به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، شب گذشته هفتاد و یکمین قسمت از برنامه سینمایی «هفت» با حضور لطف الله سیاهکلی، سید محمد حسینی (کارشناسان رسانه)، محمدرضا مقدسیان، پوریا پیشوایی (کارشناس و کارگردان فیلم کوتاه تاسوکی) روی آنتن شبکه سوم سیما رفت. در این گزارش خلاصه‌ای از مباحث مهم برنامه را مطرح می‌کنیم:
باید بین ممیزی‌های رسانه ملی، نمایش خانگی و سینما فرق قائل بود
در اولین میزگرد این هفته برنامه، لطف الله سیاهکلی (نایب رئیس کمیسیون فضای مجازی و رسانه مجلس شورای اسلامی) و سید محمد حسینی (کارشناس فرهنگی) حضور داشتند و درباره چالش‌های جدید نمایش خانگی و وضعیت بلاتکلیف این حوزه مواردی مطرح شد.
سیاهکلی دراین باره گفت: باید بررسی کنیم و ببینیم وزارت ارشاد و صدا و سیما چه وظایفی دارند و تولید سریال زیر مجموعه کدام نهاد است. ما نگاه می‌کنیم به وظایف ارشاد و می‌بینیم ارشاد دو محیط انتشار دارد یکی سینما و یک تئاتر. آیا در سینما و تئاتر می‌شود، سریال پخش کرد؟
وی افزود: ما وقتی می خواهیم کاری را انجام دهیم، باید تخصص آن را داشته باشیم. تولید فیلم در سینما خیلی با تلویزیون فرق دارد. چرا؟ چون وقتی رسانه ملی کاری را پخش می کند، از بچه دو ساله تا یک میانسال آن را می‌بیند. اگر سریال سازی تخصص ارشاد بود موفق می شد؛ ولی نمایش خانگی خیلی اصول خانوادگی را زیر سوال برده است.در وی او دی‌ها کنترل رسانه در دست مصرف کننده است. پس ما رسانه‌های جدیدی داریم که انتخاب محتوا با مصرف کننده است.
سیاهکلی اظهار کرد: ممیزی‌های رسانه ملی باید با ممیزی‌های نمایش خانگی فرق داشته باشد. چون بسیاری از مطالبی که میخواهیم بگوییم را در تلویزیون نمی‌شود، گفت. اگر ما بین ممیزی‌های رسانه‌های نوین، تلویزیون و سینما فرق قائل نشویم اشتباه دیگری را صورت دادیم. اگر واقعاً رسانه ملی بخواهد در این زمینه ورود کند، باید با یک تیم متخصص وارد شود. نباید خانواده، جایگاه مادر و .. را فروحت تا پول در آورد. باید به زندگی واقعی مردم نزدیک شویم. ما هرچه در وی او دی به زندگی واقعی مردم نزدیک‌تر شویم، موفق تریم.
گرفتن نمایش خانگی از ارشاد کار اشتباهی است
سید محمدحسینی کارشناس فرهنگی هم گفت: آنچه در فرایند سپردن نظارت بر محتوای شبکه نمایش خانگی به ارشاد سپرده شد، مرتبط با قانون بود. در واقع بر اساس مصوبه سال ۶۱ ابلاغ شد. اینکه فضای انتشار در ارشاد خوب نیست درست، اما اینکه نمایش خانگی از ارشاد گرفته شود به نظرم من درست نیست. اینکه اساسا نظارت درستی صورت نگرفته است کاملا بدیهی است، اما این دلیل کاملی نیست برای گرفتن این بخش از ارشاد و دادن آن به تلویزیون. به این نکته باید اشاره کنیم که ارشاد یک شخص نیست یک مجموعه است که برخی از مدیران آن از تلویزیون به ارشاد آمده اند. سوال جدی‌تر این است که آیا رفتنش به سمت تلویزیون مشکل را حل می کند یا یک پیچیدگی جدید را به وجود می‌آورد؟ در تلویزیون یکسری خط قرمز‌ها وجود دارد که بر اساس اصول سنتی و عرفی تبدیل شده به یکسری لکنت‌ها.
