به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، تیم ملی فوتبال جوانان کشورمان در مرحله مقدماتی مسابقات قهرمانی زیر ۱۹ سال آسیا در گروه چهارم در ورزشگاه پاس قوامین تهران میزبان تیمهای قرقیزستان، نپال، امارات بود که در پایان با سرمربیگری سیروس پورموسوی و کسب ۳ برد و ۹ گل زده و بدون گل خورده به مقام اول گروه چهارم رسید و مجوز صعود به مرحله نهایی را که از تاریخ ۲۳ مهرماه الی ۱۰ آبان ماه ۹۹ به میزبانی شهر تاشکند ازبکستان برگزار خواهد شد، را کسب کرد. سرپرستی تیم ملی فوتبال جوانان ایران در این مسابقات بر عهده فراز فاطمی بود. کمکهای سیروس پور موسوی در این تورنمنت به ترتیب محمدرضا خطیب و حیدر شریفی و مربی دروازه بانان نیز فرشاد بختیاری زاده بودند.
اکنون که کمتر از ۴ ماه به شروع مسابقات مرحله نهایی قهرمانی زیر ۱۹ سال آسیا فرصت باقی مانده و به احتمال زیاد به دلیل شروع بیماری کرونا زمان و مکان مسابقات تغییر میکند، سیروس پورموسوی استعفا کرده است. این در حالی است که فدراسیون فوتبال به شدت درگیر انتخابات ریاست، تدوین اساسنامه و ... است. در چنین شرایطی تیم ملی فوتبال جوانان ایران به مانند یک بچه سرراهی است که کسی مسئولیتی نسبت به آن احساس نمیکند. برای نشستن روی نیمکت این تیم گزینههایی همچون امید نمازی، امیرحسین پیروانی، عباس چمنیان، حمید استیلی و اکبر محمدی و ... مطرح شده است. این گزینهها در حالی مطرح شده که اگر بخواهیم مقوله فوتبال پایه را یک اولویت مهم بدانیم، نقدهای بسیاری بر آنها وارد خواهد بود.
زمانی به بیوگرافی مربیگری امید نمازی در استیل آذین به عنوان دستیار و در تیم ملی بزرگسالان به عنوان دستیار و در تیم ملی زیر ۲۳ سال به عنوان دستیار نگاه میکنیم عملکردی به عنوان نفر اول نمیبینیم، مگر در سال ۱۳۹۷ که به عنوان سرمربی تیم ذوب آهن اصفهان منصوب شد و پس از کسب نتایج ضعیف اخراج شد.
امیرحسین پیروانی یکی از گزینههای هدایت تیم ملی جوانان است. او مربیگری را از سرمربیگری سرخپوشان دلوار افزار در فصل ۸۴-۸۵ و کسب مقام ششم از جدول ۱۲ تیمی لیگ دسته اول جام آزادگان شروع کرد. او در ادامه در تیم داماش تهران سرمربی و در ابومسلم مشهد و سایپا و تیم ملی زیر ۲۳ سال و تراکتور تبریز دستیار بود و در تیمهای گهر دورود لرستان و پارسه تهران و تیم ملی جوانان ایران و تیم ملی امید ایران که سرمربی بوده نتایج چندان قابل توجهی کسب نکرد. پیروانی در تیم ملی امید ایران دستیار حمید استیلی بود. البته این تیم از صعود به المپیک بازماند.
گزینه بعدی که به نظر میرسد از دیگر گزینهها جدیتر است حمید استیلی است که گل قرن او به تیم ملی آمریکا همیشه در ذهن هواداران فوتبال می ماند، اما حمید استیلی که در پنج سالگی پدرش در ماموریت به شهادت رسید و سعید برادرش در جنگ، جانباز شیمیایی شد توانست فوتبال خود را به خوبی ادامه دهد و به یکی از ارکان اصلی تیم ملی در جام جهانی ۱۹۹۸ تبدیل شود.
البته استیلی در عرصه مربیگری توفیق چندانی پیدا نکرد. در دوران مربیگری، فعالیت استیلی به دستیاری آری هان در فصل ۱۳۸۴-۱۳۸۵ به مقام سیزدهم و سپس در کنار مصطفی دنیزلی در فصل ۱۳۸۵-۱۳۸۶ به مقام سوم و به عنوان سرمربی در استیل آذین از خرداد ۱۳۸۸ تا فروردین ۱۳۸۹ و سرمربی شاهین بوشهر از خرداد ۱۳۸۹ تا فروردین ۱۳۹۰ در لیگ ۱۸ تیمی، مقام ۱۲ و اخراج ۶ هفته به آخر لیگ و سرمربی پرسپولیس در فصل ۱۳۹۰-۱۳۹۱ و اخراج با مقام ۱۲ در لیگ ۱۸ تیمی و سرمربیگری راه آهن از خرداد ۱۳۹۳ تا بهمن ۱۳۹۳ و کسب مقام ۱۴ لیگ ۱۶ تیمی و در نهایت به سرمربیگری ملوان بندرانزلی در مرداد ۹۴ تا بهمن ۱۳۹۴ و کسب مقام ۱۳ جدول ۱۶ تیمی ختم شد.
بیشتر بخوانید:
حمید استیلی در رده ملی سرمربی تیم ملی امید شد. تیم او در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۲۰ در گروه سوم مسابقات با کره جنوبی و ازبکستان و چین همگروه بود که در نهایت با کسب ۴ امتیاز به مقام سوم رسیده و از صعود به مرحله بعد باز ماند این در حالی بود که به ادعای بسیاری از کارشناسان، یکی از طلاییترین نسلها را در تیم ۲۰۲۰ شاهد بودیم.
