به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
ساری ، زیر سایه درختان بلوط چشمها را که ببندیم، صدای جنگل به خورد جانمان میرود. از نسیم مهربان لا به لای برگها، تا پچ پچ مورچههای عجول و مرالهایی که با تعجب به آدمهای نامهربان نگاه میکنند. مرالهایی که در سالهای نه چندان دور بی ترس و واهمه از تلههای شکارچیان، در جنگلها جولان میدادند.
یکی از اهالی روستای سمسکنده در این باره میگوید: در گذشته وقتی به جنگل میرفتیم شاهد بازیگوشی مرالها و زندگی آزادانه آنها بودیم، اما متاسفانه تیر خشم شکارچیان ادامه حیات آنها را نشانه گرفته و حالا ما فقط این حیوانات زیبا را در اسارت و تحت محافظت میبینیم.
مرال یا گوزن قرمز، نماد تنوع زیستی جنگلهای هیرکانی و از گونههای حمایت شده در جنگلهای شمال است که قلمرو آن از شمال غرب تا ارسباران و از شمال شرق تا بخشهای از خراسان شمالی امتداد دارد.
بیشتر بخوانید
تابستان برای مرالها که بزرگترین پستانداران جنگلهای شمال هستند نمایش بزم و عشق و بقا است، که در آن چرخه تولید مثلشان به تکرار زیبایی میافتد. گوسالههایی که یکی پس از دیگری متولد شده و جان دوبارهای به این پناهگاه میبخشند.
مرتضوی مسئول سایت تکثیر در اسارت مرال در سمسکنده میگوید:. تعداد ۲۱ راس مرال در این پناهگاه حفاظت و نگهداری میشوند که با تولد یک راس گوساله، تعداد مرالها به ۲۲ راس رسیده است و انتظار میرود امسال ۴ گوساله دیگر نیز در این پناه گاه متولد شوند.
مرال از خانواده گوزنها و از بزرگترین گونههای جانوران علفخوار کشور به شمار میرود و جنگلهای هیرکانی زیستگاه طبیعی این گونه به شمار میرود. مرال بزرگترین گونه گوزن ایران است و در گستره جنوبی دریای خزر یعنی مناطق جنگلی استانهای گیلان، مازندران و گلستان زندگی میکند.
احمدی نژاد یکی از محیطبانان میگوید: برنامه حفاظت برای حفظ مرالها با تدابیر و شدت بیشتری درفصل زایش به صورت شبانهروزی در منطقه انجام میگیرد.
او افزود: در آستانه فصل گاوبانگی مرالها، محیطبانان هفتهها در مناطق حفاظتی چادر زده و مستقر بودند تا از شکار این حیوان توسط شکارچیان در فصل جفتگیری جلوگیری کنند.
زندگی مرالها و افزایش تعداد آنها فقط به این پناهگاه ختم نمیشود. سالهای زیادی است که سازمان محیط زیست توانش را برای حفظ و حراست از مرالها گذاشته تا بتواند این گونه ارزشمند را از خطر انقراض نجات دهد.
ربیعی رییس اداره حیات وحش مازندران میگوید: ما در این مرکز ۷۵ درصد موفقیت تولید مثل مرال داشتیم و از گوسالههای متولد شده در پناهگاه سمسکنده توانستیم ۲ مرکز دیگر در تنکابن و محمودآباد را هم راه اندازی کنیم.
سایت تکثیر در اسارت گوزن قرمز (مرال) در پناهگاه حیاتوحش سمسکنده ساری در آذرماه ۱۳۸۶ به منظور افزایش جمعیت گلههای وحشی این گونه جانوری ارزشمند برای نخستین بار در کشور راهاندازی شد و با انتقال پنج راس مرال از قرق گلستان آغاز به کار کرد.
حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ راس مرال در جنگلهای هیرکانی مازندران زیست میکنند که فقط ۲۲ راس آنها اکنون در پناهگاه و مرکز تکثیر سمسکنده ساری نگهداری میشوند.
گزارش از سارا فرهمندراد
انتهای پیام/س