به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پیدا کردن الگوهای درام در یک فیلم ژانر گروگانگیری کار دشواری نیست. این ژانر احساسات مختلف انسانی را به نمایش گذاشته و تحریک میسازد: ترس، خشم، مهربانی، آسودگی و غیره. گاهی اوقات موقعیتهای گروگانگیری به حرکتی قهرمانانه منتهی میشوند و گاهی به تراژدی.
اما در کل، فیلمهای ژانر گروگانگیری فیلمهای بسیار جذاب و پرتنشی از آب در میآیند. در ادامه این مطلب قصد داریم شما را با بهترین فیلمهای ژانر گروگانگیری در تاریخ سینما آشنا کنیم.
The Petrified Forest
یک گارسون، یک گانگستر و یک آواره در یک سالن غذاخوری قدیمی در شمال آریزونا به هم میرسند. گابریله (بتی دیویس) تنها، گارسونی است با علاقه به دنیای هنر و رویای رفتن به فرانسه که در سالن غذاخوری محل کار خود با یک مسافر بریتانیایی به نام آلن (لزلی هاوارد) که در جستجوی خود میخواهد سراسر خاک آمریکا را با سوار شدن به خودروهای عبوری بگردد روبرو میشود. با ورود دوک مانتی (همفری بوگارت) که یک گانگستر بدنام است اوضاع تغییر میکند، زیرا او حاضران در سالن را به گروگان میگیرد. The Petrified Forest فیلمی به شدت جذاب است به ویژه با بازی هاوارد در نقش یک مرد ناشی در روابط عاشقانه و پایانی که اگر چه شیرین است، اما تاریکی خاصی در خود دارد.
Captain Phillips
پل گرین گرس به خوبی میداند چطور باید یک فیلم تریلر ساخت. در مورد فیلم Captain Phillips اگر چه میدانیم که داستان آن چگونه به پایان خواهد رسید- این فیلم بر اساس داستان واقعی گروگانگیری سال ۲۰۰۹ توسط دزدان دریایی سومالی و ربودن یک کشتی تجاری آمریکایی ساخته شده است-، اما گرین گرس هنوز هم یک داستان پرتنش را به تصویر میکشد که شما را به جویدن ناخن هایتان وادار میسازد. هیچ فیلم دیگری در این فهرست به اندازه Captain Phillips نتوانسته به زیبایی تاثیر ویرانگر روانی گروگانگیری روی قربانیان را به تصویر بکشد و تام هنکس نیز یکی از بهترین بازیهای تاریخ حرفهای خود را در پنج دقیقه پایانی فیلم ارائه میدهد، زمانی که دیگر خبری از آدرنالین نیست و او میتواند ترسش را آزادانه بروز دهد.
Key Largo
اگر مجبور باشید برای فرار از یک طوفان در هتل Key Largo پناه بگیرید به سختی میتوانید همدمی بهتر از همفری بوگارت پیدا کنید. بوگارت در کنار لورن باکال، لیونل بریمور، ادوارد جی رابینسون و کارگردان جان هیوستون، با این فیلم طوفانی از فیلم نوآر را به مناطق ساحلی فلوریدا میآورند. در اینجا بوگارت و باکال که در آن زمان زن و شوهر واقعی بودند شخصیتهای خوب ماجرا بوده که با گانگستری جذاب به نام جانی روکو روبرو میشوند، گانگستری که در جریان یک طوفان هولناک، مهمانان هتل را به گروگان میگیرد. خشونت شخصیت رابینسون در این فیلم برنده شدن اجتناب ناپذیر بوگارت در پایان داستان را شیرینتر از قبل میسازد.
High and Low
کینگو گوندو (توشیرو میفونه) مدیر یک کارخانه تولید کفش است آنقدر پول جمع کرده تا بتواند کل کارخانه را بخرد، اما ناگهان تماسی تلفنی دریافت کرده و باخبر میشود که پسرش را به گروگان گرفته اند. میزان پول درخواستی گروگانگیران آنقدر زیاد است که تمام نقشههای گوندو برای خرید کارخانه تولید کفش را نقش برآب و وی را ورشکسته میسازد. وقتی مشخص میشود گروگانگیران به اشتباه پسر راننده او را به گروگان گرفته اند، گاندو با یک معمای اخلاقی مواجه شده و باید تصمیم بگیرد که سرمایه خود را صرف آزادی پسر راننده کند یا خرید کارخانه. High and Low یکی از بهترین کارهای آکیرا کوروساوا کارگردان نامی ژاپنی و یکی از بهترین فیلمهای اوست که نشانی از شمشیر سامورایی در آن وجود ندارد.
