به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، این روزها، بیشتر از گذشته از کودکی به نام آرات حسینی گفته می‌شود، بحثش در فضای مجازی بسیار داغ شده است، شش سالی است که اسم او به عنوان نابغه ورزشی مطرح می‌شود.

از یک سالگی پدرش او را به عنوان نابغه مطرح کرد و در طول همه این سال‌ها آرات نابغه روز به روز بیشتر پیشرفت می‌کند، اما در روز‌های اخیر این کودک درگیر برخی اتفاقات در فضای مجازی شده است؛ این موضوع و اتفاق، بهانه‌ای شد تا مطالبی را در این زمینه بیان کنیم.

رضا فریدی روانشناس بالینی و فعال آسیب‌های اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره آسیب های روانی که ممکن است ذهن آرات، کودک فوتبالیست را تهدید کند، اظهار کرد: پدر آرات به جای تشویق او برای رکورد زنی باید هویت اصلی آرات را به او آموزش دهد و فرصت کودکی را برای او فراهم سازد، چرا که یک کودک در این سنین هر چه قدر هم نخبه و نابغه باشد معنی رکورد زدن را نمی‌داند و فشار آوردن بیشتر پدر آرات برای برخی حرکات و رکورد زنی‌ها برای مطرح شدنش باعث می‌شود که این کودک از دنیای کودکی اش فاصله گیرد و بعد‌ها قدرت تصمیم گیری درباره آینده خودش را هم نداشته باشد.

وی بیان کرد: درست است که والدین باید کودک را به سمت استعدادهایش هدایت کنند، اما نباید برای مطرح شدنش عصاره جان او را بکشند. این فقدان کودکی در سال‌های نه چندان دور با آسیب‌های روانشناختی می‌تواند همراه باشد و کودکی را از او می‌گیرد، باعث می‌شود که کودک از همسالانش دور شود و درگیر ماجرا‌هایی شود که خیلی با کودکی اش نزدیکی ندارد.

فریدی در پاسخ به این سئوال، معروف شدن و محبوب بودن و این سبک زندگی انتخاب والدین و مخصوصا پدر آرات بوده است شکی نیست، اما باید دید آرات در زندگی اش کودکی کرده یا خیر؟، گفت: والدین آرات لازم است نسبت به این موضوع آگاهی داشته باشند که دچار افراط نشوند، مقداری عسل برای بچه مفید است، اما اگر سر کودک را در حوض عسلی فرو ببریم خفه می‌شود. والدین آرات نباید کودک را درگیر هیجانات مخرب کنند و باعث مسمومیت هیجانی وی شوند.

این روانشناس تصریح کرد: تمرکز زیاد پدر آرات و تأکید فراوانش در نخبگی کودکش می‌تواند باعث ایجاد آسیب‌هایی روانشناختی و حتی ورزش زدگی او در آینده شود و بعد‌ها این کودک برای اینکه بتواند ثبات داشته باشد، فقط روی جنبه‌ شخصیتی خاصی (مثل همین فوتبالیست نخبه بودن) تمرکز کند، در حالی که در مراحل بعدی زندگی به مرور احساس خواهد کرد که تکه‌هایی از وجودش گم شده است و کودک در آینده دچار عدم انتقاد پذیری، کاهش عزت نفس، فقدان قدرت انتخاب، ناکامی و شکست و احساس افسردگی خواهد شد.

وی با تأکید بر اینکه اگر ایده آل والدین از فرزند پروری، پرورش کودک نخبه باشد، این یک هدایت خشک است و برای سلامت روان کودک بسیار مضر است، بیان کرد: لازم است به آرات در کنار تمرینات ورزشی، مهارت‌هایی مثل مدارا، صبر، گذشت، عشق ورزیدن، تاب آوری، عدم پرخاشگری، دویدن و بازی کردن با کودکان همسال خودش، دوستی با طبیعت، تخیل و خلاقیت، شعر و نقاشی، عذرخواهی، تصمیم گیری، خویشتن داری، نه گفتن و نه شنیدن، شکست خوردن، دوری از حاشیه‌های فضای مجازی و... نیز آموزش داده شود تا این نخبگی در سنین بالاتر در وی از بین نرود و کودک دچار آسیب نشود.

فریدی ادامه داد: فراموش نکنیم نخبگان دنیای فوتبال همانند لیونل مسی، کریستیانو رونالدو، مارادونا، کاکا و برخی دیگر از فوتبالیست‌های محبوب و معروف دنیای فوتبال، دوران کودکی را به خوبی تجربه کرده‌اند، لیونل مسی تجربه بازی با قوطی کنسرو در کنار همسالانش در محله‌های روزاریو را داشته، کریستیانو رونالدو با کتانی‌هایی که از برادر و دوستانش قرض می‌گرفته در خیابان‌های منطقه مادیرا با دوستانش فوتبال بازی می‌کرده و حتی کاکا که در خانواده‌ای مرفه بزرگ شده، والدینش به گونه‌ای عمل کردند که فوتبال او بر درس و مدرسه‌اش غلبه نکند و او آموزش‌هایی مذهبی خوبی ببینند و بعد‌ها در زمان بازیگری‌اش بعد از زدن گل‌هایش، ژست خاص تشکر از خدا و بلند کردن دستانش به سمت آسمان را انجام دهد.

این روانشناس خاطرنشان کرد: یادمان باشد که دوران کودکی از مراحل بنیادین زندگی فرد است و کودک علاوه بر رشد جسمی و حرکتی (و در مورد آرات، ورزشی و تکنیکی) رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی نیز نیاز دارد.

انتهای پیام/