یکی دیگری از گزینههایی که همیشه برای تیمهای ملی پایه مطرح میشود عباس چمنیان است. او اکثرا تیم حاضر در مرحله نهایی را تحویل میگیرد و با تیمی آماده که پیش از این با کادری دیگر کار کرده به مسابقات میرود. در عرصه باشگاهی، چمنیان در تیمهای پیام مشهد و نفت و گاز گچساران نتایج قابل توجهی نگرفته است، البته نباید منکر نتایج خوب او در تیم ملی نوجوانان ایران باشیم، اما همیشه پشت سرمربیان موفق مربیان کارکشته و زحمت کشی هستند که اکثرا خارج گود میمانند و اسمی از آنان برده نمیشود. در شرایطی که گزینههای یاد شده مصداق بارز آزمودن آزمودههای قبلی و قرار گرفتن در یک چرخه محدود هستند، فدراسیون فوتبال میتواند نگاهی عمیقتر به مجموعه تیمهای ردههای پایه که تیم ملی جوانان هم جزو آنها است داشته باشد.
علیرضا منصوریان جدیدترین گزینه برای هدایت تیم ملی جوانان است. او در حالی به این لیست اضافه شده که تجربه چندانی در عرصه ملی ندارد. این مربی جوان در یک مقطع کوتاه و پس از قطع همکاری با افشین قطبی و پیش از حضور کی روش، روی نیمکت تیم ملی ایران نشست و تنها دیداری که تیم ملی را هدایت کرد، دیدار دوستانه با روسیه بود. در عرصه باشگاهی، منصوریان دوران پرفراز و نشیبی داشته است. با توجه به اینکه منصوریان میتواند در آینده یک گزینه ایده آل برای تیمهای ملی باشد، بهتر است که چنین سرمایهای را به سرنوشت نفراتی، چون علی دایی دچار نکنیم که خیلی زودتر از موعد وارد این عرصه خطیر شدند و خیلی زود هم سوختند.
با یک نگاه متفاوتتر به موضوع و بررسی موارد مشابه در کلاس جهانی، میتوانیم به راهکارهای جالبی دست پیدا کنیم. راهکارهای جالب و موفقی همچون به روی کار آورده شدن نفراتی که سالها در بدنه تیمها حضور داشتند و پس از طی یک دوره موفق، به عنوان نفر شماره یک نیمکت انتخاب شدند. مواردی، چون یواخیم لو در تیم ملی آلمان و وینسنته دل بوسکه در باشگاه رئال مادرید که با طی چنین مسیری، تیمهای خود را به سمت موفقیتهای بزرگ سوق دادند. برای تیم ملی جوانان هم موارد مشابهی وجود دارد؛ که در این بین میتوان به نفراتی همچون محمدرضا خطیب، علی دوستی مهر و مصطفی قنبرپور اشاره کرد.
محمدرضا خطیب از مدرسان کلاسهای مربیگری به شمار میرود و با ۱۰۱ بازی بدون ادعا وارد باشگاه صدتاییهای مربیان تیم ملی ایران شده است. از افتخارات محمدرضا خطیب در کسوت مربی میتوان به مقام سوم المپیک آسیایی سنگاپور و صعود به المپیک جهانی ۲۰۱۰ به همراه تیم ملی زیر ۱۴ سال ایران و قهرمانی غرب آسیا در کشور اردن با تیم ملی نوجوانان ایران و قهرمانی آسیا در کشور نپال با تیم ملی نوجوانان ایران سال ۱۳۸۸ و حضور در تیم ملی نوجوانان ایران در مرحله نهایی در ازبکستان در سال ۱۳۸۹ و قهرمانی مرحله مقدماتی جوانان آسیا در تهران با تیم ملی جوانان ایران سال ۱۳۹۰ و قهرمانی با تیم ملی جوانان تورنمت ویتنام در سال ۱۳۹۱ و حضور در تیم ملی جوانان ایران در مرحله نهایی در امارات سال ۱۳۸۹ و حضور در تیم ملی فوتبال جوانان ایران در مرحله مقدماتی مسابقات قهرمانی زیر ۱۹ سال آسیا به عنوان مربی و کمک اول سیروس پورموسوی و صعود به مرحله نهایی در ازبکستان سال ۲۰۲۰ میتوان اشاره کرد.
گزینه بعدی که میتواند گره گشای تیم ملی جوانان باشد علی دوستی مهر است که در سال ۲۰۰۸ تیم ملی نوجوانان را در ازبکستان قهرمان آسیا کرد و توانست تیم نوجوانان را به جام جهانی ۲۰۰۹ نیجریه برساند. او در جام جهانی ۲۰۱۳ امارات هم سرمربی تیم ملی نوجوانان بود.
مصطفی قنبرپور سرمربی سابق تیم ملی زیر ۱۴ سال در سال ۱۳۹۱ که مقطعی نیز در پرسپولیس به عنوان کمک برانکو فعالیت میکرد میتواند یکی دیگر از گزینههای خوب و با تجربه برای تیم ملی باشد که سالها در تیمهای ملی پایه فعالیت کرده است. حال با این تفاسیر و افتضاحاتی که در انتخاب سرمربی تیم ملی بزرگسالان ایجاد شد حداقل با دقت بیشتری سرمربی تیم ملی جوانان ایران را انتخاب کنیم تا مثل تیم ملی امید از اسامی استفاده نکرده و آینده فوتبال جوانان ایران را نابود نکنیم.
بیشتر بخوانید:
انتهای پیام/