رضا عباسی کارشناس مسائل اقتصادی و مدرس دانشگاه در گفت  گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، گفت: تحریم‌ها،کرونا و رکود حاکم بر اقتصاد جهانی و رویداد‌های سیاسی و نظامی سبب شده تا الزام به پیاده سازی روش‌های نوین صادراتی مطابق با شرایط‌ موجود اهمیت بیشتری پیدا کند.

او افزود: در ‌سالیان اخیر با وجود همه تهدید‌ها وتحریم‌ها، صادرکنندگان کشورمان در خط مقدم نبرد اقتصادی تلاش صدچندان داشته و در میدان‌های مواجهه نزدیک با سیاست‌های تخریبی کشور‌های تحریم کننده، تجربه‌ای پیروزمندانه‌ای را بنام خود ثبت کردند.

این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: از سوی دیگر افزایش ریسک‌های سیاسی و ژئوپلیتیک منطقه و جهان، تجارت خارجی را تحت تاثیر خود قرار داده است. به نحوی که واردات، صادرات و همچنین رکودی را که در امر سرمایه‌گذاری و تجارت دنیا به وجود آمده تحت تاثیر خود قرار داده است.

عباسی بیان کرد: طی دو سه سال اخیر حجم تجارت جهانی به شدت کاهش یافته و پیش بینی می‌شود با وجود بیماری کرونا این مقدار کاهش بیشتری داشته باشد.

او تصریح کرد: این ریسک‌های سیاسی با توجه به بی‌ثباتی دولت‌ها، اعمال تحریم‌های دوجانبه و چندجانبه و ناآرامی‌ها و جنگ‌های داخلی و خارجی بر روی شرایط مربوط به صادرات و واردات اثر گذاشته‌اند.

این مدرس دانشگاه تاکید کرد: در منطقه ما نیز تجارت خارجی تاثیر مستقیمی از این وضعیت دریافت کرده است. به هر حال جنگ یمن، سوریه، عراق و تنش‌های چین و آمریکا فضا‌های ناامنی را درست کرده که این فضا‌های ناامن سبب می‌شود تا ریسک‌های تجاری افزایش پیدا کند؛ بنابراین موضوع تحریم‌ها از یک سو و موضوع کرونا و رکود حاکم بر اقتصاد جهانی و رویداد‌های سیاسی و نظامی از سوی دیگر سبب شده تا الزام به پیاده سازی روش‌های نوین صادراتی مطابق با شرایط‌موجود اهمیت بیشتری پیدا کند.

 

---

عباسی اظهار کرد: با وجود این مسائل ضرورت دارد از یک طرف دولت به بهبود فضای کسب‌وکار در کشور کمک کند تا بخش تجارت خارجی کشور، بخصوص صادرات که در نوک‌پیکان تنگنا‌ها و مشکلات قرار دارد با صرف هزینه‌های مالی کمتر در مسیر توسعه اقتصادی کشور قدم بردارد و از سوی دیگر ضرورت دارد صادرکنندگان به طرق مختلف و با درک شرایط موجود با وفاق و همدلی بیشتر و در قالب یک استراتژی همگرایی صادراتی فعالیت نمایند.

او افزود: شرایط تحریم و رکود اقتصادی که به موازات یکدیگر تولید و صادرات کشور را هدف قرار داده در صورت نبود برنامه ریزی اصولی و صحیح می‌تواند مشکلات اساسی برای اقتصاد هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت ایجاد نماید.

این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: همانطور که می‌دانیم شرکت‌های مدیریت صادرات، شرکت‌های مستقلی می‌باشند که بعنوان یک دپارتمان فروش صادرات برای تولیدکنندگان و یا صادرکنندگانی که بنا به دلائل مختلف "منجمله تحریم‌های اقتصادی "قدرت صادراتی پایینی دارند عمل می‌نماید.

عباسی بیان کرد: حال‌از این منظر که تولیدکننده به سبب مشکلات تخصصی در حوزه فعالیتی خود توانایی و قدرت تمرکز بالایی در زمینه ایجاد، حفظ و توسعه بازار‌های هدف صادراتی بخصوص در شرایط تحریم‌ها را ندارد محصولات وخدمات تولیدی خود را در اختیار شرکت‌های مادرتخصصی در حوزه صادرات قرار‌می دهد تا با استفاده از پتانسیل‌های ویژه از بالاترین توان در زمینه صادرات محصولات استفاده نمایند.

او تصریح کرد: محصولات شرکت‌های مدیریت صادرات در یک گروه کالایی به صورت خوشه‌ای بوده و از این جهت بازار‌های مشترک ایجاد می‌کند و ممکن است محصولات چندین شرکت را پوشش دهد.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: برای‌این منظور لازم است ابتدا استراتژی‌های ورود به هر بازار متناسب با هر گروه کالایی براساس مزیت‌های استان‌های کشور به تفکیک مشخص شود و سپس خوشه‌های مرتبط با آن در قالب شرکت‌های مدیریت صادرات استانی که می‌تواند تلفیقی از صادرکنندگان تخصصی آن محصول در بازار هدف خاص باشد ایجاد گردد.

عباسی اظهار کرد: فرضا در حوزه گروه کالایی محصولات غذایی که خود می‌تواند متشکل از چندین خوشه تخصصی باشد، می‌بایست ترکیبی از صادرکنندگان تخصصی محصولات این گروه مثلا خوشه رب گوجه فرنگی در بازار‌های هدف پرمصرف همچون افغانستان در قالب شرکت مدیریت صادرات ایجاد گردد.

 

او افزود: این اقدام در شرایط تحریم و رکود اقتصادی که تولید کننده درگیر مشکلات تامین مواد اولیه و تامین نقدینگی و مشکلات اداری و منابع انسانی شرکت می‌باشد سبب می‌شود تا‌شرکت مدیریت صادرات با استفاده از ارتباطات‌ و امکانات پیشرفته خود از مبداء تا مقصد به نحو مطلوبی صرفاً درگیر فرایند تخصصی خود همچون حمل، ترخیص، بازارگردانی و بازاریابی و در نهایت تحویل کالا به مشتری گردد.

این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: شرکت‌های مدیریت صادرات بواسطه قدرت ارتباطی بالا و همچنین پشتوانه حمایتی دولتی می‌توانند در خصوص برگشت پول حاصل از فروش کالا چه ازطریق شبکه بانکی و چه از طریق سیستم صرافی و یا سایر مبادی رسمی و غیررسمی اطمینان خاطر تولید کننده را فراهم سازند.