به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، چند هفتهای است که آفتاب داغ تابستان حسابی کلافهمان کرده است و در بعضی از این روزهای داغ کرونایی آلودگی هوا نیز امانمان نمیدهد. آنقدر که براساس دادههای شرکت کنترل کیفیت هوای تهران هفت روز از ۱۳ روز اول تابستان، هوای پایتخت برای گروههای حساس ناسالم بوده و البته مقصر اصلی آلودگی آسمان در همه این روزها ازن بوده است.
آلایندهای که پیشسازهای آن در اثر جلوگیری نکردن از تولید مضاعف اکسیدهای ازت در فعالیتهای صنعتی، احتراق ناقص سوخت در وسایل نقلیه و اجرا نکردن طرح کهاب در جایگاههای عرضه سوخت تولید میشود. اشعه داغ خورشید هم این پیشسازها را به ازن تبدیل میکند. اتفاقی که آلودگی هوا را در روزهای گرم تابستان نیز برای اهالی کلانشهرها به همراه دارد و این آلودگی در سالهای اخیر به دلیل افزایش میانگین دمای هوا، رشد فعالیتهای صنعتی در کلانشهرها و فرسودگی هرچه بیشتر خودروها و موتورسیکلتها بیشتر هم شدهاست.
اکسیژن موجود در هوا که در کنار آب بهعنوان منبع اصلی وجود حیات در کره زمین شناختهمیشود، مولکولی دواتمی است و وقتی این مولکول به حالت سهاتمی درمیآید، به ازن که گازی بهشدت سمی است، تبدیل میشود. گازی که وقتی از حد استاندارد فراتر میرود به بافتهای چشم و دستگاه تنفسی آسیب میرساند و حتی میتواند باعث خشکشدن گیاهان و نابودی فضاهای سبز شهری و محصولات کشاورزی هم شود.
البته واکنشهای تبدیل اکسیژن به ازن بهصورت طبیعی در اتمسفر رخمیدهد و اصولا انجام واکنش بین اکسیژن هوا، ازن و اکسیدهای نیتروژن چرخهای طبیعی در جو زمین به حساب میآید، اما آنچه این چرخه طبیعی را برهم میزند، افزایش مصرف سوختهای فسیلی و بیتوجهی به ضوابط زیستمحیطی در فعالیتهای صنعتی است که باعث بالارفتن غلظت اکسیدهای نیتروژن موجود در هوا و تولید بیشتر ازن میشود.
در کنار این مساله، احتراق ناقص سوخت در وسایل نقلیه و همچنین جلوگیرینکردن از ورود بخارات بنزین به هوا در پمپبنزینها ورود هرچه بیشتر هیدروکربنهای گازی یا همان گازهای آلی فرار به هوا را به همراه دارد. گازهایی که خود بهعنوان پیشسازهای تولید ازن شناختهمیشوند و وقتی در معرض تابش شدید نور خورشید قرار میگیرند، میتوانند زمینه را برای افزایش غلظت آلاینده ازن فراهمکنند.
اینها نکاتی است که یوسف رشیدی، عضو هیاتعلمی دانشگاه شهیدبهشتی درباره نحوه افزایش غلظت آلاینده ازن در هوا با ما در میان میگذارد. او این نکته را هم توضیح میدهد که اصولا برای سنجش کیفیت هوای شهر شش آلاینده معیار شامل چهار گاز منوکسید کربن، دیاکسیدنیتروژن، دیاکسیدگوگرد و ازن به همراه ذرات معلق کوچکتر از ۵/۲ میکرون و ذرات معلق کوچکتر از ۱۰ میکرون اندازهگیری میشوند. هرکدام از این آلایندهها نیز با استاندارد تعیینشدهای مقایسه میشوند و به این ترتیب عددی به دست میآید که نشاندهنده شاخص آن آلاینده در هواست و شاخص کل آلودگی هوای شهر نیز معادل بالاترین عدد در میان شاخص هرکدام از این آلایندههاست.
