به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هسته‌ی زردآلو از نظر ظاهری شبیه به یک بادام کوچک است. هسته‌ی زردآلوی تازه سفید است. هنگام خشک شدن پوست آن، قهوه‌ای روشن می‌شود.

هسته زردآلو یک دانه واحد است که در داخل پوسته‌ی هسته‌ی یک زردآلو یافت می‌شود. برخی از افراد با عنوان "غذای فوق العاده" جدید معتقدند که هسته زردآلو دارای خاصیت ضد سرطان و تقویت کننده سموم است.

در حال حاضر هیچ تحقیقی برای تأیید این ادعا وجود ندارد که هسته‌ی زردآلو می‌تواند با سرطان مبارزه کند. علاوه بر این، دانشمندان هشدار داده اند که ترکیبات موجود در هسته زردآلو به سطحی که می‌تواند مضر باشد به سیانید بدن تبدیل می‌شود.

هسته‌ی زردآلو از نظر ظاهری شبیه به یک بادام کوچک است. هسته‌ی زردآلوی تازه سفید است. هنگام خشک شدن پوست آن، قهوه‌ای روشن می‌شود.

در مصر، مردم دانه گشنیز و نمک را با هسته زردآلو مخلوط می‌کنند تا یک میان وعده سنتی، معروف به "dokka" تهیه کنند.

برخی از تولید کنندگان از هسته‌ی زردآلو در تولید لوازم آرایشی، دارو و روغن استفاده می‌کنند.

مغز‌ها حاوی پروتئین، فیبر و درصد بالایی از روغن هستند که افراد می‌توانند از آن‌ها استخراج کنند.

برخی از افرادی که در شمال غربی هیمالیا زندگی می‌کنند تصور می‌کنند زردآلو وحشی و مغز آن‌ها و هم از نظر دارویی استفاده می‌کند. کاربرد‌های احتمالی شامل تولید بیودیزل، پوست و محصولات مراقبت از مو است.

روغن مغز تلخ هسته‌ی زردآلو اغلب جزء مواد تشکیل دهنده لوازم آرایشی مانند روغن بدن، کرم صورت، مومیایی کردن لب و روغن ضروری است.

در هند، مردم از روغن هسته زردآلو برای تهیه روغن ماساژ استفاده می‌کنند، زیرا آن‌ها معتقدند که درد را تسکین می‌دهد.

هسته‌های زردآلو چه مواد مغذی را شامل می‌شود؟

زردآلو بسیاری از خواص و کاربرد‌های مشابه را با بادام دارند:

۴۵ تا ۵۰ درصد روغن

۲۵ درصد پروتئین

۸ درصد کربوهیدرات

فیبر ۵ درصد

آن‌ها همچنین دارای چربی‌های سالم هستند که به کاهش کلسترول "بد" کمک می‌کنند. مغز‌ها حاوی اسید‌های چرب ضروری (امگا ۶ و امگا ۳) هستند. این‌ها به مبارزه با بیماری‌های قلبی، بهبود سلامت روان و فواید دیگری نیز کمک می‌کند.

ادعا‌ها چیست؟

هسته زردآلو همچنین حاوی ترکیب شیمیایی آمیگدالین است. این قبلاً با ادعا‌های مبارزه با سرطان در ارتباط بوده است.

پسر کربس ویتامین B-۱۷ را به نام Laetrile نامید. اوادعا کرد منبع قابل اعتماد این سرطان به دلیل کمبود ویتامین B-۱۷ ایجاد شده است و مصرف مکمل‌های آن باعث پیشرفت سلول‌های سرطانی می‌شود.

ادعا می‌شود که امیگدالین تحت نام‌های مختلف خود دارای مزایای مختلفی در زمینه مبارزه با سرطان است، در حال حاضر هیچ تحقیق علمی معتبری برای تأیید ادعا‌ها انجام نشده است.

نظریه دیگر نشان می‌دهد از آنجا که آمیگدالین در بدن به سیانید تبدیل می‌شود، سیانید برای از بین بردن سلول‌های سرطانی در بدن کار می‌کند. گفته می‌شود که این امر از رشد تومور‌ها جلوگیری می‌کند.

هشدار‌ها چیست؟

تبدیل آمیگدالین به سیانید در بدن بسیار زیاد است که باعث می‌شود ضرر آن بیشتر از فوایدش باشد.

