به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، صحبت از آمار هولناک ابتلا و مرگ و میر ناشی از ویروس کووید-۱۹ در آمریکا، دیگر حرف تازه‌ای نیست. آمریکا مدتهاست همچنان به یکه تازی در میان کشور‌های دنیا از نظر شمار مبتلایان و مرگ و میر‌های ناشی از این بیماری ادامه می‌دهد. همزمان موج اعتراضات به عملکرد دولت واشنگتن در مدیریت این بحران روز به روز شدت می‌گیرد و دونالد ترامپ را آماج شدیدترین انتقادات قرار داده است.

شبکه خبری الجزیره در یادداشتی به قلم «مروان بیشارا» به مدیریت پر حرف و حدیث بحران کرونا از سوی رئیس جمهور آمریکا پرداخت و نوشت که این ویروس ناشناخته از ماهیت دوگانه زندگی ترامپ پرده برداشت.

بیشارا یادداشت خود را با لحنی آمیخته با کنایه آغاز می‌کند: مقاومت دونالد ترامپ واقعا ستودنی است. بیش از ۱۰۰ هزار آمریکایی ظرف ۱۰۰ روز گذشته در مقابل دیدگان او جان خود را از دست دادند، اما او همچنان با وقاحت و مباهات بر طبل موفقیت و عظمت اقدامات خود در این زمینه می‌کوبد. البته از منظر ترامپ و حامیانش داستان به گونه‌ای دیگر است و او حق دارد اینگونه به خود مباهات کند.

ترامپ، ستاره فراموش نشدنی تاریخ سیاسی آمریکا !

رئیس جمهور آمریکا صراحتا متقاعد شده که مسئولیت مرگ هزاران آمریکایی بر گردن او نیست و در عوض او اقدامات بزرگی را تاکنون انجام داده و جان میلیون‌ها نفر در این کشور مدیون اوست! رئیس جمهور آمریکا حتی بر این باور است که از نظر اقتصادی کاملا حق با اوست و آمریکا تاکنون رئیس جمهوری همانند او را به چشم خود ندیده است. هر چند باور‌های او بسیار سورئالیستی به نظر می‌رسد، اما به هرحال او به چنین چیز‌هایی معتقد است.

ترامپ که اغلب از ضمیر سوم شخص برای صحبت کردن درباره خودش استفاده می‌کند، دو زندگی کاملا متفاوت دارد که شالوده هر دوی آن‌ها بر پایه دروغ است: در خارج از کاخ سفید و انظار رسانه‌ها و مردم به صورت یک شخص پوپولیست و در درون کاخ سفید شخصی بدبیار و ناخوشایند.

یادداشت نویس الجزیره می‌نویسد: شاید به ظاهر ترامپ توانسته خود را در حد یکی از بزرگترین دارندگان املاک و مستغلات آمریکا، صاحب شبکه‌های تلویزیونی و نامزد ریاست جمهوری آمریکا ارتقا داده باشد و به طرز اعجاب آوری در نوامبر ۲۰۱۶ به کاخ سفید راه یابد، اما در واقع او چیزی بیشتر از یک شومَن نیست که تصور می‌کند در حال ایفای بزرگترین نمایش بر روی زمین است. او تصور می‌کند هنوز در دفتر کارش در برج ترامپ است و برای سرگرم کردن دوستانش به تماشای تلویزیون، توئیت کردن، بلوف زنی، کار‌های بد و شرارت آمیز و آزار و اذیت دیگران می‌پردازد. رفتار‌هایی که متحدان آمریکا را سردرگم و دشمنان آن را به تعجب واداشته است.

ترامپ در واقع در حال بازی رویای زندگی خود است. ریاست جمهوری ترامپ تداعی رویای یک فرد با شخصیتی نمایشی است که هر چیزی به ذهنش می‌رسد را به زبان می‌آورد و چنان آشوب و بحران ملی به پا می‌کند که تاکنون همانند آن در تاریخ آمریکا دیده نشده است.

شعار همیشگی او در زندگی جالب توجه است: تبلیغات و شهرت خوب است، اما اگر نمی‌توانی محبوب باشی، سعی کن بدنام باشی، بدنامی که تو را در صدر اخبار نگه دارد. در راستای همین شعار زمانیکه از سوی مخالفان به نحو وحشتناکی بی ثبات نامیده شد، تاکید کرد که او نابغه‌ای باثبات است. وقتی سیاستمداران واشنگتن سیاست‌های او در خاورمیانه را مخاطره آمیز دانستند، با رویکردی تبلیغاتی بار‌ها مدعی شد پادشاه اسرائیل و تجلی از خداست تا از این طریق خود را در صدر اخبار نگه دارد.