آلودهشدن هوای شهرها تابع دو پارامتر مهم است. نخست مقدار تولید مواد آلاینده و دوم شرایط هواشناسی. تفاوت اساسی شرایط هواشناسی تابستان و زمستان نیز این است که در روزهای سرد سال بهعلت وقوع پدیده وارونگی دما، میزان تهویه طبیعی هوا کمتر میشود و به همین دلیل، آلایندههای تولیدشده بهمدت طولانیتری در هوا باقیمیمانند. اما در تابستان، تهویه طبیعی هوا بهعلت نبود پدیده وارونگی دما بهتر اتفاق میافتد و به همین دلیل، تاثیر ذرات معلق و آلایندههای گازی در آلودگی هوا کمتر میشود.
با این وجود، افزایش غلظت آلاینده ازن در کلانشهرها در فصل تابستان باعث میشود اهالی این شهرها حتی در روزهای گرم سال نیز از آلودگی هوا در امان نباشند. رشیدی دراینباره توضیح میدهد: در فصل زمستان مصرف سوخت بالاتر است و طبیعتا مونوکسید نیتروژن و گازهای آلی فرار بیشتری وارد هوا میشوند، اما، چون انجام واکنشی که منجر به تولید ازن میشود، نیازمند اشعه ماورای بنفش خورشید است و شدت تابش این اشعه نیز در فصل تابستان خیلی بیشتر از زمستان است، به همین دلیل غلظت آلاینده ازن در روزهای گرم سال نسبت به روزهای سرد خیلی بالاتر میرود.
البته حتی در روزهایی از فصل تابستان که غلظت آلاینده ازن از حد استاندارد فراتر میرود و این آلاینده به عنوان شاخص آلودگی هوای آن روز معرفی میشود، باز هم پیک انتشار ازن بین ساعت ۱۲ ظهر تا ۴ بعدازظهر است و بعد از این ساعتها نیز، چون شدت تابش خورشید به میزان قابل توجهی کاهش مییابد، غلظت آن آلاینده هم به طور طبیعی کمتر میشود. این نکته را نیز محمد رستگاری، معاون نظارت و پایش ادارهکل حفاظت محیطزیست استان تهران به جامجم توضیح میدهد و تاکید دارد در روزهای گرمی که ازن به شاخص آلودگی هوا تبدیل میشود، غلظت این آلاینده در میانه شب به حدی پایین آمده که اساسا میتوان گفت آلودگی از میان رفته است.
در سالهای اخیر رشد فعالیتهای صنعتی بدون توجه به ضوابط زیستمحیطی در کلانشهرهای کشور باعث بالارفتن میزان تولید اکسیدهای نیتروژن شده و افزایش مصرف سوخت در کنار فرسودگی هرچه بیشتر خودروها و موتورسیکلتها نیز گازهای آلی فرار بیشتری را در هوای کلانشهرها منتشر کرده، اما علت اصلی افزایش میزان نگرانی از انتشار آلاینده ازن بهخصوص در فصول تابستان چند سال گذشته، بالا رفتن میانگین درجه حرارت هوای کشورمان بر اثر پدیده گرمایش جهانی است. نکتهای که رد و نشان آن را در میان صحبتهای رئیس سازمان هواشناسی کشور نیز میتوان جستوجو کرد، زیرا همین دو هفته پیش بود که سحر تاجبخش اعلام کرد تابستان امسال دمای هوا بالاتر از حد نرمال خواهد بود.
این در حالی است که براساس آمارهای سازمان هواشناسی سال ۹۸ هم دمای هوا حدود ۳/۱ درجه سانتیگراد بالاتر از حد نرمال بود. نکته دیگری که البته در بالا رفتن شاخص آلاینده ازن در تابستانهای اخیر تاثیرگذار بوده، سختگیرانهترشدن شیوه سنجش سطح آلایندههای هوا در سه سال گذشته است. مسالهای که معاون نظارت و پایش ادارهکل حفاظت محیطزیست استان تهران درباره آن توضیح میدهد: در سه سال اخیر استانداردهای اندازهگیری سطح آلایندههای موجود در هوای پایتخت تغییر کرده است. به این مفهوم که اگر قبلا با رسیدن به عددی خاص غلظت هر کدام از آلایندهها را ناسالم اعلام میکردیم، اکنون با رسیدن به عدد کمتری غلظت آن آلاینده ناسالم اعلام میشود.
