پله استوره برزیلی فوتبال درباره این ورزش میگه: هر بچه‌ای تو دنیا که فوتبال بازی میکنه دوست داره مثل پله باشه. من وظیفه سنگینی بر عهده دارم که بهشون بگم فقط یک بازیکن فوتبال نباشند، باید یهشون یاد بدم مثل یک مرد زندگی کنند.

در استان ما و حتی شهرما شاهین شهر کم نیستند کسانیکه که به طور حرفه‌ای به ورزش فوتبال می‌پردازند و در این رشته حرفی برای گفتن دارند یکی از پیشکسوتان این رشته مسعود دهداری است. مسعود دهداری متولد سال ۱۳۳۳ آبادان وکارمند بازنشسته شرکت نفت که از سال ۱۳۴۴ فوتبال را شروع کرد، تا سال ۶۷ به طور حرفه‌ای به این رشته پرداخت.


مسعود دهداری در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان گفت:عموی من پرویز دهداری ایشون کاپیتان تیم ملی و سرمربی تیم ملی ایران بودند خانوادگی ما اهل فوتبال هستیم، توسط جناب آقای سالیا و پدرم به تیم جم آبادان معرفی شدم از آن موقع فوتبال شروع شد.

پرویز دهداری نه تنها عموی من بود، بلکه مربی و الگویم در تمام عرصه‌ها بود. او بسیار متین، بااخلاق، محترم نسبت به مردم و فروتن بود. وی همیشه کار درست را انجام می‌داد؛ وقتی در تیم هم مربی ما بود (چون او چهار سال مربی صنعت نفت آبادان بود)، نسبت به من سخت گیرتر از دیگر بازیکنان رفتار می‌کرد و این بسیار در پیشرفت من در فوتبال کمک کرد. تفاوت میان دیگران قائل نمی‌شد و حتی چند بار من را از تیم ملی خط زد یا به مربیان تیم ملی می‌گفت که مرا خط بزنند که خدای نکرده نگوید من بخاطر عمو به تیم ملی دعوت شد باشم.

بازیکن تیم‌های جم آبادان، صنعت نفت آبادان، سپاهان اصفهان، تام اصفهان، دارایی اصفهان، شهرداری اصفهان، دژبان و زمانی که ارتش بودم تیم ملی ارتش بازی می‌کردم هشت سال جنگ را در آبادان سپری کردم و بعد از آن به اصفهان آمدم و اکنون با تیم بازنشستگان شرکت نفت کار میکنم.

هیئت فوتبال از پیشکسوتان خود تقدیر نمی‌کند و حتی یکبار هم پیشکسوتان را دعوت به همکاری یا حتی یک دور همی نکرده است و از تجربیات آن‌ها استفاده نمی‌کند متاسفانه به این قشر اهمیت کمی می‌دهند و از شخصیت و منزلت آن‌ها بهره نمی‌برند و از آن‌ها نام برده نمی‌شود، آن‌ها تقریبا فراموش شده اند این باعث شده است که بسیار عملکرد ضعیفی داشته باشد بنده شخصاً در این حرفه پول را نمی‌پسندم و به خاطر مسائل ورزشی مملکت هزینه‌ای برای آموزش نمی‌خواهم و علاقمندم که مطالبی را به علاقمندان این رشته آموزش دهم.
فوتبال گذشته بسیار خوب، جوانمردانه و غیرتی بود آن‌ها بخاطر شهر و پیراهن بازی می‌کردند و متاسفانه تمام آن ضوابط و ارزش‌ها از بین رفته است. با جرئت می‌توان گفت که فوتبال گذشته بهتر از حال بود.

من در مسابقات زیادی شرکت کردم در یکی از مسابقات بازی با پرسپولیس تهران بود تیم پرسپولیس بازیکنی بنام همایون بهزادی داشت که خوب سر میزد منم خوب سر میزدم علی پروین برای ایشون سانت میزد و روی سر ایشون من سر میزدم چند مرتبه این کار را کردم زمانی که به رخت کن میرفتم از من پرسید اسم و فامیلت چی هست گفتم مسعود نمی‌خواستم فامیلم را بگویم که متوجه شود برادر زاده آقای دهداری هستم، ولی با اصرار ایشون گفتم دهداری گوش مرا گرفت مرا پیش عمویم برد و گفت این بازیکن را از کجا آوردی عمویم گفت لوسش نکن و بعد مرا شش ماه ذخیره گذاشت.

صد بار دیگر هم حق انتخاب داشتم فوتبال را انتخاب می‌کردم.

هیچ گاه اخلاق درس و ورزش را فراموش نکنند.

 

انتهای پیام/ش