لیلا شقاقی روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره حمایت روحی از کودکان در روزهای کرونایی اظهار کرد: امروزه باید بسیار بیشتر از قبل مراقب کودکان خود باشید، زیرا روح لطیف تری نسبت به بزرگسالان دارند.

این روانشناس گفت: به طور غریزه ای تمام افراد احساساتی همچون ترس و دلهره از اتفاق های سخت طبیعی در خود دارند. این روزها هم که تمام افراد با بیماری کرونا دست و پنجه نرم می کنند، بیماری کرونا موجب ایجاد احساساتی نظیر اضطراب، استرس و عدم اطمینان می‌شود.

او  افزود: والدین بایستی در صحبت با فرزندان خود درباره بیماری کرونا و نقش مهمی که  در حفظ سلامت کودکان  خود دارند، پیش قدم شده و با آرامش در این باره صحبت کنند.

بیشتر بخوانید؛ راهکارهایی برای کاهش اضطراب در روزهای کرونایی

شقاقی گفت: به آن‌ها بگویید که شاید هر یک از اعضای خانواده نشانه‌های بیماری را داشته باشند که اغلب هم شبیه سرماخوردگی عادی یا آنفولانزاست، بنابراین احساس ترس بی‌مورد را به خود راه دهند.

این روانشناس اضافه کرد: والدین باید فرزندان خود را تشویق کنند که اگر حالشان خوب نیست یا اگر احساس نگرانی درباره این بیماری دارند با آن‌ها صحبت کنند و کمک بخواهند.

شقاقی بیان کرد: بزرگسالان باید این واقعیت را که کودکان ممکن است درمورد این بیماری عصبی و نگران باشند، درک کرده و با کودکان همدلی کنند. به فرزندان خود مرتباً اطمینان بدهید که بیماری کرونا به خصوص برای کودکان و نوجوانان معمولاً خفیف می‌باشد.

او ادامه داد: همچنین به خاطر داشته باشید که نشانه‌های بیماری کرونا قابل درمان هستند. همینطور می‌توانیم به کودکان یادآوری کنیم که کار‌های موثر زیادی می‌توانیم انجام دهیم که هم خود و هم دیگران را ایمن نگه‌داریم و احساس کنیم که بر شرایط بوجود آمده مسلط هستیم،

شقاقی افزود: کودکان نیاز به برنامه منظم روزانه دارند. آنچه که همه ما باید هرچه سریع‌تر انجام بدهیم، تهیه یک برنامه منظم روزانه است تا به همه ما در انجام کار‌های روزانه کمک نماید.

این روانشناس گفت: به والدین موکدا توصیه می‌کنم که برنامه روزانه منظمی برای فرزندان خود درنظر بگیرند که شامل زمان بازی و استفاده از موبایل و ارتباط با دوستان‌شان نیز باشد.

شقاقی  ادامه داد: آن ها همچنین زمان‌هایی برای دوری ازتکنولوژی و کمک در کار‌های خانه درنظر داشته باشند. باید فکر کنیم که چه چیز برایمان با ارزش است و برنامه منظم مورد نظرمان را طبق آن ارزش‌ها وضع کنیم.

یک روانشناس تصریح کرد: حفظ یک برنامه منظم و قابل پیش بینی می‌تواند در کودکان احساس آرامش خاطر بوجود آورد، به نحوی که بدانند چه زمان باید به کار‌های ضروری بپردازند و چه زمان را به بازی سپری کنند.

شقاقی اظهار کرد: برای کودکان ۱۰ و ۱۱ ساله یا بزرگتر، پیشنهاد می‌کنم که از خود کودک کمک بگیرند و برنامه روزانه را با هم طراحی کنند. کودکان در تکالیف درسی و تمام کار‌های خانه که باید کمک کنند.

او گفت: درمورد برخی خانواده‌ها به نظر می‌رسد که شروع انجام برنامه از ابتدای صبح برای فرزندان بهتر است. ولی بعضی خانواده‌ها ممکن است ترجیح بدهند که کمی دیرتر شروع کنند تا بتوانند بیشتر بخوابند و از خوردن صبحانه در کنار هم لذت ببرند.

این روانشناس ادامه داد: خانواده‌ها بگذارند فرزندشان احساسات خود را بروز بدهند. با تعطیلی مدارس، تفریحات داخل مدرسه، کنسرتها، مسابقات ورزشی و فعالیت‌هایی که بچه‌ها پیش از این در آن شرکت می‌کردند، لغو شده و بنابراین کودکان به دلیل دست دادن تمام این فعالیت‌ها احساس نا امیدی می‌کنند.