ازن گازی سمی است که غلظت بالای آن در هوای کلانشهرها هم برای سلامت انسانها و هم برای محیطزیست زیانآور است. به همین دلیل، نباید مسائلی مانند گرمایش جهانی به بهانهای برای پرهیز از تلاش برای کاهش تولید آن تبدیل شود. چراکه صرفنظر از تمام تلاشهایی که کشورهای مختلف باید برای مقابله با گرمایش جهانی انجام دهند، ما نیز در کشورمان میتوانیم برای پایینآوردن غلظت آلاینده ازن تولید پیشسازهای آن را کاهش دهیم.
کم کردن میزان تولید این پیشسازها نیز با اجرای راهکارهای مختلفی موثر است که از جمله آن میتوان به ارتقای بازده سیستمهای احتراق در منابع سوختی اشاره کرد. رشیدی درباره این راهکار توضیح میدهد: احتراق ناقص سوخت بهخصوص در خودروها و موتورسیکلتها نقش مهمی در تولید گازهای آلی فرار به عنوان بخشی از مهمترین پیشسازهای آلاینده ازن دارد؛ بنابراین اگر ما بتوانیم کیفیت وسایل نقلیه خود را ارتقا دهیم و بهویژه وسایل نقلیه فرسوده را از رده خارج کنیم، هیدروکربنهای نسوخته کمتری در هوا منتشر میشود.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی اجرای کامل طرح کهاب (کاهش، هدایت، انتقال و بازیافت بخارات بنزین) در جایگاههای عرضه سوخت را نیز راهکار مهم دیگر کاهش میزان انتشار گازهای آلی فرار در هوا میداند. طرحی که از سال ۸۷ اجرای آن به شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران واگذار شده، اما براساس اظهارات داریوش گلعلیزاده، معاون مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان محیطزیست هنوز حتی ۱۰ درصد آن نیز اجرا نشده است.
راهکار دیگری نیز که میتواند در کاهش انتشار اکسیدهای ازت به عنوان پیشساز آلاینده ازن موثر باشد، مجهز کردن مراکز صنعتی بزرگ به واحد کنترل ناکس (اکسیدهای نیتروژن) است. این در حالی است که به گفته رشیدی، تعداد کمی از مراکز صنعتی کشور مجهز به چنین واحدی هستند. او همچنین توضیح میدهد با وجود تاثیر مهمی که استفاده از فیلترهای حذف اکسیدهای ازت در سیستمهای خروجی کارخانجات میتواند در کاهش آلودگی هوای کلانشهرها داشته باشد، اساسا بسیاری از کارخانجات کشور از داشتن این فیلترها بیبهرهاند.
گاز سمی ازن که حضور آن در نزدیکی سطح زمین تبعات خطرناکی برای محیطزیست و سلامت انسانها در پی دارد، دقیقا همان گازی است که وجود آن در لایه استراتوسفر موجب فیلتر کردن بخش زیادی از اشعه ماورای خورشید و جلوگیری از خسارتهای بیشمار این اشعه برای کره زمین میشود.
به همین دلیل است که به ازن موجود در استراتوسفر لقب «ازن مفید» و به ازن موجود در نزدیکی سطح زمین (لایه تروپوسفر) لقب «ازن مضر» داده شدهاست. افزایش غلظت ازن در نزدیکی سطح زمین تاثیرات سوئی نیز بر سلامت انسانها در پی خواهد داشت. براساس تحقیقات دانشگاههای علوم پزشکی کشور، مواجهه با این آلاینده میتواند سبب وارد شدن آسیب به سیستم تنفسی، ایجاد سرفه، تحریک گلو، درد قفسه سینه و تشدید آسم شود و مواجهه مکرر با آن نیز تخریب بافت ریه را به همراه دارد.
بالا بودن شاخص آلاینده ازن همچنین میتواند باعث وارد شدن آسیب به بافت چشم، سردرد، آلرژی، حساسیت پوستی، حالت تهوع، حالت خستگی و سرگیجه نیز شود. همه این عوارض نیز البته در کودکان، سالمندان و افراد دارای بیماریهای تنفسی یا قلبی تبعات خطرناکتری را به همراه دارد و به همین دلیل این گروهها در روزهایی که شاخص آلاینده ازن به سطح ناسالم میرسد حتما باید در ساعتهای ظهر و عصر از حضور در فضاهای باز خودداری کنند.
منبع: جام جم
انتهای پیام/