الهام پورمولایی، کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره علل ترس ونگرانی در کودکان اظهار کرد: والدین باید آگاه باشند که در مقابل فرزندانشان نباید از جمله "نگران نباش" استفاده کنند؛ و هدف این است که نگرانی او را در موقعیت‌های مختلف کاهش دهند، نه اینکه احساس او را از اساس سرکوب کنند.

او تصریح کرد:پدر و مادر باید به صحبت‌های کودک گوش دهند و در حقیقت یک شنونده فعال باشند؛ یعنی مستقیم به او نگاه کرده و به صحبت هایش با دقت گوش کرد؛همچنین با کلماتی که قابل‌فهم برای او باشد؛ حرف‌هایش را تکرار کنند و به او انعکاس دهند. برای مثال بگویید؛ "من متوجه شدم رفتن به مهدکودک جدید باعث شده نگران شوی" کودک با شنیدن این جمله احساس ترس ونگرانی اش کم می‌شود، ومی تواند به مهدکودک جدیدش فکر کند.

این کارشناس ارشد روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی افزود: والدین به هیچ عنوان کودک را تحقیر نکنند و هرگز نگویند: "این موقعیت که اصلا ترس نداره، چرا می‌ترسی؟ یا اینکه "مگه تو بچه کوچکی که می‌ترسی؟ "این جملات باعث تحقیر کودک می‌شود.

بیشتر بخوانید:پاسخ سوالات خود در زمینه "افسردگی و اختلالات روانی " را اینجا بخوانید

پور ملایی ادامه داد:والدین نباید از موقعیت‌هایی که موجب ترس و اضطراب کودکان می‌شود، دوری کنند. برای مثال، اگر کودک از صدای خاصی می‌ترسد، به محض شنیده شدن آن صدا نباید کودک را سراسیمه از محل دور کنند؛ بعد از درک کودک و همدلی با او ابتدا در بازی‌ها سپس به‌تدریج و با حضور خود، فرزندشان را با آن موقعیت روبرو کنند، این کار کمک فراوانی به روبرو شدن کودک با ترس ونگرانی می‌کند.

او بیان کرد: والدین با کودک در مورد نگرانی‌هایش صحبت کنند. به‌طور مثال، اگر می‌خواهد برای روز اول به مدرسه برود در مورد محیط مدرسه صحبت کنند و خودشان اگر احساس نگرانی مشابهی را تجربه کرده‌اند؛ در موردش حرف بزنند و روش کنار آمدن را نیز به کودک آموزش دهند؛ در آخر هم در مورد مزایای آن موقعیت کمی توضیح دهند.

او افزود:والدین مراقب باشند زمانی که کودک به شدت احساس نگرانی می‌کند، با پرگویی اضطرابش را بیشتر نکنند؛ بعد از خوب گوش دادن و همدلی کردن با او صحبت کنند؛ این راه کار‌ها می‌تواند کمک شایانی در کم کردن استرس و نگرانی کودکان داشته باشد.

انتهای پیام/