مصرف مقادیر زیادی مغز هسته‌ی زردآلو باعث مسمویت با سیانید می‌شود و سبب علائمی مانند "استفراغ زیاد، تعریق، سرگیجه و ضعف" می‌شوند.

میزان موفقیت در معالجه سرطان

علیرغم ادعاها، هیچ تحقیق تأیید شده‌ای صورت نگرفته است که هسته‌ی زردآلو با درمان سرطان مرتبط باشد.

اسید‌های چرب

روغن هسته زردآلو دارای اسید‌های چرب اساسی است. این‌ها برای سلامتی انسان ضروری است، اما بدن انسان قادر به تولید آن‌ها نیست، بنابراین افراد باید آن‌ها را از طریق رژیم غذایی مصرف کنند.

دو نوع اصلی از اسید‌های چرب ضروری لینولئیک اسید (امگا ۶) و اسید آلفا لینولنیک (امگا ۳) وجود دارد.

اسید لینولنیک نقش اساسی در عملکرد مغز و رشد و نمو سالم دارد. اسید‌های چرب همچنین رشد پوست و مو را تحریک می‌کنند، سوخت و ساز بدن را تنظیم می‌کنند، سلامت استخوان‌ها را حفظ می‌کنند و از سیستم تولید مثل پشتیبانی می‌کنند. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که اسید‌های چرب خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.

در یک مطالعه جوندگان که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد، موش‌های مبتلا به فیبروز کبدی به مدت ۴ هفته از هسته‌های زردآلو زمینی ۳ بار در هفته ۱.۵ میلی گرم (میلی گرم) دریافت کردند. محققان دریافتند که علائم بهبودی وجود دارد.

آن‌ها پیشنهاد کردند که این ممکن است به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی باشد، زیرا هسته‌ها حاوی اسید اولئیک و سایر پلی فنول‌ها هستند.

ویتامین‌ها و مواد معدنی

هسته زردآلو حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین و مواد معدنی نیست، اما روغن آن سرشار از ویتامین E است. طبق گفته‌های موسسه ملی بهداشت، ویتامین E خاصیت آنتی اکسیدانی دارد.

آمیگدالین چیست؟

آمیگدالین یک ماده طبیعی است که در هسته زردآلو یافت می‌شود.

همچنین در هسته‌های میوه‌های دیگر از جمله سیب، گیلاس، آلو و هلو هم وجود دارد. شبدر، سورگوم و لوبیا لیما نیز حاوی آمیگدالین هستند.

آمیگدالین گلیکوزید سیانوژنیک است.

وقتی کسی آمیگدالین می‌خورد، در بدن آن‌ها به سیانید تبدیل می‌شود. سیانید یک ماده شیمیایی با سرعت بالا و بالقوه کشنده است.

بسته به دوز، مصرف سیانید می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

سردرد

حالت تهوع، استفراغ و گرفتگی شکم

سرگیجه

ضعف

سردرگمی ذهنی

تشنج

مشکلات گردش خون و ایست قلبی

عدم توانایی نفس کشیدن

کما

مرگ

سیانید باعث جلوگیری استفاده سلول‌های بدن از اکسیژن می‌شود، بنابراین سلول‌های بدن انسان را می‌کشد. سیانید به ویژه برای قلب و مغز مضر است، زیرا این دو عضو از اکسیژن زیادی استفاده می‌کنند.

قرار گرفتن در معرض مصرف سیانید می‌تواند منجر به اثرات طولانی مدت بر روی قلب، مغز و سیستم عصبی شود.

تحقیقات نشان می‌دهد ۰.۵-۳.۵ میلی گرم (میلی گرم) سیانید به ازای هر کیلوگرم (کیلوگرم) از وزن بدن می‌تواند کشنده باشد.

تخمین‌ها بیان می‌کند که خوردن ۵۰ تا ۶۰ هسته زردآلو می‌تواند یک دوز کشنده سیانید را به شما منتقل کند. با این حال، مسمومیت با سیانید ممکن است در سطوح بسیار پایین‌تر رخ دهد.

منابع تجاری که باعث افزایش مصرف هسته زردآلو می‌شوند، بین ۶ تا ۱۰ هسته در روز توصیه می‌کنند. برخی بیشتر برای مبتلایان به سرطان توصیه می‌کنند، اما این می‌تواند خطرناک باشد.

