به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، به سوزن ­دوزی بلوچ در اصطلاح محلی "سوچن ­دوزی" می­ گویند. شواهد موجود حاکی از آن است که این شیوه‌ی دوخت از اوایل اسلام در میان این قوم رایج بوده و دردوره ­های تیموری و صفوی به اوج خود رسیده است. این هنر به­ طور عمده برای تزئین جامه‌ی محلی زنان به­ کار می­ رود.

سوزن ­دوزی تمام زمینه‌ی پارچه را می ­پوشاند، و از آن برای تزئین سرآستین­ ها، شلوار­ها، گاه نواری در وسط آستین، قطعه­‌ای در پشت یقه و نیز قسمت سر­پوش چادر استفاده می­ شود. تقریباً در هر شهر و روستای کوچکی از زاهدان گرفته تا خاش در شرق تا سراوان و در غرب تا ایرانشهر، سوزن­ دوزی رواج دارد، زیرا زنان، جامه‌ی سنتی می ­پوشند. شیوه‌ی سوزن­دوزی در چهار منطقه‌ی عشایری مثلاً منطقه‌ی ایرانشهر (مناطق قاسم ­آباد، پیپ، اسپکه، ورکات و چنف) یا ناحیه‌ی خاش و گشت، در نحوه‌ی دوخت تفاوت­‌هایی با سایر مناطق دارد.

انتهای پیام / سید شایان جعفری