خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان - همزمان با ایام ماه مبارک رمضان، باشگاه خبرنگاران جوان برنامه‌ای گفت‌وگو محور با نام «عصر رمضان» تدارک دیده است که به موضوعات روز فرهنگ و هنر می‌پردازد و می‌کوشد به شفافیت فضای فرهنگی، هنری و مذهبی کشور کمک کند و ابهامات موجود در ذهن مخاطبان در حوزه‌های مختلف را با حضور یک مهمان شاخص مرتبط با آن حوزه، به صورت صریح در حدود ۳۰ دقیقه بررسی کند. میلاد عرفان‌پور شاعر جوان کشورمان، مهمان چهارمین ویژه برنامه «عصر رمضان» بود که در ادامه بخش‌هایی از مصاحبه ایشان را می‌خوانید.

آقای عرفان پور؛ شما متولد شیراز هستید. این موضوع تأثیری در شعر گفتن شما داشته است؟

طبیعتاً زیست بومی که انسان در آن رشد می‌کند، تاثیرگذار است و شیراز در شعر من بی تأثیر نبوده است. خانواده من با شعر نسبت داشته و پدر من طبع شعر دارند و مداحی می‌کنند. از این رو از همان سال‌ها گوش من با شعر آشنا بود.

از همان کودکی علاقه من به شعر شکل گرفت. از سن ۶ یا ۷ سالگی شعر‌های کودکانه می‌گفتم، اما زمانی که شعر‌های من قاعده‌مند و در قالب غزل شد، ۱۲ - ۱۳ ساله بودم.

تحت تأثیر چه شاعرانی بودید؟

در سن نوجوانی شعر‌های حافظ، پروین و فروغ را می‌خواندم.

اولین شعری که گفتید را به خاطر دارید؟

اولین شعر قاعده‌مندم را در سن ۱۳ سالگی و متأثر از حال و هوای شعر‌ حافظ و درباره بهار سرودم.

نقطه عطف شاعری میلاد عرفان‌پور

در مدرسه یا خانواده تشویق شده اید؟

تشویق خانواده به شعر گفتن من دامن زد؛ اما نقطه عطف شاعری من روزی بود که دبیر ادبیات، من را با قیصر امین پور و با شعر امروز آشنا کرد و از آن روز فهمیدم که شعر در زمانه ما چارچوب و معنای دیگری پیدا کرده که جذاب است و از آن روز وارد فضای حرفه‌ای شعر شدم.

تأثیر برکت اشعار آیینی

کدام اشعار دینی خود را بیشتر می‌پسندید؟

افتخار این را دارم که در این سال‌ها بیت‌ها و مصراع‌هایی را در این حوزه‌ به خصوص در مدح و مرثیه اهل بیت (ع) بسرایم. نوحه‌ها و مرثیه‌هایی که با صدای میثم مطیعی شنیده شده، برای من دوست داشتنی‌تر است. اشعار آیینی و دینی برکت اشعار ما در حوزه‌های دیگر هستند و اگر شعر عاشقانه خوبی هم می‌سراییم، از برکت همین اشعار است.

وضعیت امروز اشعار آیینی را چطور ارزیابی می‌کنید؟

بعد از انقلاب رشد بسیار خوبی در شعر دینی و شیعی داشته ایم. شاعرانی داریم که شانه به شانه شاعران بزرگ تاریخ، شعر فارسی در حوزه شعر شیعی و آثار قابل توجه دارند. ما در موضوع انتظار و موضوعات ریز حوزه عاشورا شعر کم داشتیم؛ اما بعد از انقلاب حجم بسیار زیادی از این اشعار را شاهد هستیم.

در برخی هیئت‌ها اشعاری را می‌شنویم که با ایده آل‌ها فاصله دارند. نظر شما در این خصوص چیست؟

اگر شعر هیئت در چهارچوب خود و با پشتوانه فنی و علمی لازم نباشد، ممکن است وَهن ایجاد شود. به نظر من در ۷ الی ۸ سال اخیر اشعار هیئت رو به بهبود هستند.

دغدغه مقام معظم رهبری درباره شعر

مهم‌ترین دغدغه مقام معظم رهبری در خصوص شعر و شاعری را چه می دانید؟

مقام معظم رهبری فرمودند شعر و شاعر سرمایه ملی است؛ از نگاه ایشان شعر اصیل‌ترین و مهم‌ترین هنر است. رهبر انقلاب فرمودند که اگر یک بودجه مشخص داشته باشیم و به ما بگویند این بودجه باید صرف یک هنر شود، من می‌گویم باید آن هنر شعر باشد. ایشان از این جهت نگاه راهبردی، جدی و عمیقی دارند.

کدام شعر شما در حضور رهبر مورد تمجید قرار گرفت؟

در سه باری که به حضور رهبر رسیدم، چند بیت رباعی خواندم و مقام معظم رهبری همه رباعی‌های من را تحسین کردند.

شعر «از آخر مجلس شهدا را چیدند» را چه سالی سرودید؟

در سال ۸۷؛ شبی که خبر شهادت ۱۴ نفر از هم هیئتی‌ها را در پی حمله تروریستی به حسینیه سیدالشهدای شیراز شنیدم، چند رباعی برای آن شهدا گفتم. قصد انتشار این رباعی‌ها را در کتابی نداشتم، اما شعر در آن ایام دست به دست شد. چند سال بعد مادر شهیدی به خدمت حضرت آقا می‌رسد، آقا عکس شهید ایشان را طلب کردند که روی آن عکس آن رباعی نوشته شده بود. حضرت آقا آن رباعی را خواندند و متأثر شدند.

انتقاد از رواج ترانه‌های سخیف

این روز‌ها ترانه‌های بدون مضمون بسیار می‌شنویم. این فضا را چطور ارزیابی می‌کنید؟

به مراتب اوضاع شعر در حوزه ترانه نسبت به شعر هیئت بدتر است. شعر سخیف که حداقل‌های ادبی را ندارد، بسیار رایج شده است و خواننده‌هایی پیدا شده اند که الفبای شعر را نمی‌شناسند. متاسفانه این روند رو به افزایش است.

در خصوص شعری که برای حاج قاسم سلیمانی سرودید، برای ما بگویید.

دو سال قبل از شهادت حاج قاسم شعری را سرودم، آماده انتشار بود که ایشان شهید شدند. همان روز شهادت، آن شعر در قالبی جدید با نام «قاسم هنوز زنده است» با خوانندگی غلامرضا صنعتگر منتشر شد.

انتهای پیام/