واکنش کودکان به موقعیت‌های استرس‌زا متفاوت است. این واکنش‌ها می‌تواند شامل مواردی، چون چسبیدن به والدین، اضطراب، منزوی شدن، عصبانیت، تحریک‌پذیری، شب‌ادراری و ... باشد.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  به واکنش‌های فرزندتان پاسخی آرامش‌بخش دهید. به نگرانی‌های آن‌ها گوش و در این روز‌ها توجه و عشق مضاعفی را به آن‌ها نشان دهید.

کودکان در زمان‌های سختی، به توجه و عشق بزرگ سالان نیاز دارند. پس توجه و زمان بیشتری را به آن‌ها اختصاص دهید.
به کودک‌تان گوش دهید و با مهربانی پاسخ آن‌ها را بدهید و در آن‌ها اطمینان ایجاد کنید. در صورت امکان فرصت بازی برای آن‌ها فراهم کنید.

تا جایی که ممکن است کودکان را در کنار والدین و خانواده نگه دارید و از جدا کردن کودکان از مراقبین اصلی‌شان در این روز‌ها خودداری کنید. اگر جایی جدایی اجتناب‌ناپذیر بود (به عنوان مثال به واسطه بستری شدن) به کودک اطمینان دهید که با او به صورت مرتب در تماس خواهید بود.

تا جایی که امکان دارد برنامه روتین و مرتب قبلی را رعایت کنید یا در صورت نیاز، برنامه جدیدی متناسب با شرایط جدید، تنظیم کنید؛ برنامه‌ای شامل زمانی برای درس خواندن در کنار زمان‌هایی برای بازی و استراحت.

اطلاعاتی درباره شرایط فعلی تهیه کنید و برای آن‌ها توضیح دهید که چه اتفاقاتی در حال روی دادن است. برای آن‌ها درباره راه‌های مراقبت از خود و کاهش خطر ابتلا به این بیماری به زبانی قابل فهم و متناسب با سن‌شان توضیح دهید. به شکلی اطمینان‌بخش درباره اتفاقاتی که ممکن است در آینده بیفتد با کودک صحبت کنید. به عنوان مثال این که ممکن است یکی از اعضای خانواده یا خود کودک بیمار شود و در این صورت لازم است نزد پزشک برود تا پزشک به او کمک کند و حالش بهتر شود.

منبع: خراسان

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.