به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، اسکلتهای درون دریاچه از کجا آمده است. ماجرای دریاچه عجیب و غریب پر از اسکلت چیست؟ سالهای زیادی از عمر این دریاچه اسرارآمیز میگذرد. بیشتر اوقات سال، راز این دریاچه زیر لایه ضخیمی از یخ مدفون است. فقط یک ماه از سال میتوان تاریخی که سالها دریاچه در خود نگه داشته را دید. راز این دریاچه، اسکلتهایی است که عمر آنها به بیش از هزار سال میرسد.
این اجساد به جا مانده متعلق به مسافرانی است که میان راه، دچار حادثه اسرارآمیزی شدند و جانشان را از دست دادند. در رشته کوههای هیمالیا در هندوستان، دریاچه کوچکی به نام روپکاند وجود دارد که راز بزرگی را زیر لایه ضخیم یخی خود نهفته دارد؛ دریاچه در مکان دور افتادهای قرار دارد که ارتفاع آن به بیش از پنج هزار متر میرسد.
دریاچه همیشه یخ زده
دریاچه روپکاند در بیشتر اوقات سال یخ زده است. خیلیها از وجود این دریاچه خبر ندارند و بعضی از کوهنوردان تصادفی به آن میرسند. برای همین در نگاه اول، این دریاچه چندان جذاب و شگفت انگیز به نظر نمیرسد، اما وقتی یک ماه در سال، یخ دریاچه کاملا آب میشود و عمق دو متری آن به چشم میآید، آن موقع است که شگفتی آن پدیدار میشود. انبوهی از اسکلتهای انسانها زیر لایه ضخیمی از یخ جا خوش کرده اند و برای همین نام دیگر روپکاند را «دریاچه اسکلت» گذاشته اند.
اسکلتهای باستانی
برخی میگویند که این اسکلتها بیش از ۱۲۰۰ سال عمر دارند و نه تنها در عمق دریاچه بلکه در اطراف آن نیز دیده میشوند. خیلیها معتقدند که دریاچه اسکلت مکان یک قبر فراموش شده است. از قرن نوزدهم، بومیان هیمالیا از وجود چنین دریاچهای باخبر بودند و درباره آن حرف میزدند تا این که سال ۱۹۴۲ یک انگلیسی ناشناس برای انجام تحقیقات درباره دریاچه اسکلت، به منطقه مورد نظر رفت و وجود روپکاند را به طور قانونی به ثبت رساند. کاشف انگلیسی که در فصل تابستان به جستجوی دریاچه رفته بود از دیدن آن وحشت کرد چرا که نزدیک به ۲۰۰ اسکلت نه تنها در عمق دریاچه بلکه در لابلای صخرههای منطقه کوهستانی که همیشه پوشیده از برف بود به چشم میخورد.
روپکاند معروف شد
دریاچه پر از اسکلت خیلی زود توجه مردم را به خود جلب کرد و تبدیل به موضوع مورد علاقه ماجراجوها شد. هر یک از محققان سعی میکردند نظریهای درباره این که اسکلتها از کجا آمده اند و متعلق به چه کسانی هستند ارائه دهند.
یکی از اولین نظریهها این بود که اسکلتها بقایای جسد سربازهای ژاپنی جنگ جهانی دوم است که در شرایط سخت آب و هوایی جان باخته اند، اما اسکلتها به دلیل قرار گرفتن در شرایط آب و هوایی بسیار سرد از بین رفته بودند و همین نشان میداد که عمر آنها بسیار بیشتر از جنگ جهانی است و به این ترتیب نظریه سربازان ژاپنی رد شد.
نظریه دیگری میگوید اسکلتها متعلق به جنگجوی کشمیری «زوگاوارسینگ» و ارتش اوست که پس از یک نبرد وقتی از تبت بازمی گشتند به طرز اسرارآمیزی ناپدید شدند. عده دیگری عقیده دارند که دریاچه روپکاند محل خودکشی دسته جمعی گروه مذهبی به نام زیلوتس است. نظریههای دیگری همچون سربازان یک نبرد یا گروهی از ماجراجوها که گرفتار بهمن شده اند نیز وجود دارد.
سالها در ابهام
مطالعات گوناگونی روی این دریاچه یخی انجام شد. دهه ۱۹۵۰ گروه تحقیقاتی انسان شناسی هندوستان نیز پیشقدم شد تا شاید به راز این دریاچه پی ببرند، اما تلاش آنها بی نتیجه باقی ماند تا اینکه سال ۲۰۰۴ نشنال ژئوگرافی تحقیقات گستردهای در این باره انجام داد و با انجام آزمایشات دی انای و تحقیقات علمی به نتایج قابل توجهی رسید.
تحقیقات روی ۳۰۰ اسکلت نشان داد که عمر آنها تقریبا به سال ۸۵۰ بعد از میلاد مسیح (ع) بازمی گردد. همه این اسکلتها متعلق به یک قوم بوده و همه آنها در یک زمان مرده بودند، اما پس از مرگشان، شرایط آب و هوایی، اسکلتها را در وضعیت خوبی نگه داشته بود؛ به طوری که با وجود گذشت بیش از ۱۲۰۰ سال از عمرشان، اسکلتها هنوز سالم باقی مانده اند، حتی روی بعضی از اسکلتها هنوز مو و گوشت دیده میشود و جواهرات و لباس چرمی که هنگام مرگ به تن داشته اند، دست نخورده باقی مانده است.
آزمایشات بیشتر دی انای نشان داد در میان اسکلتها دو گروه وجود دارد. یک گروه قدبلندتر از گروه دیگر بودند که به نظر میرسد گروه قد کوتاه تر، بومیان منطقه بودند که نقش باربر را داشتند.
تصاویر دریاچهای اسرار آمیز پر از اسکلت انسانها
بررسی لوازم شخصی که همراه اسکلتها بود نشان میداد که جانباختگان مسافر بوده اند. همچنین در مطالعات دقیقتر معلوم شد که روی همه جمجمه ها، کبودیهایی وجود دارد که بر اثر برخورد جسمی سخت و گرد با سر جانباختگان به وجود آمده است. نکته عجیب این بود که کبودیها فقط در ناحیه سر و شانه اجساد دیده میشد و به نظر میرسید که برخورد جسم سخت از بالای سر صورت گرفته است.
به عقیده دانشمندان فقط بارش جسم سنگین از آسمان باعث مرگ ۳۰۰ نفر به طور دسته جمعی خواهد شد. این جسمهای سخت احتمالا به اندازه توپ کریکت بوده اند و قطر آنها به ۲۲ سانتیمتر میرسیده است.
روپکاند جاذبه ماجراجوها
در سالهای اخیر، روپکاند بیش از پیش در هالهای از رمز و راز فرو رفته است. خیلی از ماجراجوها برای دیدن دریاچه اسکلت قدم به هیمالیا میگذارند و پنج روز، خطرات راه را به جان میخرند تا به مقصد برسند. بنا بر اطلاعات و آمار موجود به دلیل رفت و آمد بسیار در این منطقه، از تعداد اسکلتهای موجود کاسته شده است، زیرا خیلی از ماجراجویان تکهای از این اسکلتها را به عنوان سوغاتی با خود میبرند و به دلیل این که دسترسی به دریاچه بسیار سخت است، نظارت و حفاظت از آن با مشکلاتی روبرو است.
منبع: پارس ناز
انتهای پیام/