The Taking of Pelham ۱۲۳
نقشه بسیار ساده است: چهار مرد گریم کرده- آقایان آبی، سبز، خاکستری و قهوه ای- مسافران حاضر در یک واگن مترو را به گروگان گرفته و تهدید میکنند اگر یک میلیون دلار را ظرف یک ساعت آینده دریافت نکنند شروع به کشتن مسافران خواهند کرد. شیوه پیشرفت داستان در اینجا بیش از هر چیز دیگری جذابیت دارد، از نقشه تقریباً بی نقصی که با سرعتی بسیار زیاد فاش میشود تا شوخیهای جذاب بین رهبر گروگانگیران (رابرت شاو) و نماینده پلیس زاخاری گاربر (والتر متیو). The Taking of Pelham ۱۲۳ یک تریلر بسیار خوش ساخت است که تماشای آن خالی از لطف نخواهد بود.
Blue Velvet
هیچ فیلمساز آمریکایی نمیتواند فیلمهایی ترسناکتر از فیلمهای دیوید لینچ بسازد و در میان بهترین فیلمهای ترسناک او که در دسته فیلمهای با تعریف ژانر وحشت قرار نمیگیرند این فیلم نئونوآر سوررئال است. همانند دیگر فیلمهای لینچ، داستان فیلم Blue Velvet را نیز نمیتوان خلاصه کرد، اما داستان فیلم با پیدا شدن یک گوش قطع شده آغاز شده و با رفتارهای خشن فرانک بوث (دنیس هوپر) نسبت به ایزابلا روسلینی که پسرش به گروگان گرفته شده ادامه مییابد. این فیلم سفری ماجراجویانه و کابوس وار به یک شهر کوچک در ایالات متحده است که ناخوشایندترین استفاده از ترانه روی اوربیسون در تاریخ سینما را در خود دارد.
Die Hard
این فیلم را میتوان یک فیلم اکشن بی نقص و نماد واقعی این ژانر دانست. فرمول فیلم Die Hard از زمان انتشار در سال ۱۹۸۸ صدها بار تقلید شده است- یک مرد تنها در نبرد با زمان سعی دارد نقشه یک گروه از انسانهای بدذات را خنثی کند-، اما هیچ فیلم دیگری نتوانسته ترکیب دوست داشتنی هیجان و هوش و شوخ طبعی موجود در این فیلم را بازسازی کند. بروس ویلیس در بهترین بازی دوران حرفهای خود نقش یک پلیس باهوش به نام جان مک کلین را بازی میکند که وقتی گروهی تروریست همسر او و بسیاری دیگر را در یک جشن کریسمس به گروگان میگیرند وارد عمل میشود.
Dog Day Afternoon
فیلم Dog Day Afternoon از سیدنی لومت در مورد یک نقشه سرقت از بانک است که به مسیر اشتباه میرود. دو انسان معمولی ساده که میخواهند برای اولین بار دست به خلاف بزنند، سانی (آل پاچینو) و سَل (جان کازال) سعی در سرقت بانکی در بروکلین دارند و نقشهای که قرار بوده به سرعت و به سادگی انجام شود به یک سیرک رسانهای تبدیل میشود که در آن سارقان دوست داشتنی با گروگانها دوست شده و سعی دارند از مهلکه فرار کنند. حتی در شرایطی که اوضاع از کنترل سارقان گروگانگیر خارج میشود نیز داستان بیشتر شخصی شده و انگیزهها و اهداف سارقان آشکار میشود. فیلم Dog Day Afternoon یکی از بهترین، زیباترین و جذابترین فیلمهای تاریخ سینما در ژانر گروگانگیری است.
Fargo
«می دونی چیه؟ زندگی خیلی بیشتر از یه خورده پوله. اینو نمیدونستی؟ و حالا بفرما، چه روز زیبایی هم هست». مارژ گاندرسون (فرانسس مک دورمند) با آن لهجه غلیظ مینه سوتایی محترمانه اش سعی میکند بی اخلافی موجود در ماجرای ربوده شدن و گروگانگیری جری لاندگار توسط دو خلافکار خرده پا که توسط شوهر لاندگار برای سرکیسه کردن پدر او برنامه ریزی شده را درک کند، اما موفق نمیشود. جوئل و اتان کوئن چنین دنیای تاریکی را در بسیاری از فیلمهای خود به تصویر کشیده اند، آن عدم وجود ترسناک اخلاق راهنما و افشای تراژیک نقشههای ساده، اما نه با خطراتی چنین زیادی و شاهدی چنین با احساس و مهربان مانند مارژ. تماشای فیلم Fargo با داستانی تاریک باعث میشود که دلتان برای مارژ بسوزد و دنیای پر از خوبی برای او و افراد شبیه و بخواهید.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/