به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، از اسمشان پیداست، تنبلاند. با اینکه پستاندارند، از درخت آویزان میشوند؛ چون نمیتوانند روی زمین خاکی زندگی کنند. زیاد میخوابند، صورت و بدنشان پر از موهای ریز و درشت کرکی و خانهشان جنگلهای بارانی آمریکای مرکزی و جنوبی است.
دو نسل از تنبلها وجود دارند که به ۶ گونه تقسیم میشوند: تنبلهای دو انگشتی و سه انگشتی. در مورد نحوه زندگی تنبلها سوالات زیادی مطرح میشود؛ مثلا اینکه تنبلها چطور و چگونه بدون اینکه تلاشی کنند، به ستارههای دنیای مجازی تبدیل شدند؟ در ادامه با حقایقی از زندگی این موجودات شگفتانگیز آشنا خواهیم شد.
١- تنبل، فقط یک نام نیست، سبک زندگی است: آنها با این حرکات کند، هنرمندیشان را به رخ میکشند. علت اینکه «تنبل» صدایشان میکنیم هم، به دلیل سبک زندگی آهستهشان است! حتی متابولیسم بدنشان هم کند است، بهطوری که ٣٠روز طول میکشد تا یک برگ در معدهشان هضم شود! تنبلها در یک دقیقه، چهارمتر حرکت میکنند، اما اگر در معرض خطر باشند، به ضرب و زور، رکوردشان را به ۴/۵متر در دقیقه میرسانند!
٢- روی زمین پیدایشان نمیشود: تنها رقبای بیبدیل تنبلها در سرعت و کْندی، حلزونها هستند! هیچ مکانیسم دفاعی درست و درمان دیگری ندارند که بشود دربارهاش صحبت کرد. تنبلها خیلی آسیبپذیرند، به حدی که ترجیح میدهند بیشتر وقتها آویزان بمانند به این امید که شکارچیها پیدایشان نکنند! آنها از درختهایشان پایین نمیآیند، مگر برای قضای حاجت، که آنهم فقط هفتهای یکبار اتفاق میافتد!
٣- تنبلها از چیزی که ما فکر میکنیم، فعالترند: مطالعه درباره تنبلها، اگر در اسارت باشند، آسانتر از تحقیق در طبیعت وحشیشان است. زیست و رفتارهای تنبلهای وحشی با گونههای دربند فرق دارد. مثلا تنبلهای اسیر بهطور میانگین در طول شبانهروز ١۵ تا ١۶ساعت میخوابند، اما در تحقیقاتی که سال ٢٠٠٨ منتشر شد، معلوم شد تنبلهای آزاد در طبیعت، فقط ٩ تا ١٠ساعت طی شبانهروز میخوابند.
۴- تنبلهای دو انگشتی سه انگشت دارند: یک سوءتفاهم در ترجمه از زبان اسپانیایی، اسم این حیوان را گیجکننده کرده است. سوءتفاهم فوق به این خاطر است که اسپانیاییها برای گفتن «انگشتان دست» و «انگشتان پا» از یک کلمه واحد استفاده میکنند. اما در واقع تنبلهای دو انگشتی، دو انگشت روی پاهای جلویی، و سه تا روی پاهای عقبشان دارند. تنبلهای سه انگشتی هم سه تا انگشت روی پاهای جلو و سه تا روی پاهای پشتشان دارند.
۵- تنبلها مینیاتور اجدادشان هستند: تنبلهای امروزی در مقایسه با آبا و اجدادشان کوچکترند. قد تنبلها از ٨٠سانتیمتر و وزن آنها ٧/٧کیلوگرم تجاوز نمیکند. اما داستان تنبلهای غولپیکر دیروزی با گونههای امروزیشان خیلی فرق دارد. این تنبلهای کهن به جای اینکه روی درختها زندگی کنند، مثل بسیاری از حیوانات دیگر روی زمین زندگی میکردند. قد برخی از آنها تا ۶ متر و وزنشان به ۵ تن میرسید! احتمالا آنها در حدود ١١هزار سال پیش به دلیل شکار بیرویه منقرض شدند.
۶- روی بدن تنبلها جلبک رشد میکند: سرعت تحرک تنبلها آنچنان کند است که به مرور روی بدنشان، جلبک رشد میکند، آنهم نوع خاصی از جلبک سبز که فقط و فقط روی بدن میروید و با همزیستی مسالمتآمیز، جزئی از ویژگی شخصیتی این پستاندار میشود. در واقع بدن تنبلها تبدیل میشود به مزرعه جلبکهایی که از بدن او تغذیه میکنند و در ازای همه اینها، به این حیوانهای بیدفاع برای استتارکردن کمک میکنند.
٧- تنبلها شناگران ماهری هستند: تنبلها هرچقدر در راهرفتن با آن دست و پاهای بلند و پنجههای کشیده افتضاح باشند، چندین برابر آن خوب شنا میکنند. با اینکه حداکثر سرعت آنها در راهرفتن چهارمتر در یکدقیقه است، سرعت شنای آنها به ۵/١٣متر در دقیقه میرسد! شاید این در مقایسه با انسان چندان شاهکار به حساب نیاید، اما با توجه به استطاعت تنبلها باورنکردنی است. تنبلها میتوانند تا ۴٠دقیقه نفسشان را در سینه حبس کنند.
٨- و در نهایت لبخند معروف تنبلها: تنبلها ظاهری خندان و بشاش دارند. انگار واقعا دارند لبخند میزنند. از صورتشان رضایت و سعادتمندی میبارد! البته اگر ما هم مثل آنها تمام روز و شبمان را به خوابیدن و استراحت میگذراندیم، چهرهمان مثل تنبلها خجسته میشد.
منبع: روزنامه شهروند
انتهای پیام/