افرادی که از این توصیه‌های دوز پیروی می‌کنند، احتمالاً در معرض سطحی از سیانید هستند که سبب مسمومیت آن‌ها می‌شوند.

اداره ایمنی مواد غذایی اروپا (EFSA) هشدار داده است که در یک وعده سه عدد هسته زردآلو کوچک یا یک هسته بزرگ زردآلو می‌تواند بزرگسالان را بیش از مقدار ایمنی در معرض سیانید قرار دهد، در حالی که یک هسته کوچک می‌تواند برای نوزاد سمی باشد.

EFSA توصیه می‌کند که هیچ کس نباید به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیش از ۲۰ میکروگرم (میلی گرم) سیانید مصرف کند. این میزان مصرف را به یک هسته برای بزرگسالان محدود می‌کند. حتی نصف هسته بیش از حد مجاز برای کودکان خواهد بود.

محققان خاطرنشان می‌کنند که بذر زردآلو تلخ از سطح آمیگدالین به مقدار ۵/۵ گرم (گرم) در هر ۱۰۰ گرم برخوردار است.

لوتریل چیست؟ ویتامین B-۱۷ چیست؟

Laetrile که به آن B-۱۷ نیز گفته می‌شود نوعی مصنوعی آمیگدالین است. این دارو به عنوان درمانی جایگزین برای سرطان پیشنهاد شده است.

Laetrile از طریق واکنش شیمیایی با آب از آمیگدالین تولید می‌شود.

در سال ۱۹۵۲، بیوشیمیست، ارنست تی. کربس، جونیور، مایعات را به شکل تزریقی توسعه داد. پدر وی در سال ۱۹۲۰ دانه‌های زردآلو را به عنوان یک درمان سرطان امتحان کرده بود، اما این ثابت شد که سمی است.

برخی از افراد مبتلا به سرطان ممکن است لوترین را مصرف کنند به امید اینکه باعث شود:

سطح انرژی آن‌ها را تقویت کند

سلامتی و حس رفاه آن‌ها را بهبود ببخشد

"سم زدایی" و بدن را پاک کند

طولانی شدن عمر آن‌ها

مصرف لوتریل (Laetrile) به صورت زیر موجود است:

لوسیون پوست

قرص خوراکی

تزریق

مایع وارد شده به داخل روده.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای استفاده در ایالات متحده آمریکا B-۱۷ یا اسانس را تأیید نمی‌کند. این ماده برای استفاده از مواد غذایی و دارو ناامن تلقی می‌شود. مشخص نشده است که هیچ درمانی در معالجه هر بیماری وجود دارد.

عوارض جانبی لوتریل مشابه با مسمومیت با سیانید است.

آن‌ها شامل موارد زیر هستند:

حالت تهوع، استفراغ و سردرد

سرگیجه

فشار خون بسیار کم و پوست آبی به دلیل سطح اکسیژن پایین

آسیب کبدی

افتادگی پلک بالا

راه رفتن به دلیل آسیب عصبی مشکل دارد

تب

گیجی

کما

مرگ

در حال حاضر هیچ مدرک علمی برای حمایت از استفاده از لاتریل برای این اهداف یا برای درمان سرطان وجود ندارد.

ویتامین B-۱۵ چیست؟

همچنین ویتامین، B-۱۵ موجود در هسته زردآلو یکی دیگر از به اصطلاح یا کلسیم پنگامات است. این نیز برای درمان سرطان پیشنهاد شده است.

با این حال، تا سال ۱۹۸۰، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که پنگامات کلسیم می‌تواند باعث جهش ژنتیکی شود و "احتمال ۹۰ درصد" ایجاد آن به جای درمان سرطان وجود دارد.

قبل از شروع هر روش درمانی جایگزین برای درمان سرطان با پزشک خود صحبت کنید. اگرچه دانه‌های زردآلو برای درمان سرطان ثابت نشده است، اما درمان‌های امیدوار کننده دیگری وجود دارد که ممکن است برای شما مفید باشد. در مورد گزینه‌های خود و همچنین هر روش درمانی جایگزین که می‌خواهید امتحان کنید با پزشک خود صحبت کنید. یک متخصص تغذیه دارای مجوز همچنین می‌تواند برای مکمل درمان شما توصیه‌های غذایی را ارائه دهد.

منبع: بیتوته

انتهای پیام/