به باور یادداشت نویس الجزیره، ترامپ با همین رویکرد خیلی زود تبدیل به ستاره‌ای انکارناپذیر در عرصه سیاسی جهانی تبدیل شد. اما زمانیکه این شومَن خود را برای ایفای یک نقش چهارساله دیگر آماده می‌کرد همه چیز به یکباره فرو ریخت. نه ترامپ و نه نمایشی که آن را ایفا می‌کرد در این میانه مقصر نبودند بلکه پیدا شدن سر و کله یک ویروس ناشناخته همه نقشه‌های او را نقش بر آب کرد. این میهمان ناخوانده ترامپ را به اجبار در شرایطی قرار داد که مجبور است به جای ایفای نقش یک رئیس جمهور، تبدیل به یک رئیس جمهور واقعی شود. ریاست جمهوری ترامپ حالا دیگر حائز اهمیت شده بود و جان‌ افراد بسیاری به آن بستگی داشت.

ویروسی که خواب خوش ترامپ را بر هم زد

همه گیری ویروس کرونا به یکباره همه چیز را بر هم زد و باعث قطع سناریوی ریاست جمهوری ترامپ شد. بحران کرونا او را وادشت تا سناریوی ایفای نقش رئیس جمهور را متوقف کند. راستش را هم بخواهید او تلاش خود را هم کرد، اما تصورش بر این بود که کاخ سفید را هم می‌تواند همانند برج ترامپ هدایت کند. او با پیروی از رویه‌های دیرینه خود و اعتماد به اطرافیان بی کفایت و اعضای خانواده اش، موقعیت خود در معرض لرزه‌‌های پی در پی قرار داد.

بیشارا در تحلیل خود یادآور می شود: ترامپ به شکلی ناامیدانه تلاش کرد با توسل به فرافکنی و مشاجره، خود را از معرکه همه گیری کرونا نجات دهد. ابتدا در اصراری نامشخص کرونا را تنها حاصل فریب بزرگی دانست که اصلا وجود خارجی ندارد. سپس مدعی شد این بیماری چندان نمی‌تواند جای نگرانی داشته باشد و به زودی همه چیزی به حالت عادی برمی گردد. این ویروس ناشناخته، اما نه تنها ناپدید نشد بلکه همانند شعله‌های آتش به سرعت زبانه کشید و همه جا را در برگرفت. تقلای نافرجام او برای درک ابعاد علمی این بحران راه به جای نبرد و اکنون نام او را در متن یک فاجعه واقعی در تاریخ آمریکا ثبت کرده است.

ترامپ که مستاصل از مدیریت این بحران بود، در واکنش به سمت کاری که در آن تبحر داشت روی آورد و آن چیزی جز «برند سازی» نبود. او در عوام فریبی آشکار، نام خود را بر روی تمامی ورق‌های چک دولتی که برای کمک به مردم آمریکا صادر می‌شد، نوشت تا بلکه از این طریق مورد تحسین قرار گیرد. او به شدت تلاش کرد تا در تمامی نشست‌های خبری کار گروه بحران کرونا حضور یافته و با مباهات درباره اقدامات دولتش در مهار این ویروس لاف زنی کند. او در یکی از همین نشست ها، به خود لقب «رئیس جمهور دوران جنگ» داد و با اعلان جنگ با این ویروس ناشناخته و با استعداد خواندن جرد کوشنر، داماد و مشاورش سعی در بزرگنمایی قدرت دولتش در مبارزه با کرونا داشت.

ترامپ پس از چند هفته مدعی موفقیت در مهار این بیماری شد. اما تمامی این نمایش‌ها راه به جای نبرد. ویروس کرونا تحت تاثیر ارعاب و نمایش قدرت ظاهری ترامپ قرار نگرفت و اوضاع از آنچه انتظار می‌رفت بدتر شد. در حالیکه ترامپِ رئیس جمهور در حال شکست بود، ترامپِ یاغی پوپولیست با حمله به چین، دموکرات‌ها و سازمان جهانی بهداشت به دنبال التیام ناکامی‌های خود در مقابل کرونا بود. در این میانه فرمانداران، متخصصان و دانشمندان مخالف عقاید ترامپ، از آماج حملات لفظی او در امان نبودند و انتقادات آن‌ها از خود را بازی سیاسی جلوه ‌داد.

