به گزارش 
افزایش شدید دمای بدن یا هایپرترمی زمانی رخ می‌دهد که دمای بدن شما به طور غیر طبیعی بالا باشد. این بدان معناست که بدن شما بیش از حد گرم می‌شود، یا در تنظیم درجه حرارت شما مشکل دارد.
دمای بدن می‌تواند به سطوح زیر برسد:
دمای طبیعی بدن در حدود ۹۷ تا ۹۹ درجه فارنهایت است. هایپرترمی به طور کلی بالاتر از ۹۹.۵ (۳۷.۵ درجه سانتیگراد) درجه فارنهایت است. هایپرترمی شدید عموماً بالاتر از ۱۰۴ درجه فارنهایت (۴۰ درجه سانتیگراد) است و تهدید کننده زندگی محسوب می‌شود.
هایپرترمی با تب متفاوت است، زیرا افزایش دمای بدن شما پاسخی به شرایط بیرونی مانند گرمای شدید است و نه یک شرایط داخلی مانند عفونت یا بیماری.
علائم و نشانه‌ها
هایپرترمی به گروهی از بیماری‌های مرتبط با گرما اشاره دارد که هر کدام علائم و نشانه‌های مختلفی دارند.
با افزایش دمای بدن، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
بثورات حرارتی
بثورات حرارتی شامل برجستگی‌های کوچک قرمز یا صورتی است که در اثر گرفتگی عروق زیرپوستی شما رخ می‌دهد و مانند نیش‌های کوچک حشرات یا جوش‌ها به نظر می‌رسد. به طور معمول، ممکن است بعد از یک روز در آفتاب یا گرما، شاهد بثورات گرما را بر روی بدن خود باشید. نوزادان و کودکان بیش از بزرگسالان این نوع گرمازدگی را تجربه می‌کنند.
گرفتگی عضلات
اسپاسم عضلانی غیر ارادی در شرایط گرم و مرطوب ایجاد می‌شود. وقتی در گرمای شدید کار می‌کنید، بیشتر از حد معمول عرق خواهید کرد. در نتیجه بدن شما سریعتر مایعات و الکترولیت‌ها را از دست می‌دهد و احتمال بروز گرفتگی عضلات را افزایش می‌دهد. اگر متوجه شدید گرفتگی عضلات در گرما دارید، باید بلافاصله ورزش یا فعالیت خود را متوقف کنید و در سایه یا تهویه هوا استراحت کنید.
گرمازدگی
در گرمازدگی خفیف ممکن است در کل بدن علائم را احساس کنید. علائمی مانند: تعریق سنگین، نبض سریع، ضعیف، پوست چسبناک، حالت تهوع، گرفتگی عضلات، ضعف و تنگی نفس از رایج‌ترین علائم گرما زدگی محسوب می‌شوند. اما گرمازدگی شدید با دو عامل اصلی مشخص می‌شود: دمای بدن بالاتر از ۱۰۴ درجه فارنهایت و اختلال عملکرد سیستم عصبی مرکزی. در نتیجه، علائم گرمازدگی شدید بسیار جدی است و می‌تواند شامل سردرگمی ذهنی، مشکل تکلم یا حتی از بین رفتن هوشیاری همراه شود.
اگر فردی دچار گرمازدگی شدید شده باشد بهتر است با اورژانس تماس بگیرید یا سریعاً بیمار را به بیمارستان برسانید. بدون مراقبت فوری پزشکی، گرمازدگی حاد می‌تواند باعث صدمه به اعضای بدن شود. با این حال، قبل از ایجاد گرمازدگی حاد، تعدادی از روش‌های درمانی وجود دارد که می‌تواند روند حاد شدن گرمازدگی را کنترل کند:
_اگر شروع به احساس هرگونه علائم بیماری گرمازدگی کردید، حتماً به سمت تهویه هوا یا سایه یا جایی خنک بروید، زیرا ماندن در آفتاب باعث تشدید علائم شما خواهد شد.
_هرگونه فعالیت بدنی را فوراً متوقف کنید و در شرایط خنک‌تر استراحت کنید. اگر کار خود را ادامه دهید یا ورزش کنید، بدن شما قادر به کاهش دمای خود نخواهد بود.
_برای درمان گرفتگی عضلات یا گرمازدگی خفیف باید مایعات از دست رفته در تعریق را با نوشیدن آب دوباره پر کنید.
_یکی از سریعترین راه‌ها برای کاهش دمای بدن، همراه داشتن آب سرد است. به عنوان مثال، شما می‌توانید آب سرد روی پوست خود بریزید یا کمپرس آب سرد را روی کشاله ران زیر بغل و اطراق پیشانی قرار دهید یا دوش آب سرد بگیرید یا حتی آب خنک به بدن اسپری کنید. استفاده از پارچه‌های مرطوب روی بدن شما نیز می‌تواند در خنک شدن و همچنین کاهش هرگونه تحریک پوستی در اثر گرما کمک کند.
_لباس‌های تنگ می‌توانند گرما را به دام بیندازند و باعث گرما زدگی شوند در تابستان لباس‌های نخی و روشن و البته گشاد بپوشید.
_سعی کنید در هوای گرم و آفتابی ورزش نکنید یا فعالیت‌هایی مثل پیاده روی را انجام ندهید.
_هر کسی می‌تواند بیماری گرمازدگی را تجربه کند. با این حال، کودکان زیر چهار سال و افراد مسن‌تر از ۶۵ سال بیشتر در معرض خطر قرار دارند، زیرا بدن آن‌ها همیشه قادر به تنظیم مؤثر دمای داخلی نیست.
