعی باشگاه تراکتور از توافق با سرمربی اسکاتلندی

انتهای پیام/