نمایش ترامپ در حالی بر روی صحنه اجرا می‌شد، که کرونا همچنان آمریکایی‌های بیشتری را قربانی می‌کرد و اقتصاد این کشور در سراشیبی سقوط قرار گرفته بود. واقعیت تلخ غیر قابل انکار اینکه شمار قربانیان کرونا حتی از تمامی جنگ‌هایی که آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون درگیر آن‌ها بوده، فراتر رفته و این کشور بدترین سقوط اقتصادی خود از زمان جنگ جهانی اول را تجربه می‌کند.

به بیان دیگر باید گفت کل ریاست جمهوری ترامپ هم به کرونا آلوده شده و در وضعیتی فاجعه بار قرار گرفته است. خستگی، درد و درماندگی تنها برخی از علائمی هستند که کاخ سفیدِ ترامپ در مقابل این بیماری از خود نشان داد، زیرا ترامپ تلاش می‌کند در این شرایط چهره‌ای شجاع را از خود به نمایش بگذارد. اما نه آمار‌ها قادر به تظاهرند و نه تصاویر اسف بار بیمارستان‌های پر ازدحام از بیماران کرونایی. این تصاویر همیشه هم‌مفهوم با ریاست جمهوری ترامپ خواهند بود و شانس او برای بقا در کاخ سفید را از بین خواهند برد.

چاره ای که شومَن کاخ سفید اندیشید

در میانه بحران، ترامپ بهتر از هر کسی دانست نه قادر به نجات جان مردم آمریکاست و نه می‌تواند مشاغل و اقتصاد این کشور را از ورطه نابودی نجات دهد، پس بهترین تصمیم را در نجات ریاست جمهوری خود گرفت. رئیس جمهور آمریکا تا جایی پیش رفت که رسیدگی به مسائل همه گیری کرونا را به فرمانداران ایالتی واگذار کرد. رئیس جمهور پوپولیست آمریکا برای ادامه نمایش دروغین خود نهایت تلاشش را کرد. در واقع ترامپ به معنای واقعی کلمه برای خروج از قرنطینه و رفتن به سوی انتخابات ریاست جمهوری نوامبر زندگی خود را به مخاطره انداخته است. استفاده نکردن از ماسک حکایت از تقلای او برای نشان دادن تصویری از اعتماد به نفس دارد.

ترامپ قصد دارد در تعارض با دموکرات ها، کارزار و سخنرانی‌های انتخاباتی خود را آغاز کند و این‌ها همان کارهایی است که رقبای دموکرات او قادر به انجامش نیستند، زیرا از ابتدای همه گیری کرونا مدام دم از اقدامات محدود کننده برای مهار این بیماری زده اند. او حتی می‌خواهد شخصا در نشست سالانه گروه ۷ در کمپ دیوید شرکت کند تا به همه دنیا نشان دهد زندگی به حالت عادی بازگشته است و آمریکای او در حال بازگشت به روز‌های باشکوهش است. این تصمیم ترامپ در همان روز‌هایی مطرح شد که سازمان جهانی بهداشت از بیشترین آمار مبتلایان به کرونا از ابتدای این همه گیری در دنیا خبر داد.

اما آنچه برای ترامپ اهمیتی ندارد شمار بالای جانباختگان کروناست. همزمان با همه گیری کرونا شاهد نوعی اسکیزوفرنی در ترامپِ کاخ سفید بودیم و ترامپِ پوپولیستی که عاشق نمایش نقش بیرونی خود بود، از این فرصت بخوبی بهره گرفت. تا جائیکه ممکن است ترامپِ پوپولیست فکر مخالفت با رئیس جمهور ترامپ و دولت او به سرش زده باشد. همه این‌ها دلایلی هستند که نشان می دهد چگونه ممکن است ترامپ با توسل به ناکامی در مهار کرونا در انتخابات سوم نوامبر موفق شود.

اما سوالی که در پایان قابل تامل است این است که برغم روند صعودی شمار قربانیان کرونا در آمریکا آیا تصاویر کارزار انتخاباتی او می‌تواند بر فاجعه اصلی این کشور سرپوش بگذارد؟ پاسخ این پرسش تعیین کننده این خواهد بود که آیا ترامپ سال آینده در کاخ سفید خواهد بود یا در دادگاهی در نیویورک؟

انتهای پیام/