بیشتر بخوانید: ویروس کرونا؛ در زندگی روزمره آیا نیاز به زدن عینک محافظ است؟

او گفت:  در زندگی یک نوجوان، از دست دادن این‌ها غم بسیار بزرگی است، بسیار بزرگتر از آنچه که ما به‌عنوان افراد بزرگسال دارای تجربه ممکن است احساس کنیم. بنابراین، آن‌ها را از لحاظ عاطفی حمایت کنید، انتظار این که به‌خاطر از دست دادن زندگی عادی و روزمره‌شان خیلی غمگین و خسته شوند و سعی در عادی کردن شرایط کنید.

شقاقی با بیان اینکه در چنین شرایطی، همدلی و حمایت بهترین راه است، اظهار کرد: اطلاعات نادرست زیادی در باره بیماری کرونا در حال انتشار است. از کودک در مورد اطلاعاتی که در مورد بیماری شنیده است، سوال بپرسید و میزان درستی این اطلاعات را بسنجید.

او گفت: صرف ارائه اطلاعات صحیح به کودک کافی نیست، چرا که ممکن است کودک اطلاعات جدید را با برداشت‌های نادرست قبلی ترکیب کند.

این روانشناس با بیان اینکه سعی کنید دانسته‌های قبلی کودک را بفهمید، آن‌ها را اصلاح و تکمیل کنید، افزود: اگر فرزندتان سوالی پرسید که جوابش را نمی‌دانید، به‌جای حدس زدن، از این فرصت استفاده کنید و با هم به دنبال پاسخ بگردید. بسیاری از کودکان در مدرسه یا در دنیای مجازی به خاطر بیماری کرونا مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. مهم است که فرزندان‌تان بدانند که اگر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، شما همیشه پشتیبان آن‌ها هستید. کمک خواستن از دیگران بهترین راه مواجهه با هر نوع آزار و قلدری است. نباید از بچه‌ها و نوجوانانی که مورد آزار و قلدری قرار گرفته‌اند انتظار داشته باشیم که به تنهایی درمقابل چنین سوء‌رفتار‌هایی از خود دفاع کنند، بلکه باید آن‌ها را تشویق کنیم که از دوستان و بزرگسالان کمک و حمایت بخواهند.

یک روانشناس گفت: اگرفکر می‌کنید کودکان‌تان در هضم احساسات دشوارشان با مشکل رو‌به‌رو هستند، برای ایجاد راه‌حل ازخود کودک سرنخ بگیرید. سعی کنید میان زیاد صحبت کردن درباره احساسات و یافتن موضوعاتی برای معطوف کردن حواس او به امری دیگر، تعادل برقرار کنید.

شقاقی ادامه داد: هر چند روز یک‌بار یک بازی خانوادگی انجام دهید یا با همدیگر آشپزی کنید.

او تصریح کرد: درمورد نوجوانان و استفاده مداوم از اینترنت انعطاف‌پذیرتر باشید، ولی آن‌ها را کاملا به حال خود رها نکنید. با نوجوانان رو راست باشید و به آن‌ها بگویید که درک می‌کنید در این شرایط زمان بیشتری دارند، ولی دسترسی بی‌وقفه به صفحات مجازی و رسانه‌های اجتماعی هم ایده چندان خوبی نیست.

شقاقی گفت: بطور یقین والدین نیز احساس اضطراب می‌کنند و فرزندان از حالات و احساسات آن‌ها الگو می‌گیرند. از همه پدر‌ها و مادر‌ها می‌خواهیم، تا حدی که می‌توانند اضطراب و نگرانی‌های خود را مدیریت کنند و این نگرانی‌ها را بیش از حد در حضور فرزندان خود بروز ندهند. این دقیقا یعنی خوددار بودن و کنترل کردن احساسات، که گاهی کار بسیار سختی است، به خصوص اگر این احساسات در آن‌ها هم بسیار شدید باشد.

این روانشناس تاکید کرد: کودکان برای احساس ایمنی و امنیت، به والدین خود متکی هستند. این مهم است که به خاطر داشته باشیم که کودکان همچون مسافرین اتومبیلی هستند که ما راننده آن هستیم؛ بنابراین حتی اگر احساس اضطراب می‌کنید، اجازه ندهید که سایر مسافران احساس ناامنی کنند.

انتهای پیام/