به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سال‌ها از دورانی که بارسلونا با پپ گواردیولا در فوتبال اروپا آقایی می‌کرد گذشته است. دورانی که آن‌ها در یک فصل ۶ جام را هم مال خود می‌کردند و در لالیگا حتی رئال مادرید هم حریف آن‌ها نبود. حالا حدود ۱۰ سال از آن ایام می‌گذرد و بارسلونا دیگر نشانی از آن تیم قدرتمند و بی حریف ندارد. مقابله با آن‌ها آسان شده و حذف شدن هایشان از لیگ قهرمانان و جام حذفی دیگر اتفاق غیرمنتظره‌ای نیست.

بارسلونا بعد از رفتن گواردیولا دوران‌های متفاوتی را پشت سر گذاشته. با لوییز انریکه دوباره به قله فوتبال اروپا و جهان رسید و با مربیانی نظیر تاتا مارتینو هم روز‌های تاریکی را پشت سر گذاشت و حالا هم نیمکتش در میانه فصل و در شرایطی که از کوپا دل ری حذف شده و در لالیگا و لیگ قهرمانان هم مشکلات زیادی دارد از ارنستو والورده به کیکه ستینی رسیده که تا روز قبل پذیرش هدایت بارسلونا در مزرعه اش با گاو‌ها سر و کله می‌زد.

روز‌های پایانی نسل طلایی

بارسلونای ۲۰۰۹ قطعا فوق العاده‌ترین تیم سال‌های اخیر فوتبال جهان بوده است. تیمی که حول محور بازیکنانی مثل جرارد پیکه، کارلوس پویول، بوسکتس، ژاوی، اینیستا و مسی شکل گرفت. شرایط، اما پس از حدود یک دهه کاملا تغییر کرده است. تعدادی از این بازیکنان از فوتبال کنار رفته اند و بوسکتس و پیکه هم به دلیل افزایش سن، دیگر آن چابکی و کیفیت سابق را ندارند و همین مسئله باعث می‌شود تا بارسلونا در تابستان پیش رو به فکر پیدا کردن جانشین برای آن‌ها باشد. لیونل مسی شاید تنها بازیکنی باشد که از نسل طلایی بارسلونا هنوز در اوج است، اما نبود بازیکنانی تاثیر گذار پشت سر او و در خط حمله به ویژه پس از رفتن نیمار و مصدومیت سوارز، مسی را هم با افت قابل توجهی مواجه کرده است.

وقتی "بدتر" جانشین "بد" می‌شود

ارنستو والورده در دو سال و نیمی که هدایت بارسلونا را برعهده داشت هیچوقت نتوانست رضایت هواداران بارسا را کسب کند. آن‌ها علی رغم اینکه دو بار لالیگا را بردند در لیگ قهرمانان ناکامی‌های تلخی را تجربه کردند و جدای از بحث نتیجه گیری از لحاظ سبک بازی هم خبری از فوتبال مالکانه و هجومی همیشگی نبود و همین هواداران بارسا را از تیم والورده عصبانی می‌کرد. در نهایت باخت به اتلتیکومادرید در سوپرجام این فصل بهانه‌ای شد برای برکناری والورده. برکناری‌ای که البته نفع زیادی برای بارسلونا نداشت چرا که هیچ گزینه مطرح و کارنامه داری حاضر نشد در مقطع فعلی هدایت آبی اناری‌ها برعهده بگیرد و همین باعث شد تا مدیران این باشگاه به سراغ کیکه ستین بروند. سرمربی سابق رئال بتیس که هیچ رزومه قابل دفاعی نداشت و صرفا بخاطر نبودن خالی نبودن نیمکت سر از بارسلونا درآورد و هرگز نتوانسته است تا برای بارسلونای پس از والورده روز‌های خوبی را رقم بزند.

تعویق یورو ۲۰۲۰؛ بدشانسی بزرگ بارسا

بارسلونا پس از والورده دو گزینه مهم را مد نظر داشت. یکی ژاوی هرناندز بود که حاضر نشد در نیم فصل سرمربی بارسلونا شود و گفت که فقط در شرایطی به نیوکمپ باز می‌گردد که پروژه‌ای جدید را از ابتدا آغاز کند. گزینه دیگر هم رونالد کومان هلندی بود که مذاکره با بارسلونا را به بعد از یورو ۲۰۲۰ و سرمربیگری هلند در این رقابت‌ها موکول کرد. رقابت‌هایی که حالا یک سال به تاخیر افتاده و در تابستان پیش رو برگزار نخواهد شد. همین باعث می‌شود که احتمالا رونالد کومان برای فصل بعد در دسترس آبی اناری‌ها نباشد و با این اوصاف ژاوی که تجربه کمتری نسبت کومان دارد تنها گزینه در دسترس کاتالان‌ها برای جانشینی احتمالی ستین خواهد بود. البته از طرفی دیگر مدیران بارسا چندان اعتمادی به ژاوی کم تجربه ندارند و شاید برای فصل آینده باز هم ترجیح بدهند به ستین اعتماد کنند و به سراغ سرمربی فعلی السد قطر نروند.

شکست در نقل و انتقالات با انقلاب تابستانی جبران می‌شود؟

بارسلونا در تابستان ۲۰۱۹ یکی از ضعیف‌ترین عملکرد‌های خود در بازار نقل و انتقالات را به جای گذاشت. نه خبری از بازگشت نیمار بود و نه ستاره‌هایی مثل رودری و دلیخت به نیوکمپ آمدند و نه خرید‌های جدید مثل دیانگ و گریزمان توانستند عملکرد خوبی از خود به جای بگذارند. همچنین کوتینیو و مالکوم هم که دو ستاره برزیلی بارسلونا بودند این تیم را ترک کردند. مجموع این اتفاقات باعث شد تا بارسلونا نتواند تیم خوبی را برای فصل جاری آماده کند و میانگین سنی این تیم هم با حضور بازیکنانی مثل پیکه، اومتیتی، آلبا، بوسکتس، ویدال، راکیتیچ و سوارز بالا رفته است. موردی که حالا بارسایی‌ها را بر آن داشته تا برای فصل آتی به فکر یک انقلاب اساسی در ترکیب و البته سبک بازی خود باشند. آن‌ها احتمالا یک سرمربی از جنس بارسلونا را به نیمکت خود برخواهند گرداند و با جوانگرایی و میدان دادن به بازیکنانی از آکادمی این تیم مثل ریکی پویگ، کارلوس آلنیا و آنسو فاتی و همچنین خرید ستاره‌هایی مثل لائوتارو مارتینز، نیمار، آداما ترائوره و بازیکنانی دیگر به بازسازی تیم خود بپردازند. همچنین بازیکنانی مثل آرتورو ویدال، ایوان راکیتیچ و اومتیتی هم به احتمال فراوان دیگر جایی در نیوکمپ نخواهند داشت و در پروژه انقلاب تابستانی بارسا قربانی خواهند شد. انقلابی که می‌تواند یک بار دیگر شکوه از دست رفته بارسا را برای این تیم بازیابی کند.

منبع: خبرآنلاین

انتهای پیام/