طبق روال هر هفته میز رسانه برنامه هفت هم در مورد برخی اخبار مهم سینمایی با حضور حسین سلطان محمدی، مهدی شیخ صراف و به میزبانی پژمان کریمی سپری شد.
مهدی شیخ صراف گفت: ما یک بیماری زمینه‌ای در مورد نحوه اکران داشتیم که در دوران بحران این بیماری بروز بیشتری کرد. ما داریم آینده فروشی می کنیم، در حالی که وضعیت زمان حال مشخص نیست. هنوز وقتی فیلمی قاچاق می شود، افراد نمی دانند شکایت خود را در کجا می توانند مطرح کنند.
حسین سلطان محمدی افزود: ما حدود ۶ ماه است که درگیر کرونا هستیم و باید به یک نتیجه جدی برسیم. انتظار می رفت در دوران تعطیلی تصمیمات مشخصی در حوزه اکران گرفته شود، ولی هنوز تصمیمات مشخص گرفته نشده است. اگر از اکران پایین آمدن مستحق جایزه است، پس چرا می خواهیم فیلم‌های دیگری را اکران کنیم.
تاسوکی از آن فیلم‌هاست که در سینما کم داریم
میز گرد این هفته برنامه هفت به معرفی و بررسی فیلم کوتاه «تاسوکی» با حضور محمدرضا مقدسیان و پوریا پیشوایی (کارگردان) برگزار شد.
محمدرضا مقدسیان کارشناس و منتقد سینما درمورد تاسوکی گفت: تاسوکی از آن دسته فیلم‌هایی است که در سینمای ایران کم داریم. بار‌ها و بار‌ها بحث می شود که می خواهیم کار بسازیم، ولی موضوع نداریم. اصلاً لازم نیست کار عجیبی انجام دهیم. باید اطراف خود را مرور کنیم تا بتواینم مخاطب را جذب کنیم. تاسوکی در مورد یک اتفاق بسیار تلخ و ماجرای ریگی است که در سیستان و بلوچستان مردم را قتل عام می کند. حالا چگونه باید آن را به فیلم تبدیل کنیم؟ حجم اتفاقات ناگوار این قدر زیاد است اگر بخواهیم صریح بیان کنیم، خیلی تلخ و اگر بخواهیم مقداری از صراحت کم کنیم، شاید جان مطلب را بگیرد. تمهیدی که پوریا پیشوایی در تاسوکی انتخاب می‌کند، در انتخاب تکنیک ساخت و جلوه‌های ویژه و ارتباط نما‌ها با هم و آنچه که ریتم را شکل می دهد موفق شده است. او یک فضای رویاگونه و یک کابوس تلخ را بیان کرده تا مخاطب بتواند آن را تحمل کند؛ اما روی فیلمنامه نکته دارم.
وی افزود: درست است که ما داریم فیلم کوتاه می‌بینیم، اما انتهای کار را متوجه نمی‌شوم. سرنوشت بچه در انتهای فیلم مشخص نبود و این برای من نکته مبهمی بود. به نظرم تمیز گفتن و کم گفتن بهترین نکته یک فیلم کوتاه است.
پوریا پیشوایی ادامه داد: مرسی که این قدر خوب فیلم را توضیح دادید. من دوست داشتم یک تجربه خاص در فیلم کوتاه داشته باشم؛ فیلم کوتاه برای من یک نقطه جنون است برای رسیدن تنوع. در تاسوکی اتفاقی که برای من افتاد این خشونت عجیب و غریب در خاورمیانه بود. اینکه فکر می کنی هیچ راه فراری از آن نیست، دردناک است. من تعمدی رفتم سراغ این سوژه، می خواستم ذات ترور و کشتار یکسری مردم بی گناه را نشان دهم. من صد در صد واقع گرایی نکردم و میخواستم یک نگاه شخصی به فیلم بدهم تا گزارشی از یک قتل.
انتهای پیام/
